Amos 8:1 Así me mostrou o Señor Deus: e velaquí unha cesta de verán froita. 8:2 E dixo: Amós, que ves? E eu dixen: Un cesto de verán froita. Entón díxome o Señor: O fin chegou sobre o meu pobo Israel; Xa non volverei pasar por eles. 8:3 E as cancións do templo serán ouveos nese día, di o Señor Deus: haberá moitos cadáveres en cada lugar; deberán botalos con silencio. 8:4 Escoitade isto, vós que tragas ao necesitado, para facer que os pobres terra para fallar, 8:5 dicindo: Cando pasará a lúa nova para vender o millo? e o sábado, para que poñamos trigo, facendo pequeno o efa, e o gran siclo, e falsificando a balanza con engano? 8:6 Para que merquemos aos pobres por prata e aos necesitados por uns zapatos; si, e vender o lixo do trigo? 8:7 O Señor xurou pola excelencia de Xacob: Eu nunca esquecer calquera das súas obras. 8:8 Non tremerá a terra por isto, nin chorarán todos os que habitan alí? e levantarase totalmente como un diluvio; e será fundido fóra e afogado, como pola inundación de Exipto. 8:9 E acontecerá que nese día, di o Señor Deus, quereino fai que o sol se poña ao mediodía, e escurecerei a terra no día claro: 8:10 E converterei as túas festas en loito e todas as túas cancións lamento; e levarei cilicio sobre todos os lombos e calvicie sobre cada cabeza; e fareino como o loito dun fillo único, e o final do mesmo como un día amargo. 8:11 Velaquí que veñen días, di o Señor Deus, nos que enviarei fame a terra, non unha fame de pan, nin unha sede de auga, senón de oído as palabras do Señor: 8:12 E vagarán de mar en mar, e do norte ata o ao leste, correrán de un lado para outro para buscar a palabra do Señor, e farán non atopalo. 8:13 Nese día as virxes e os mozos fermosos desmaiarán de sede. 8:14 Os que xuran polo pecado de Samaria e din: O teu deus vive Dan; e: Viva o modo de Beerxeba; ata eles caerán, e nunca erguerse de novo.