Amos 5:1 Escoitade esta palabra que levo contra vós, unha lamentación, oh casa de Israel. 5:2 A virxe de Israel caeu; xa non resucitará: está abandonada na súa terra; non hai quen a ergue. 5:3 Porque así di o Señor Deus: A cidade que saíu por mil deixa cen, e o que saíu por cen marchará dez, á casa de Israel. 5:4 Porque así di o Señor á casa de Israel: Búscame e vós. vivirá: 5:5 Pero non busques a Betel, nin entres en Guilgal, e non pases a Beerxeba. porque Guilgal certamente irá á catividade, e Betel chegará nada. 5:6 Buscade ao Señor, e viviredes; non vaia ser que estala coma lume no casa de Xosé, e devoralo, e non haxa quen o apague Betel. 5:7 Vós que convertedes o xuízo en ajenjo, e deixades a xustiza terra, 5:8 Busca o que fai as sete estrelas e Orión, e converte a sombra da morte á mañá, e escurece coa noite o día: iso chama as augas do mar e derramaas sobre a face de a terra: Xehová é o seu nome: 5:9 Que fortalece o espoliado contra o forte, para que o espoliado virá contra a fortaleza. 5:10 Odian ao que reprende na porta, e aborrecen a aquel fala con rectitud. 5:11 Xa que logo, xa que o voso pisado é sobre os pobres, e os quitades el cargas de trigo: edificastes casas de pedra labrada, pero faredes non habitar neles; plantaches viñas agradables, pero non beber viño deles. 5:12 Porque coñezo as túas múltiples transgresións e os teus pecados poderosos: eles aflixen aos xustos, reciben un suborno e desvían aos pobres porta da súa dereita. 5:13 Polo tanto, os prudentes calarán nese tempo; pois é un mal tempo. 5:14 Buscade o ben, e non o mal, para que vivades; e así o Señor, Deus de os exércitos estarán convosco, tal e como falastes. 5:15 Odia o mal, ama o bo, e establece o xuízo na porta: el quizais o Señor Deus dos exércitos teña misericordia co remanente de Xosé. 5:16 Por iso o Señor, o Deus dos exércitos, o Señor, di así: Laiar estará en todas as rúas; e dirán en todos os camiños: Ai! ai! e chamarán ao labrador ao loito e aos que están hábil de lamento para lamentar. 5:17 E en todas as viñas haberá choros, porque eu pasarei por ti. di o Señor. 5:18 Ai de vós que desexades o día do Señor! para que é para ti? o día do Señor é tebras e non luz. 5:19 Como se un home fuxise dun león, e un oso se encontrase con el; ou entrou no casa, e apoiou a man na parede, e unha serpe mordeuno. 5:20 Non será o día do Señor tebras e non luz? mesmo moi escuro e sen brillo nel? 5:21 Odio, desprezo os teus días de festa, e non cheirarei no teu solemne asembleas. 5:22 Aínda que me ofrezades holocaustos e as vosas ofrendas, non o farei acéptaos: tampouco vou ter en conta as ofrendas de paz da túa gordura bestas. 5:23 Quita de min o ruído dos teus cantos; pois non vou escoitar o melodía das túas violas. 5:24 Pero que o xuízo corra como augas, e a xustiza coma un poderoso corrente. 5:25 Ofrecéchesme corenta sacrificios e ofrendas no deserto anos, casa de Israel? 5:26 Pero vós levastes o tabernáculo do voso Moloc e Chiún as vosas imaxes. a estrela do voso deus, que vos fixestes. 5:27 Por iso vou facer que vaias en catividade máis aló de Damasco, di o Señor, cuxo nome é Deus dos exércitos.