Deuteronomio
5:1 Moisés chamou a todo Israel e díxolles: "Escoita, Israel
estatutos e xuízos que hoxe falo aos vosos oídos, para que o poidades
apréndeos, mantédeos e facelos.
5:2 O Señor, o noso Deus, fixo un pacto connosco no Horeb.
5:3 Non fixo o Señor este pacto cos nosos pais, senón connosco, connosco.
que estamos todos aquí vivos este día.
5:4 O Señor falou contigo cara a cara no monte do medio
o lume,
5:5 (Eu estaba naquel tempo entre o Señor e vós, para mostrarvos a palabra de
o Señor: porque tiñas medo a causa do lume, e non subiches
o monte;) dicindo:
5:6 Eu son o Señor, o teu Deus, que te saqueu da terra de Exipto
a casa da escravitude.
5:7 Non terás outros deuses diante de min.
5:8 Non che farás ningunha imaxe gravada, nin ningunha semellanza de nada
que está no ceo arriba, ou que está abaixo na terra, ou que está dentro
as augas debaixo da terra:
5:9 Non te inclinarás ante eles nin os servirás, porque eu o
O Señor, o teu Deus, é un Deus celoso, que castiga a iniquidade dos pais
os fillos ata a terceira e a cuarta xeración dos que me odian,
5:10 E mostrando misericordia a milleiros dos que me aman e gardan o meu
mandamentos.
5:11 Non tomarás o nome do Señor, o teu Deus en balde, porque o Señor
non o fará inocente que tome o seu nome en van.
5:12 Guarda o día de reposo para santificalo, como o Señor, o teu Deus, mandou
ti.
5:13 Seis días traballarás e farás todo o teu traballo.
5:14 Pero o sétimo día é o sábado de Xehová, o teu Deus; nel
non fagas ningún traballo, ti, nin o teu fillo, nin a túa filla, nin a túa
criado, nin a túa criada, nin o teu boi, nin o teu burro, nin ningún dos
o teu gando, nin o teu estranxeiro que está dentro das túas portas; que o teu
criado e a túa criada poden descansar igual que ti.
5:15 E lembra que eras servo na terra de Exipto, e que o
O Señor, o teu Deus, sacoute de alí por unha man poderosa e por a
brazo estendido: por iso o Señor, o teu Deus, mandouche gardar o
día de sábado.
5:16 Honra a teu pai e á túa nai, como o mandou Xehová, o teu Deus
ti; para que se prolonguen os teus días e che vaia ben,
na terra que o Señor, o teu Deus, che dá.
5:17 Non matarás.
5:18 Tampouco cometerás adulterio.
5:19 Tampouco roubarás.
5:20 Tampouco testemuñarás falso contra o teu próximo.
5:21 Nin desexarás a muller do teu próximo, nin codiciarás
a casa do teu veciño, o seu campo, ou o seu criado ou a súa criada,
o seu boi, ou o seu asno, ou calquera cousa que sexa do teu veciño.
5:22 Estas palabras falou o Señor a toda a túa asemblea desde o monte
no medio do lume, da nube e da espesa escuridade, con a
gran voz: e non engadiu máis. E escribiunos en dúas táboas de
pedra, e entregounas a min.
5:23 E aconteceu que cando escoitaches a voz do medio
tebras, (porque o monte ardeu con lume) á que vos achegastes
eu, todos os xefes das túas tribos e os teus anciáns;
5:24 E dixeches: Velaquí, o Señor, o noso Deus, mostrounos a súa gloria e a súa
grandeza, e escoitamos a súa voz do medio do lume: nós
vin hoxe que Deus fala co home, e vive.
5:25 Agora ben, por que morremos? pois este gran lume consumiranos: se
escoitamos máis a voz do Señor, noso Deus, e morreremos.
5:26 Porque quen hai de toda carne, que escoitou a voz dos vivos
Deus falando do medio do lume, como nós, e viviu?
5:27 Achégate e escoita todo o que dirá o Señor, o noso Deus, e fala
ti connosco todo o que o Señor, noso Deus, che diga; e nós
escoitarao e farao.
5:28 E o Señor escoitou a voz das vosas palabras cando me falastes; e
díxome o Señor: Oín a voz das palabras desta
pobo, que che falaron: ben dixeron todo iso
falaron.
5:29 ¡Oh, se houbese tal corazón neles, que me temen, e
garda sempre todos os meus mandamentos, para que lles vaia ben, e
cos seus fillos para sempre!
5:30 Vade e dilles: Volvedes ás vosas tendas.
5:31 Pero en canto a ti, estade aquí ao meu carón, e falareivos a todos
os mandamentos, e os estatutos e os xuízos que debes
ensínalles, para que as fagan na terra á que lles dou
posúe.
5:32 Observedes, pois, de facer como o Señor, o voso Deus, mandou
ti: non te desviarás á dereita nin á esquerda.
5:33 Andarás en todos os camiños que o Señor, o teu Deus, mandou
vós, para que vivades, e para que vos vaia ben, e para que poidades
prolonga os teus días na terra que posuirás.