Urnuigh Mhanaseh
1: 1 O Thighearna, a Dhia Uile-chumhachdaich ar n-athraichean, Abrahàm, Isaac, agus Iacob, agus de
an sliochd ceart ;
1: 2 a rinn nèamh agus talamh, le a sgeadachadh gu lèir;
1:3 a cheangail an fhairge le facal dʼ àithne; cò tha air dùnadh
an doimhne, agus sheulaich se e le t'ainm uamhasach agus glòrmhor ;
1: 4 air a bheil eagal air na h-uile, agus air chrith ro do chumhachd; air son do mhòrachd
cha'n urrainn glòir a ghiulan, agus tha do bhagradh feirge air peacaich
ion-phortadh:
1: 5 ach tha do ghealladh tròcaireach do-thomhas agus do-rannsachadh;
1: 6 oir is tusa an Tighearna as àirde, le mòr-thròcair, fad-fhulangas,
ro-thròcaireach, agus a' deanamh aithreachais air olcaibh dhaoine. Thusa, a Thighearna,
a reir do mhaitheis mhòir a gheall thu aithreachas agus maitheanas
dhoibh-san a pheacaich a'd' aghaidh : agus do thròcairean neo-chriochnach
dh'orduich thu aithreachas do pheacaich, chum gu'm bi iad air an saoradh.
1: 7 Mar sin chan eil thusa, O Thighearna, Dia nam fìrean, air òrdachadh
aithreachas do na fìreanaibh, mar do Abraham, agus do Isaac, agus do Iacob, aig am bheil
nach do pheacaich a'd' aghaidh ; ach dh'orduich thusa aithreachas dhomh-sa
is peacach mi :
1: 8 oir pheacaich mi os cionn àireamh gainmheach na mara. Tha mi
Tha mo lochdan, a Thighearna, air fàs lìonmhor: tha m’euceartan
lìonmhor, agus cha'n airidh mise air àirde nèimh fhaicinn agus fhaicinn
air son moran m'euceartan.
1: 9 Tha mi air mo chromadh sìos le mòran bannan iarainn, nach urrainn dhomh mo cheann a thogail suas,
na bi fuasgailte : oir bhrosnuich mi t'fhearg, agus rinn mi olc
romhad: cha do rinn mi do thoil, cha mhò a ghlèidh mi d’àitheantan: tha agam
cuir suas gràinealachdan, agus mheudaich iad cionta.
1: 10 A-nis uime sin tha mi a 'lùbadh glùin mo chridhe, a' guidhe ort gràs.
1:11 Pheacaich mi, O Thighearna, pheacaich mi, agus tha mi ag aideachadh m’euceartan:
1:12 Uime sin, tha mi gu h-iriosal a' guidhe ort, thoir maitheanas dhomh, a Thighearna, thoir maitheanas dhomh, agus
na sgrios mi le m' lochdaibh. Na biodh fearg ort rium gu bràth, le
a' glèidheadh an uilc dhomh ; ni mo dìt mi gu ionadaibh ìochdarach an
talamh. Oir is tusa an Dia, eadhon Dia na muinntir a nì aithreachas;
1:13 Agus annamsa nochdaidh tu do mhaitheas uile: oir saoraidh tu mi, a
tha mi neo-airidh, a reir do throcair mor.
1:14 Uime sin molaidh mi thu gu sìorraidh fad làithean mo bheatha: airson a h-uile
tha cumhachdan nan nèamh gad mholadh, agus is leatsa a' ghlòir
gu bràth. Amen.