Éxodo
18:1 Cando Ietro, o sacerdote de Madián, sogro de Moisés, soubo de todo
que Deus fixera por Moisés e por Israel o seu pobo, e que o
O Señor sacara a Israel de Exipto;
18:2 Entón Ietro, o sogro de Moisés, tomou a Séfora, a muller de Moisés, despois de que
mandéraa de volta,
18:3 E os seus dous fillos; dos cales o nome daquel era Gershom; pois dixo:
Eu fun un estranxeiro nunha terra estraña:
18:4 E o outro chamábase Eliezer; polo Deus de meu pai, dixo
el, foi o meu auxilio e libroume da espada do faraón:
18:5 E Ietro, o sogro de Moisés, foi cos seus fillos e coa súa muller
Moisés no deserto, onde acampou no monte de Deus:
18:6 E díxolle a Moisés: "Eu, o teu sogro, Ietro, vin a ti.
e a túa muller e os seus dous fillos con ela.
18:7 Moisés saíu ao encontro do seu sogro, e inclinouse
bicouno; e preguntáronse polo seu benestar; e viñeron
na tenda.
18:8 Moisés contoulle ao seu sogro todo o que o Señor lle fixera ao faraón
e aos exipcios por amor de Israel e todo o traballo que tivo
ven sobre eles polo camiño, e como o Señor os liberou.
18:9 E Ietro alegrouse de todo o ben que o Señor lle fixera
Israel, a quen librara da man dos exipcios.
18:10 E dixo Ietro: "Bendito sexa o Señor, que te librou do
da man dos exipcios, e da man do Faraón, que ten
liberou o pobo de baixo da man dos exipcios.
18:11 Agora sei que o Señor é maior que todos os deuses, porque na cousa
no que trataban con orgullo estaba por riba deles.
18:12 E Ietro, sogro de Moisés, levou un holocausto e sacrificios
por Deus: e viñeron Aharón e todos os anciáns de Israel para comer pan
Sogro de Moisés ante Deus.
18:13 E aconteceu que ao día seguinte, Moisés sentouse para xulgar o pobo:
e o pobo estivo xunto a Moisés dende a mañá ata a noite.
18:14 E cando o sogro de Moisés viu todo o que facía co pobo, el
dixo: Que é iso que lle fas ao pobo? por que estás sentado
ti só, e todo o pobo está ao teu carón dende a mañá ata a noite?
18:15 E díxolle Moisés ao seu sogro: "Porque o pobo vén a min
preguntar a Deus:
18:16 Cando teñen un asunto, veñen a min; e xulgo entre un e
outro, e fágolles coñecer os estatutos de Deus e as súas leis.
18:17 E o sogro de Moisés díxolle: "O que ti fai non é".
bo.
18:18 Seguramente desgastarás, tanto ti como este pobo que está con
ti: pois esta cousa é demasiado pesada para ti; non es capaz de realizar
ti só.
18:19 Escoita agora a miña voz, vouche dar consellos e Deus será
contigo: Sé polo pobo a Deus, para que traigas
as causas a Deus:
18:20 E ensinaráslles ordenanzas e leis, e mostraráslles o
camiño polo que deben andar e o traballo que deben facer.
18:21 Ademais, proverás de todo o pobo homes capaces, como o medo
Deus, homes de verdade, que aborrecen a cobiza; e colocar tal sobre eles, ser
gobernantes de miles, e gobernantes de centos, gobernantes dos cincuenta e
gobernantes das decenas:
18:22 E que xulguen o pobo en todas as estacións, e así será
todo asunto grande che traerá, pero todo asunto pequeno
xulgarán: así será máis fácil para ti mesmo, e soportarán
a carga contigo.
18:23 Se fas isto, e Deus cho mandas, serás
capaz de soportar, e todo este pobo tamén irá ao seu lugar
paz.
18:24 Moisés escoitou a voz do seu sogro e fixo todo iso
dixera.
18:25 Moisés escolleu homes capaces de entre todo Israel, e púxoos xefes
persoas, gobernantes de miles, gobernantes de centos, gobernantes dos cincuenta e
gobernantes de decenas.
18:26 E xulgaron ao pobo en todas as estacións: as causas duras que trouxeron
a Moisés, pero todos os asuntos pequenos xulgaban eles mesmos.
18:27 E Moisés deixou marchar ao seu sogro; e foi o seu camiño para o seu
terra.