2 Tesalonicenses 2:1 Agora rogámosvos, irmáns, pola chegada do noso Señor Xesús Cristo, e ao reunirnos con el, 2:2 Para que non vos conmovedes pronto, nin vos turbedes nin polo espírito, nin de palabra, nin de carta como de nós, como é o día de Cristo man. 2:3 Que ninguén vos engane de ningún xeito, porque ese día non chegará, excepto chegou primeiro unha destitución, e ese home de pecado será revelado, o fillo da perdición; 2:4 Quen se opón e se exalta por riba de todo o que se chama Deus, ou iso é adorado; de xeito que el como Deus está sentado no templo de Deus, mostrando el mesmo que é Deus. 2:5 Non vos lembrades que, cando aínda estaba convosco, vos dixen estas cousas? 2:6 E agora xa sabedes o que impide para que se revelase no seu tempo. 2:7 Porque o misterio da iniquidade xa funciona: só o que agora deixa deixará, ata que o saquen do camiño. 2:8 E entón revelarase o impío co que o Señor consumirá o espírito da súa boca, e destruirá co seu brillo chegando: 2:9 Mesmo aquel, cuxa chegada é despois da obra de Satanás con todo poder e sinais e marabillas mentirosas, 2:10 E con todo engano de iniquidade nos que perecen; porque non recibiron o amor da verdade, para que fosen gardado. 2:11 E por iso Deus enviaralles unha forte ilusión para que o fagan crer unha mentira: 2:12 Para que fosen condenados todos os que non creron na verdade, pero si pracer na iniquidade. 2:13 Pero nós estamos obrigados a dar sempre grazas a Deus por vós, amados irmáns do Señor, porque Deus os escolleu dende o principio para a salvación mediante a santificación do Espírito e a crenza na verdade: 2:14 Ao cal vos chamou polo noso evanxeo, para obter a gloria de noso Señor Xesucristo. 2:15 Polo tanto, irmáns, estade firmes e manteña as tradicións que tedes foi ensinado, xa sexa de palabra, ou a nosa epístola. 2:16 Agora ben, o noso Señor Xesús Cristo mesmo, e Deus, o noso Pai, que ten amounos e deunos consolo eterno e boa esperanza pola gracia, 2:17 Consolade os vosos corazóns e solidádevos en toda boa palabra e obra.