Deuteronomio
14:1 Vós sodes fillos de Xehová, o voso Deus; non vos cortaredes.
nin fai calvicie entre os teus ollos para os mortos.
14:2 Porque ti es un pobo santo para o Señor, o teu Deus, e o Señor ten
escolleitete para ser un pobo peculiar para si mesmo, sobre todas as nacións
que están sobre a terra.
14:3 Non comerás ningunha cousa abominable.
14:4 Estas son as bestas que comeredes: o boi, a ovella e o
cabra,
14:5 O cervo, o corzo, o gamo, e a cabra brava e
o pigargo, e o boi bravo e o rebeco.
14:6 E toda besta que parte a pezuña e fende a fenda en dúas
garras, e rumia entre as bestas, que comerás.
14:7 Non obstante, estes non comeredes nin dos que rumian
os que dividen a pezuña fendida; como o camelo, e a lebre e o
coney: porque rumian, pero non dividen a pezuña; polo tanto eles
son impuros para ti.
14:8 E o porco, porque ten a pezuña partida, aínda que non rumia,
é impuro para vós: non comeredes da súa carne nin tocaredes as súas
cadáver morto.
14:9 Estes comeredes de todos os que están nas augas: todos os que teñen aletas e
comerás escamas:
14:10 E o que non teña aletas nin escamas non o podedes comer; é impuro
a ti.
14:11 De todas as aves limpas comeredes.
14:12 Pero estes son os que non comeredes: a aguia e o
ossifrage, e o ospray,
14:13 E o glede, o milano e o voitre segundo a súa especie,
14:14 E cada corvo segundo a súa especie,
14:15 E a curuxa, e o falcón nocturno, e o cuco e o falcón tras o seu
amable,
14:16 O moucho pequeno, o moucho grande e o cisne,
14:17 E o pelícano, a aguia cebra e o corvo mariño,
14:18 E a cegoña, a garza segundo a súa especie, a avefría e a
morcego.
14:19 E todo reptil que voa é impuro para vós: non o farán
ser comido.
14:20 Pero de todas as aves limpas podedes comer.
14:21 Non comeredes de nada que morra por si mesmo: daredes
ao forasteiro que está nas túas portas, para que o coma; ou ti
podes vendelo a un estranxeiro, porque ti es un pobo santo para o Señor
o teu Deus. Non fergas un cabrito no leite da súa nai.
14:22 Dedicarás de verdade todo o produto da túa semente, que o campo
xorde ano a ano.
14:23 E comerás diante do Señor, o teu Deus, no lugar que el quere
escolle poñer alí o seu nome, o décimo do teu millo, do teu viño e
do teu aceite e dos primoxénitos dos teus rabaños e dos teus rabaños; iso
podes aprender a temer ao Señor, o teu Deus, sempre.
14:24 E se o camiño é demasiado longo para ti, para que non poidas levar
iso; ou se o lugar está moi lonxe de ti, que o Señor, o teu Deus
escolle poñer alí o seu nome, cando o Señor, o teu Deus, te bendiga:
14:25 Entón converteraso en diñeiro, e atarás o diñeiro na túa man.
e irás ao lugar que escolle o Señor, o teu Deus:
14:26 E concederás ese diñeiro para todo o que a túa alma desexe,
para os bois, ou para as ovellas, ou para o viño, ou para a bebida forte, ou para
todo o que a túa alma desexe: e comerás alí diante do Señor
o teu Deus, e te alegrarás, ti e a túa casa,
14:27 E o levita que está dentro das túas portas; non o abandonarás; para
non ten parte nin herdanza contigo.
14:28 Ao cabo de tres anos, sacarás todo o teu décimo
aumenta o mesmo ano, e depositarao nas túas portas:
14:29 E o levita, (porque non ten parte nin herdanza contigo), e
o forasteiro, o orfo e a viúva, que están no teu interior
portas, virán, comerán e estarán satisfeitos; que o Señor, o teu Deus
que te bendiga en todo o traballo da túa man que fas.