Éxodo 18:1 Cando Ietro, o sacerdote de Madián, sogro de Moisés, soubo de todo que Deus fixera por Moisés e por Israel o seu pobo, e que o O Señor sacara a Israel de Exipto; 18:2 Entón Ietro, o sogro de Moisés, tomou a Séfora, a muller de Moisés, despois de que mandéraa de volta, 18:3 E os seus dous fillos; dos cales o nome daquel era Gershom; pois dixo: Eu fun un estranxeiro nunha terra estraña: 18:4 E o outro chamábase Eliezer; polo Deus de meu pai, dixo el, foi o meu auxilio e libroume da espada do faraón: 18:5 E Ietro, o sogro de Moisés, foi cos seus fillos e coa súa muller Moisés no deserto, onde acampou no monte de Deus: 18:6 E díxolle a Moisés: "Eu, o teu sogro, Ietro, vin a ti. e a túa muller e os seus dous fillos con ela. 18:7 Moisés saíu ao encontro do seu sogro, e inclinouse bicouno; e preguntáronse polo seu benestar; e viñeron na tenda. 18:8 Moisés contoulle ao seu sogro todo o que o Señor lle fixera ao faraón e aos exipcios por amor de Israel e todo o traballo que tivo ven sobre eles polo camiño, e como o Señor os liberou. 18:9 E Ietro alegrouse de todo o ben que o Señor lle fixera Israel, a quen librara da man dos exipcios. 18:10 E dixo Ietro: "Bendito sexa o Señor, que te librou do da man dos exipcios, e da man do Faraón, que ten liberou o pobo de baixo da man dos exipcios. 18:11 Agora sei que o Señor é maior que todos os deuses, porque na cousa no que trataban con orgullo estaba por riba deles. 18:12 E Ietro, sogro de Moisés, levou un holocausto e sacrificios por Deus: e viñeron Aharón e todos os anciáns de Israel para comer pan Sogro de Moisés ante Deus. 18:13 E aconteceu que ao día seguinte, Moisés sentouse para xulgar o pobo: e o pobo estivo xunto a Moisés dende a mañá ata a noite. 18:14 E cando o sogro de Moisés viu todo o que facía co pobo, el dixo: Que é iso que lle fas ao pobo? por que estás sentado ti só, e todo o pobo está ao teu carón dende a mañá ata a noite? 18:15 E díxolle Moisés ao seu sogro: "Porque o pobo vén a min preguntar a Deus: 18:16 Cando teñen un asunto, veñen a min; e xulgo entre un e outro, e fágolles coñecer os estatutos de Deus e as súas leis. 18:17 E o sogro de Moisés díxolle: "O que ti fai non é". bo. 18:18 Seguramente desgastarás, tanto ti como este pobo que está con ti: pois esta cousa é demasiado pesada para ti; non es capaz de realizar ti só. 18:19 Escoita agora a miña voz, vouche dar consellos e Deus será contigo: Sé polo pobo a Deus, para que traigas as causas a Deus: 18:20 E ensinaráslles ordenanzas e leis, e mostraráslles o camiño polo que deben andar e o traballo que deben facer. 18:21 Ademais, proverás de todo o pobo homes capaces, como o medo Deus, homes de verdade, que aborrecen a cobiza; e colocar tal sobre eles, ser gobernantes de miles, e gobernantes de centos, gobernantes dos cincuenta e gobernantes das decenas: 18:22 E que xulguen o pobo en todas as estacións, e así será todo asunto grande che traerá, pero todo asunto pequeno xulgarán: así será máis fácil para ti mesmo, e soportarán a carga contigo. 18:23 Se fas isto, e Deus cho mandas, serás capaz de soportar, e todo este pobo tamén irá ao seu lugar paz. 18:24 Moisés escoitou a voz do seu sogro e fixo todo iso dixera. 18:25 Moisés escolleu homes capaces de entre todo Israel, e púxoos xefes persoas, gobernantes de miles, gobernantes de centos, gobernantes dos cincuenta e gobernantes de decenas. 18:26 E xulgaron ao pobo en todas as estacións: as causas duras que trouxeron a Moisés, pero todos os asuntos pequenos xulgaban eles mesmos. 18:27 E Moisés deixou marchar ao seu sogro; e foi o seu camiño para o seu terra.