Deuteronomio 14:1 Vós sodes fillos de Xehová, o voso Deus; non vos cortaredes. nin fai calvicie entre os teus ollos para os mortos. 14:2 Porque ti es un pobo santo para o Señor, o teu Deus, e o Señor ten escolleitete para ser un pobo peculiar para si mesmo, sobre todas as nacións que están sobre a terra. 14:3 Non comerás ningunha cousa abominable. 14:4 Estas son as bestas que comeredes: o boi, a ovella e o cabra, 14:5 O cervo, o corzo, o gamo, e a cabra brava e o pigargo, e o boi bravo e o rebeco. 14:6 E toda besta que parte a pezuña e fende a fenda en dúas garras, e rumia entre as bestas, que comerás. 14:7 Non obstante, estes non comeredes nin dos que rumian os que dividen a pezuña fendida; como o camelo, e a lebre e o coney: porque rumian, pero non dividen a pezuña; polo tanto eles son impuros para ti. 14:8 E o porco, porque ten a pezuña partida, aínda que non rumia, é impuro para vós: non comeredes da súa carne nin tocaredes as súas cadáver morto. 14:9 Estes comeredes de todos os que están nas augas: todos os que teñen aletas e comerás escamas: 14:10 E o que non teña aletas nin escamas non o podedes comer; é impuro a ti. 14:11 De todas as aves limpas comeredes. 14:12 Pero estes son os que non comeredes: a aguia e o ossifrage, e o ospray, 14:13 E o glede, o milano e o voitre segundo a súa especie, 14:14 E cada corvo segundo a súa especie, 14:15 E a curuxa, e o falcón nocturno, e o cuco e o falcón tras o seu amable, 14:16 O moucho pequeno, o moucho grande e o cisne, 14:17 E o pelícano, a aguia cebra e o corvo mariño, 14:18 E a cegoña, a garza segundo a súa especie, a avefría e a morcego. 14:19 E todo reptil que voa é impuro para vós: non o farán ser comido. 14:20 Pero de todas as aves limpas podedes comer. 14:21 Non comeredes de nada que morra por si mesmo: daredes ao forasteiro que está nas túas portas, para que o coma; ou ti podes vendelo a un estranxeiro, porque ti es un pobo santo para o Señor o teu Deus. Non fergas un cabrito no leite da súa nai. 14:22 Dedicarás de verdade todo o produto da túa semente, que o campo xorde ano a ano. 14:23 E comerás diante do Señor, o teu Deus, no lugar que el quere escolle poñer alí o seu nome, o décimo do teu millo, do teu viño e do teu aceite e dos primoxénitos dos teus rabaños e dos teus rabaños; iso podes aprender a temer ao Señor, o teu Deus, sempre. 14:24 E se o camiño é demasiado longo para ti, para que non poidas levar iso; ou se o lugar está moi lonxe de ti, que o Señor, o teu Deus escolle poñer alí o seu nome, cando o Señor, o teu Deus, te bendiga: 14:25 Entón converteraso en diñeiro, e atarás o diñeiro na túa man. e irás ao lugar que escolle o Señor, o teu Deus: 14:26 E concederás ese diñeiro para todo o que a túa alma desexe, para os bois, ou para as ovellas, ou para o viño, ou para a bebida forte, ou para todo o que a túa alma desexe: e comerás alí diante do Señor o teu Deus, e te alegrarás, ti e a túa casa, 14:27 E o levita que está dentro das túas portas; non o abandonarás; para non ten parte nin herdanza contigo. 14:28 Ao cabo de tres anos, sacarás todo o teu décimo aumenta o mesmo ano, e depositarao nas túas portas: 14:29 E o levita, (porque non ten parte nin herdanza contigo), e o forasteiro, o orfo e a viúva, que están no teu interior portas, virán, comerán e estarán satisfeitos; que o Señor, o teu Deus que te bendiga en todo o traballo da túa man que fas.