Ezequiel
35:1 A palabra do Señor veume a min, dicindo:
35:2 Fillo do home, pon o teu rostro contra o monte Seir e profetiza contra el.
35:3 E dille: Así fala o Señor Deus. Velaquí, o monte Seir, eu son
contra ti, e estenderei a miña man contra ti, e fareino
facerte o máis desolado.
35:4 Vou despoxar as túas cidades e quedarás desolada e
sabe que eu son o Señor.
35:5 Porque tiveches un odio perpetuo e derramaste o sangue do
fillos de Israel pola forza da espada no tempo da súa
calamidade, no tempo en que a súa iniquidade tivo fin:
35:6 Por iso, como eu vivo, di o Señor Deus, preparareiche
sangue, e o sangue perseguiráte; aínda que non odiaches o sangue
o sangue te perseguirá.
35:7 Deste xeito farei o monte de Seir máis deserto, e cortarei del ao que
pasa e o que volve.
35:8 E encherei os seus montes cos seus mortos: nos teus outeiros e nos teus
os teus vales e en todos os teus ríos caerán os que morreron
a espada.
35:9 Fareiche desolación perpetua, e as túas cidades non volverán.
e saberedes que eu son o Señor.
35:10 Porque dixeches: "Estas dúas nacións e estes dous países".
sé meu, e posuérémolo; mentres que o Señor estaba alí:
35:11 Polo tanto, como eu vivo, di o Señor Deus, farei de acordo
a túa ira e segundo a túa envexa que usaches coa túa
odio contra eles; e darei a coñecer entre eles, cando eu
te xulgaron.
35:12 E saberás que eu son o Señor e que escoitei todo o teu
blasfemias que falaches contra os montes de Israel,
dicindo: "Quedan desolados, son dados para consumir".
35:13 Así, coa túa boca presumete contra min e multiplicaches
as túas palabras contra min: escoiteinas.
35:14 Así fala o Señor Deus: Cando toda a terra se alegre, fareino
estás desolado.
35:15 Como te alegrabas coa herdanza da casa de Israel, porque
estaba desolado, así che farei: desolado quedarás, oh monte
Seir, e toda a Idumea, ata toda: e saberán que eu son
SEÑOR.