Caoineadh 2: 1 Mar a chòmhdaich an Tighearna nighean Shioin le neul na bhroinn fearg, agus thilg e sios o neamh gu talamh maise Israeil, agus nach do chuimhnich stol a chas ann an la a fheirge ! 2: 2 Shluig an Tighearna suas uile àiteachan-còmhnaidh Iàcoib, agus cha do rinn e brònach : thilg e sios 'na chorruich daingnichean làidir an nighean Iudah ; thug e sìos gu làr iad : tha aige thruaill e an rioghachd agus a h-uachdarain. 2:3 Ghearr e as na fheirg adharc Israeil uile: tha aige tharraing air ais a làmh dheas o làthair an nàmhaid, agus loisg e na aghaidh Iacob mar theine lasrach, a dh' itheas mu'n cuairt. 2: 4 Lùb e a bhogha mar nàmhaid: sheas e le a làimh dheis mar nàmhaid, agus mharbh e iadsan uile a bha taitneach do'n t-sùil anns a' phàilliun nighean Shioin : dhòirt e mach a chorruich mar theine. 2:5 Bha an Tighearna mar nàmhaid: shluig e suas Israel, shluig e suas a lùchairtean uile : sgrios e a dhaingnichean làidir, agus rinn e mheudaich e ann an nighean Iudah bròn agus caoidh. 2:6 Agus thug e air falbh a phàilliun gu dian, mar gum b' ann de a ghàradh : sgrios e àiteachan a' choimhthionail : rinn an Tighearna thug air na fèillean sòlaimte agus na sàbaidean a bhi air an dearmad ann an Sion, agus rinn e tàir air ann an corruich 'fheirge, an righ agus an sagart. 2: 7 Thilg an Tighearna dheth altair, ghabh e gràin den ionad naomh aige, e thug i suas do làimh an nàmhaid ballachan a lùchairtean ; iad rinn iad fuaim ann an taigh an Tighearna, mar ann an là an t-sòlaimte cuirm. 2: 8 Is e an rùn aig an Tighearna balla nighean Shioin a sgrios: e shìn e mach sreang, cha do tharruing e a làmh uaith sgrios: uime sin rinn e am balla agus am balla ri tuireadh; iad claoidhte le chèile. 2: 9 Tha a geataichean air a dhol fodha dhan talamh; sgrios e i, agus bhris e i bàraibh : tha a righ agus a prionnsachan am measg nan Cinneach : cha 'n'eil an lagh barrachd; mar an ceudna chan fhaigh a fàidhean sealladh on Tighearna. 2:10 Tha seanairean nighean Shioin nan suidhe air an talamh, agus a' cumail tosd : thilg iad duslach air an cinn ; chrioslaich iad iad fèin le eudach-saic : crochaidh òighean Ierusaleim sìos an cuid cinn gu talamh. 2: 11 Tha mo shùilean a 'fàilligeadh le deòir, tha mo bhroinn air a bhuaireadh, tha mo ghrùthan air a dhòrtadh air an talamh, a chum sgrios nighean mo shluaigh ; oir tha a' chlann agus a' chìochran a' mionnachadh ann an sràidibh a' bhaile. 2:12 Tha iad ag ràdh ri am màthraichean, Càit a bheil arbhar agus fìon? an uair a dh'imich iad mar luchd-leònta ann an sràidibh a' bhaile, an uair a dhòirteadh an anam steach do uchd am màthraichean. 2: 13 Dè a bheir mi mar fhianais dhut? ciod an ni a shamhlaicheas mi riut, a nighean Ierusaleim ? ciod a ni mi riut, a chum as gu'n dean mi comhfhurtachd dhuit, O nighinn Shioin ? oir is mòr do bhriseadh an fhairge : cò a shlànuicheas tu ? 2:14 Chunnaic na fàidhean agad rudan dìomhain agus amaideach dhut: agus tha iad aca cha do lorg thu d’ aingidheachd, a chum do bhraighdeanas a thionndadh air falbh; ach chunnaic air do shon eallaichean brèige agus adhbharan fuasglaidh. 2:15 Bidh na h-uile a thèid seachad a’ bualadh an làmhan ort; tha iad ri sgios agus a' crathadh an cinn aig nighinn Ierusaleim, ag ràdh, An e so am baile ris an goir daoine De foirfeachd na maise, Aoibhneas an domhain uile ? 2:16 Tha do naimhdean uile air am beul fhosgladh ad aghaidh: tha iad a’ sgeig agus giosgan am fiacal : tha iad ag ràdh, Shluig sinn suas i : gu cinnteach is i so an latha a dh' fheuch sinn ; fhuair sinn, chunnaic sinn e. 2:17 Rinn an Tighearna an nì a dhealbh e; choimhlion e 'fhocal a dh'àithn e anns na làithibh o shean : thilg e sìos, agus tha cha do ghabh e truas : agus thug e air do nàmhaid gàirdeachas a dheanamh annad, rinn e cuir suas adharc do naimhdean. 2:18 Ghlaodh an cridhe ris an Tighearna, O bhalla nighean Shioin, leig deòir a’ ruith sìos mar abhainn a latha is a dh’oidhche: na toir fois dhut fhèin; na leig sguir ubhal do shùl. 2:19 Eirich, glaodh anns an oidhche: ann an toiseach na faire dòrtadh a-mach do chridhe mar uisge roimh ghnùis an Tighearna : tog suas do làmhan d'a ionnsuidh air son beatha do chloinne òig, a ta fann le acras mullach gach sràid. 2:20 Feuch, a Thighearna, agus thoir an aire cò dha a rinn thu seo. Am bi an ith mnài an toradh, agus clann rèise am fad ? bithidh an sagart agus am fàidh a mharbhadh ann an ionad naomh an Tighearna ? 2:21 Tha an t-òg agus an sean nan laighe air an talamh anns na sràidean: mo mhaighdeanan agus tha m'òganaich air tuiteam leis a' chlaidheamh ; mharbh thu iad ann an là do chorruich ; mharbh thu, agus cha do ghabh thu truas. 2:22 Tha thu air a ghairm mar ann an latha sòlamaichte mo uamhasan mun cuairt, gus am bi a-steach ann an là corruich an Tighearna cha deachaidh aon neach as, ni mò a dh'fhan : iadsan a th' agam chladhaich agus thogadh suas mo nàmhaid claoidh.