Urnuigh Mhanaseh 1: 1 O Thighearna, a Dhia Uile-chumhachdaich ar n-athraichean, Abrahàm, Isaac, agus Iacob, agus de an sliochd ceart ; 1: 2 a rinn nèamh agus talamh, le a sgeadachadh gu lèir; 1:3 a cheangail an fhairge le facal dʼ àithne; cò tha air dùnadh an doimhne, agus sheulaich se e le t'ainm uamhasach agus glòrmhor ; 1: 4 air a bheil eagal air na h-uile, agus air chrith ro do chumhachd; air son do mhòrachd cha'n urrainn glòir a ghiulan, agus tha do bhagradh feirge air peacaich ion-phortadh: 1: 5 ach tha do ghealladh tròcaireach do-thomhas agus do-rannsachadh; 1: 6 oir is tusa an Tighearna as àirde, le mòr-thròcair, fad-fhulangas, ro-thròcaireach, agus a' deanamh aithreachais air olcaibh dhaoine. Thusa, a Thighearna, a reir do mhaitheis mhòir a gheall thu aithreachas agus maitheanas dhoibh-san a pheacaich a'd' aghaidh : agus do thròcairean neo-chriochnach dh'orduich thu aithreachas do pheacaich, chum gu'm bi iad air an saoradh. 1: 7 Mar sin chan eil thusa, O Thighearna, Dia nam fìrean, air òrdachadh aithreachas do na fìreanaibh, mar do Abraham, agus do Isaac, agus do Iacob, aig am bheil nach do pheacaich a'd' aghaidh ; ach dh'orduich thusa aithreachas dhomh-sa is peacach mi : 1: 8 oir pheacaich mi os cionn àireamh gainmheach na mara. Tha mi Tha mo lochdan, a Thighearna, air fàs lìonmhor: tha m’euceartan lìonmhor, agus cha'n airidh mise air àirde nèimh fhaicinn agus fhaicinn air son moran m'euceartan. 1: 9 Tha mi air mo chromadh sìos le mòran bannan iarainn, nach urrainn dhomh mo cheann a thogail suas, na bi fuasgailte : oir bhrosnuich mi t'fhearg, agus rinn mi olc romhad: cha do rinn mi do thoil, cha mhò a ghlèidh mi d’àitheantan: tha agam cuir suas gràinealachdan, agus mheudaich iad cionta. 1: 10 A-nis uime sin tha mi a 'lùbadh glùin mo chridhe, a' guidhe ort gràs. 1:11 Pheacaich mi, O Thighearna, pheacaich mi, agus tha mi ag aideachadh m’euceartan: 1:12 Uime sin, tha mi gu h-iriosal a' guidhe ort, thoir maitheanas dhomh, a Thighearna, thoir maitheanas dhomh, agus na sgrios mi le m' lochdaibh. Na biodh fearg ort rium gu bràth, le a' glèidheadh an uilc dhomh ; ni mo dìt mi gu ionadaibh ìochdarach an talamh. Oir is tusa an Dia, eadhon Dia na muinntir a nì aithreachas; 1:13 Agus annamsa nochdaidh tu do mhaitheas uile: oir saoraidh tu mi, a tha mi neo-airidh, a reir do throcair mor. 1:14 Uime sin molaidh mi thu gu sìorraidh fad làithean mo bheatha: airson a h-uile tha cumhachdan nan nèamh gad mholadh, agus is leatsa a' ghlòir gu bràth. Amen.