Ezequiel 35:1 A palabra do Señor veume a min, dicindo: 35:2 Fillo do home, pon o teu rostro contra o monte Seir e profetiza contra el. 35:3 E dille: Así fala o Señor Deus. Velaquí, o monte Seir, eu son contra ti, e estenderei a miña man contra ti, e fareino facerte o máis desolado. 35:4 Vou despoxar as túas cidades e quedarás desolada e sabe que eu son o Señor. 35:5 Porque tiveches un odio perpetuo e derramaste o sangue do fillos de Israel pola forza da espada no tempo da súa calamidade, no tempo en que a súa iniquidade tivo fin: 35:6 Por iso, como eu vivo, di o Señor Deus, preparareiche sangue, e o sangue perseguiráte; aínda que non odiaches o sangue o sangue te perseguirá. 35:7 Deste xeito farei o monte de Seir máis deserto, e cortarei del ao que pasa e o que volve. 35:8 E encherei os seus montes cos seus mortos: nos teus outeiros e nos teus os teus vales e en todos os teus ríos caerán os que morreron a espada. 35:9 Fareiche desolación perpetua, e as túas cidades non volverán. e saberedes que eu son o Señor. 35:10 Porque dixeches: "Estas dúas nacións e estes dous países". sé meu, e posuérémolo; mentres que o Señor estaba alí: 35:11 Polo tanto, como eu vivo, di o Señor Deus, farei de acordo a túa ira e segundo a túa envexa que usaches coa túa odio contra eles; e darei a coñecer entre eles, cando eu te xulgaron. 35:12 E saberás que eu son o Señor e que escoitei todo o teu blasfemias que falaches contra os montes de Israel, dicindo: "Quedan desolados, son dados para consumir". 35:13 Así, coa túa boca presumete contra min e multiplicaches as túas palabras contra min: escoiteinas. 35:14 Así fala o Señor Deus: Cando toda a terra se alegre, fareino estás desolado. 35:15 Como te alegrabas coa herdanza da casa de Israel, porque estaba desolado, así che farei: desolado quedarás, oh monte Seir, e toda a Idumea, ata toda: e saberán que eu son SEÑOR.