2 Tesalonicenses
2:1 Agora rogámosvos, irmáns, pola chegada do noso Señor Xesús Cristo,
e ao reunirnos con el,
2:2 Para que non vos conmovedes pronto, nin vos turbedes nin polo espírito,
nin de palabra, nin de carta como de nós, como é o día de Cristo
man.
2:3 Que ninguén vos engane de ningún xeito, porque ese día non chegará, excepto
chegou primeiro unha destitución, e ese home de pecado será revelado, o
fillo da perdición;
2:4 Quen se opón e se exalta por riba de todo o que se chama Deus, ou iso
é adorado; de xeito que el como Deus está sentado no templo de Deus, mostrando
el mesmo que é Deus.
2:5 Non vos lembrades que, cando aínda estaba convosco, vos dixen estas cousas?
2:6 E agora xa sabedes o que impide para que se revelase no seu tempo.
2:7 Porque o misterio da iniquidade xa funciona: só o que agora deixa
deixará, ata que o saquen do camiño.
2:8 E entón revelarase o impío co que o Señor consumirá
o espírito da súa boca, e destruirá co seu brillo
chegando:
2:9 Mesmo aquel, cuxa chegada é despois da obra de Satanás con todo poder e
sinais e marabillas mentirosas,
2:10 E con todo engano de iniquidade nos que perecen;
porque non recibiron o amor da verdade, para que fosen
gardado.
2:11 E por iso Deus enviaralles unha forte ilusión para que o fagan
crer unha mentira:
2:12 Para que fosen condenados todos os que non creron na verdade, pero si
pracer na iniquidade.
2:13 Pero nós estamos obrigados a dar sempre grazas a Deus por vós, amados irmáns
do Señor, porque Deus os escolleu dende o principio para a salvación
mediante a santificación do Espírito e a crenza na verdade:
2:14 Ao cal vos chamou polo noso evanxeo, para obter a gloria de
noso Señor Xesucristo.
2:15 Polo tanto, irmáns, estade firmes e manteña as tradicións que tedes
foi ensinado, xa sexa de palabra, ou a nosa epístola.
2:16 Agora ben, o noso Señor Xesús Cristo mesmo, e Deus, o noso Pai, que ten
amounos e deunos consolo eterno e boa esperanza
pola gracia,
2:17 Consolade os vosos corazóns e solidádevos en toda boa palabra e obra.