2 Corintios
5:1 Porque sabemos que se a nosa casa terrestre deste tabernáculo fose disolta,
temos un edificio de Deus, unha casa non feita coas mans, eterna no
ceos.
5:2 Porque nisto xemimos, desexando ser revestidos do noso
casa que é do ceo:
5:3 Se así é que estando vestidos non seremos atopados espidos.
5:4 Porque nós, que estamos neste tabernáculo, xemimos cargados, non para
que estaríamos desvestidos, pero vestidos, para que a mortalidade fose
engulido da vida.
5:5 Agora ben, o que nos traballou para o mesmo é Deus, que tamén ten
deunos a entrega do Espírito.
5:6 Polo tanto, sempre estamos seguros, sabendo iso, mentres estamos na casa
no corpo, estamos ausentes do Señor:
5:7 (Porque andamos pola fe, non pola vista:)
5:8 Estamos seguros, digo, e queremos máis ben ausentarse do corpo,
e estar presente co Señor.
5:9 Por iso traballamos para que, presentes ou ausentes, sexamos aceptados
del.
5:10 Porque todos debemos comparecer ante o tribunal de Cristo; que cada
un pode recibir as cousas feitas no seu corpo, segundo o que ten
feito, sexa bo ou malo.
5:11 Coñecendo, pois, o terror do Señor, convencemos aos homes; pero estamos
manifestado a Deus; e confío que tamén se manifestarán no teu
conciencias.
5:12 Porque non nos recomendamos de novo a vós, senón que vos damos ocasión
gloria pola nosa parte, para que teñades algo que responderlles
gloria na aparencia, e non no corazón.
5:13 Porque se estamos fóra de nós mesmos, é para Deus, ou se estamos
sobrio, é pola túa causa.
5:14 Porque o amor de Cristo constrúenos; porque así xulgamos, que se
un morreu por todos, despois morreron todos:
5:15 E que morreu por todos, para que os que viven non deberían de agora en diante
viven para si mesmos, senón para o que morreu por eles e resucitou.
5:16 Xa que logo non coñecemos a ninguén segundo a carne; si, aínda que teñamos
coñecemos a Cristo segundo a carne, pero agora xa non o coñecemos.
5:17 Polo tanto, se alguén está en Cristo, é unha criatura nova: as cousas antigas son
morreu; velaquí, todas as cousas son novas.
5:18 E todas as cousas son de Deus, quen nos reconciliou consigo por Xesús
Cristo, e deunos o ministerio da reconciliación;
5:19 É dicir, que Deus estaba en Cristo, reconciliando o mundo consigo, non
imputándolles as súas faltas; e encomendounos a palabra
de reconciliación.
5:20 Agora ben, nós somos embaixadores de Cristo, coma se Deus vos supplicase
nós: rogámosvos no lugar de Cristo, reconciliádevos con Deus.
5:21 Porque fíxoo pecado por nós, quen non coñeceu pecado; que poidamos ser
fixo a xustiza de Deus nel.