Ezequiel
24:1 De novo no ano noveno, no décimo mes, no décimo día do
mes, veume a palabra do Señor, dicindo:
24:2 Fillo do home, escribe o nome do día, mesmo deste mesmo día: o
rei de Babilonia púxose contra Xerusalén este mesmo día.
24:3 E dille unha parábola á casa rebelde e dilles: Así
di o Señor Deus; Poñer nunha pota, poñela e botar tamén auga
iso:
24:4 Reúne nela os anacos dela, ata toda boa peza, a coxa e
o ombreiro; éncheo cos ósos escollidos.
24:5 Escolle o rabaño, queima tamén os ósos debaixo del e fai
ferva ben e déixase ferver nel os ósos.
24:6 Por iso así di o Señor Deus: Ai da cidade sanguenta, á pota
cuxa escoria está nel, e cuxa escoria non saíu dela! tráeo
saír peza a peza; que non lle caia moito.
24:7 Porque o seu sangue está no medio dela; ela púxoo enriba dunha rocha;
non o derramou no chan, para cubrilo de po;
24:8 Para que suba a furia para vingarse; púxena
sangue sobre a cima dunha pedra, para que non se cubra.
24:9 Por iso, así di o Señor Deus: Ai da cidade maldita! Vou ata
fai grande a pila para o lume.
24:10 Amontona leña, acende o lume, consume a carne e condimenta ben, e
que se queimen os ósos.
24:11 Entón poñelo baleiro sobre os seus carbóns, para que o bronce sexa
quente, e pode arder, e que a inmundicia deste se derrita nel,
para que se poida consumir a escoria da mesma.
24:12 Ela cansou de mentiras, e a súa gran escoria non saíu
fóra dela: a súa escoria estará no lume.
24:13 Na túa inmundicia está a lascivia, porque te purguei e estabas
non purgado, xa non serás purgado da túa inmundicia, ata
Eu fixen que a miña furia descansase sobre ti.
24:14 Eu, o Señor, falei: acontecerá e fareino; eu
non volverei, nin perdonarei, nin me arrepentirei; segundo
os teus camiños e segundo os teus feitos, xulgaránte, di
o Señor Deus.
24:15 Tamén me veu a palabra do Señor, dicindo:
24:16 Fillo do home, velaquí, quito de ti o desexo dos teus ollos con
un golpe: pero nin chorarás nin chorarás, nin as túas bágoas
atropelar.
24:17 Non chores, non te lamentes polos mortos, amarra o teu pneumático
cabeza sobre ti e ponte os teus zapatos sobre os teus pés e non te cobres
beizos, e non comas pan dos homes.
24:18 Entón falei á xente pola mañá: e á tarde morreu a miña muller; e
Fixen pola mañá como me mandaron.
24:19 E a xente díxome: "Non nos dirás que son estas cousas".
a nós, que así o fas?
24:20 Entón eu respondínlles: "A palabra do Señor veu a min, dicindo:
24:21 Falalle á casa de Israel: Así di o Señor Deus. Velaquí, vou
profana o meu santuario, a excelencia da túa forza, o desexo de
os teus ollos e o que a túa alma se compadece; e os teus fillos e os teus
as fillas que vos quedaron caerán á espada.
24:22 E faredes como eu fixen: non cubriredes os beizos nin comeredes
o pan dos homes.
24:23 E os teus pneumáticos estarán sobre as túas cabezas e os teus zapatos nos teus pés.
non choraredes nin choraredes; pero vos lamentaredes polas vosas iniquidades,
e choran uns para outros.
24:24 Así, Ezequiel é para vós un sinal: segundo todo o que fixo
faredes, e cando isto veña, saberedes que eu son o Señor Deus.
24:25 Tamén, fillo do home, non será o día en que lles quite
a súa forza, o gozo da súa gloria, o desexo dos seus ollos e
sobre o cal puxeron as súas mentes, os seus fillos e as súas fillas,
24:26 Para que o que escape nese día virá a ti para facerte
escoitalo cos teus oídos?
24:27 Nese día abriráselle a túa boca ao que escapa, e ti
falarás, e xa non serás mudo: e serás para eles un sinal;
e saberán que eu son o Señor.