Ezequiel 24:1 De novo no ano noveno, no décimo mes, no décimo día do mes, veume a palabra do Señor, dicindo: 24:2 Fillo do home, escribe o nome do día, mesmo deste mesmo día: o rei de Babilonia púxose contra Xerusalén este mesmo día. 24:3 E dille unha parábola á casa rebelde e dilles: Así di o Señor Deus; Poñer nunha pota, poñela e botar tamén auga iso: 24:4 Reúne nela os anacos dela, ata toda boa peza, a coxa e o ombreiro; éncheo cos ósos escollidos. 24:5 Escolle o rabaño, queima tamén os ósos debaixo del e fai ferva ben e déixase ferver nel os ósos. 24:6 Por iso así di o Señor Deus: Ai da cidade sanguenta, á pota cuxa escoria está nel, e cuxa escoria non saíu dela! tráeo saír peza a peza; que non lle caia moito. 24:7 Porque o seu sangue está no medio dela; ela púxoo enriba dunha rocha; non o derramou no chan, para cubrilo de po; 24:8 Para que suba a furia para vingarse; púxena sangue sobre a cima dunha pedra, para que non se cubra. 24:9 Por iso, así di o Señor Deus: Ai da cidade maldita! Vou ata fai grande a pila para o lume. 24:10 Amontona leña, acende o lume, consume a carne e condimenta ben, e que se queimen os ósos. 24:11 Entón poñelo baleiro sobre os seus carbóns, para que o bronce sexa quente, e pode arder, e que a inmundicia deste se derrita nel, para que se poida consumir a escoria da mesma. 24:12 Ela cansou de mentiras, e a súa gran escoria non saíu fóra dela: a súa escoria estará no lume. 24:13 Na túa inmundicia está a lascivia, porque te purguei e estabas non purgado, xa non serás purgado da túa inmundicia, ata Eu fixen que a miña furia descansase sobre ti. 24:14 Eu, o Señor, falei: acontecerá e fareino; eu non volverei, nin perdonarei, nin me arrepentirei; segundo os teus camiños e segundo os teus feitos, xulgaránte, di o Señor Deus. 24:15 Tamén me veu a palabra do Señor, dicindo: 24:16 Fillo do home, velaquí, quito de ti o desexo dos teus ollos con un golpe: pero nin chorarás nin chorarás, nin as túas bágoas atropelar. 24:17 Non chores, non te lamentes polos mortos, amarra o teu pneumático cabeza sobre ti e ponte os teus zapatos sobre os teus pés e non te cobres beizos, e non comas pan dos homes. 24:18 Entón falei á xente pola mañá: e á tarde morreu a miña muller; e Fixen pola mañá como me mandaron. 24:19 E a xente díxome: "Non nos dirás que son estas cousas". a nós, que así o fas? 24:20 Entón eu respondínlles: "A palabra do Señor veu a min, dicindo: 24:21 Falalle á casa de Israel: Así di o Señor Deus. Velaquí, vou profana o meu santuario, a excelencia da túa forza, o desexo de os teus ollos e o que a túa alma se compadece; e os teus fillos e os teus as fillas que vos quedaron caerán á espada. 24:22 E faredes como eu fixen: non cubriredes os beizos nin comeredes o pan dos homes. 24:23 E os teus pneumáticos estarán sobre as túas cabezas e os teus zapatos nos teus pés. non choraredes nin choraredes; pero vos lamentaredes polas vosas iniquidades, e choran uns para outros. 24:24 Así, Ezequiel é para vós un sinal: segundo todo o que fixo faredes, e cando isto veña, saberedes que eu son o Señor Deus. 24:25 Tamén, fillo do home, non será o día en que lles quite a súa forza, o gozo da súa gloria, o desexo dos seus ollos e sobre o cal puxeron as súas mentes, os seus fillos e as súas fillas, 24:26 Para que o que escape nese día virá a ti para facerte escoitalo cos teus oídos? 24:27 Nese día abriráselle a túa boca ao que escapa, e ti falarás, e xa non serás mudo: e serás para eles un sinal; e saberán que eu son o Señor.