Amos
5:1 Escoitade esta palabra que levo contra vós, unha lamentación, oh
casa de Israel.
5:2 A virxe de Israel caeu; xa non resucitará: está abandonada
na súa terra; non hai quen a ergue.
5:3 Porque así di o Señor Deus: A cidade que saíu por mil
deixa cen, e o que saíu por cen marchará
dez, á casa de Israel.
5:4 Porque así di o Señor á casa de Israel: Búscame e vós.
vivirá:
5:5 Pero non busques a Betel, nin entres en Guilgal, e non pases a Beerxeba.
porque Guilgal certamente irá á catividade, e Betel chegará
nada.
5:6 Buscade ao Señor, e viviredes; non vaia ser que estala coma lume no
casa de Xosé, e devoralo, e non haxa quen o apague
Betel.
5:7 Vós que convertedes o xuízo en ajenjo, e deixades a xustiza
terra,
5:8 Busca o que fai as sete estrelas e Orión, e converte a sombra
da morte á mañá, e escurece coa noite o día: iso
chama as augas do mar e derramaas sobre a face de
a terra: Xehová é o seu nome:
5:9 Que fortalece o espoliado contra o forte, para que o espoliado
virá contra a fortaleza.
5:10 Odian ao que reprende na porta, e aborrecen a aquel
fala con rectitud.
5:11 Xa que logo, xa que o voso pisado é sobre os pobres, e os quitades
el cargas de trigo: edificastes casas de pedra labrada, pero faredes
non habitar neles; plantaches viñas agradables, pero non
beber viño deles.
5:12 Porque coñezo as túas múltiples transgresións e os teus pecados poderosos: eles
aflixen aos xustos, reciben un suborno e desvían aos pobres
porta da súa dereita.
5:13 Polo tanto, os prudentes calarán nese tempo; pois é un mal
tempo.
5:14 Buscade o ben, e non o mal, para que vivades; e así o Señor, Deus de
os exércitos estarán convosco, tal e como falastes.
5:15 Odia o mal, ama o bo, e establece o xuízo na porta: el
quizais o Señor Deus dos exércitos teña misericordia co remanente de
Xosé.
5:16 Por iso o Señor, o Deus dos exércitos, o Señor, di así: Laiar
estará en todas as rúas; e dirán en todos os camiños: Ai!
ai! e chamarán ao labrador ao loito e aos que están
hábil de lamento para lamentar.
5:17 E en todas as viñas haberá choros, porque eu pasarei por ti.
di o Señor.
5:18 Ai de vós que desexades o día do Señor! para que é para ti?
o día do Señor é tebras e non luz.
5:19 Como se un home fuxise dun león, e un oso se encontrase con el; ou entrou no
casa, e apoiou a man na parede, e unha serpe mordeuno.
5:20 Non será o día do Señor tebras e non luz? mesmo moi
escuro e sen brillo nel?
5:21 Odio, desprezo os teus días de festa, e non cheirarei no teu solemne
asembleas.
5:22 Aínda que me ofrezades holocaustos e as vosas ofrendas, non o farei
acéptaos: tampouco vou ter en conta as ofrendas de paz da túa gordura
bestas.
5:23 Quita de min o ruído dos teus cantos; pois non vou escoitar o
melodía das túas violas.
5:24 Pero que o xuízo corra como augas, e a xustiza coma un poderoso
corrente.
5:25 Ofrecéchesme corenta sacrificios e ofrendas no deserto
anos, casa de Israel?
5:26 Pero vós levastes o tabernáculo do voso Moloc e Chiún as vosas imaxes.
a estrela do voso deus, que vos fixestes.
5:27 Por iso vou facer que vaias en catividade máis aló de Damasco, di
o Señor, cuxo nome é Deus dos exércitos.