2 Corintios 5:1 Porque sabemos que se a nosa casa terrestre deste tabernáculo fose disolta, temos un edificio de Deus, unha casa non feita coas mans, eterna no ceos. 5:2 Porque nisto xemimos, desexando ser revestidos do noso casa que é do ceo: 5:3 Se así é que estando vestidos non seremos atopados espidos. 5:4 Porque nós, que estamos neste tabernáculo, xemimos cargados, non para que estaríamos desvestidos, pero vestidos, para que a mortalidade fose engulido da vida. 5:5 Agora ben, o que nos traballou para o mesmo é Deus, que tamén ten deunos a entrega do Espírito. 5:6 Polo tanto, sempre estamos seguros, sabendo iso, mentres estamos na casa no corpo, estamos ausentes do Señor: 5:7 (Porque andamos pola fe, non pola vista:) 5:8 Estamos seguros, digo, e queremos máis ben ausentarse do corpo, e estar presente co Señor. 5:9 Por iso traballamos para que, presentes ou ausentes, sexamos aceptados del. 5:10 Porque todos debemos comparecer ante o tribunal de Cristo; que cada un pode recibir as cousas feitas no seu corpo, segundo o que ten feito, sexa bo ou malo. 5:11 Coñecendo, pois, o terror do Señor, convencemos aos homes; pero estamos manifestado a Deus; e confío que tamén se manifestarán no teu conciencias. 5:12 Porque non nos recomendamos de novo a vós, senón que vos damos ocasión gloria pola nosa parte, para que teñades algo que responderlles gloria na aparencia, e non no corazón. 5:13 Porque se estamos fóra de nós mesmos, é para Deus, ou se estamos sobrio, é pola túa causa. 5:14 Porque o amor de Cristo constrúenos; porque así xulgamos, que se un morreu por todos, despois morreron todos: 5:15 E que morreu por todos, para que os que viven non deberían de agora en diante viven para si mesmos, senón para o que morreu por eles e resucitou. 5:16 Xa que logo non coñecemos a ninguén segundo a carne; si, aínda que teñamos coñecemos a Cristo segundo a carne, pero agora xa non o coñecemos. 5:17 Polo tanto, se alguén está en Cristo, é unha criatura nova: as cousas antigas son morreu; velaquí, todas as cousas son novas. 5:18 E todas as cousas son de Deus, quen nos reconciliou consigo por Xesús Cristo, e deunos o ministerio da reconciliación; 5:19 É dicir, que Deus estaba en Cristo, reconciliando o mundo consigo, non imputándolles as súas faltas; e encomendounos a palabra de reconciliación. 5:20 Agora ben, nós somos embaixadores de Cristo, coma se Deus vos supplicase nós: rogámosvos no lugar de Cristo, reconciliádevos con Deus. 5:21 Porque fíxoo pecado por nós, quen non coñeceu pecado; que poidamos ser fixo a xustiza de Deus nel.