Amos
8:1 Así me mostrou o Señor Deus: e velaquí unha cesta de verán
froita.
8:2 E dixo: Amós, que ves? E eu dixen: Un cesto de verán
froita. Entón díxome o Señor: O fin chegou sobre o meu pobo
Israel; Xa non volverei pasar por eles.
8:3 E as cancións do templo serán ouveos nese día, di o
Señor Deus: haberá moitos cadáveres en cada lugar; deberán
botalos con silencio.
8:4 Escoitade isto, vós que tragas ao necesitado, para facer que os pobres
terra para fallar,
8:5 dicindo: Cando pasará a lúa nova para vender o millo? e o
sábado, para que poñamos trigo, facendo pequeno o efa, e o
gran siclo, e falsificando a balanza con engano?
8:6 Para que merquemos aos pobres por prata e aos necesitados por uns zapatos;
si, e vender o lixo do trigo?
8:7 O Señor xurou pola excelencia de Xacob: Eu nunca
esquecer calquera das súas obras.
8:8 Non tremerá a terra por isto, nin chorarán todos os que habitan
alí? e levantarase totalmente como un diluvio; e será fundido
fóra e afogado, como pola inundación de Exipto.
8:9 E acontecerá que nese día, di o Señor Deus, quereino
fai que o sol se poña ao mediodía, e escurecerei a terra no
día claro:
8:10 E converterei as túas festas en loito e todas as túas cancións
lamento; e levarei cilicio sobre todos os lombos e calvicie
sobre cada cabeza; e fareino como o loito dun fillo único, e
o final do mesmo como un día amargo.
8:11 Velaquí que veñen días, di o Señor Deus, nos que enviarei fame
a terra, non unha fame de pan, nin unha sede de auga, senón de oído
as palabras do Señor:
8:12 E vagarán de mar en mar, e do norte ata o
ao leste, correrán de un lado para outro para buscar a palabra do Señor, e farán
non atopalo.
8:13 Nese día as virxes e os mozos fermosos desmaiarán de sede.
8:14 Os que xuran polo pecado de Samaria e din: O teu deus vive Dan;
e: Viva o modo de Beerxeba; ata eles caerán, e nunca
erguerse de novo.