Caoineadh
2: 1 Mar a chòmhdaich an Tighearna nighean Shioin le neul na bhroinn
fearg, agus thilg e sios o neamh gu talamh maise Israeil,
agus nach do chuimhnich stol a chas ann an la a fheirge !
2: 2 Shluig an Tighearna suas uile àiteachan-còmhnaidh Iàcoib, agus cha do rinn e
brònach : thilg e sios 'na chorruich daingnichean làidir an
nighean Iudah ; thug e sìos gu làr iad : tha aige
thruaill e an rioghachd agus a h-uachdarain.
2:3 Ghearr e as na fheirg adharc Israeil uile: tha aige
tharraing air ais a làmh dheas o làthair an nàmhaid, agus loisg e na aghaidh
Iacob mar theine lasrach, a dh' itheas mu'n cuairt.
2: 4 Lùb e a bhogha mar nàmhaid: sheas e le a làimh dheis mar
nàmhaid, agus mharbh e iadsan uile a bha taitneach do'n t-sùil anns a' phàilliun
nighean Shioin : dhòirt e mach a chorruich mar theine.
2:5 Bha an Tighearna mar nàmhaid: shluig e suas Israel, shluig e
suas a lùchairtean uile : sgrios e a dhaingnichean làidir, agus rinn e
mheudaich e ann an nighean Iudah bròn agus caoidh.
2:6 Agus thug e air falbh a phàilliun gu dian, mar gum b' ann de a
ghàradh : sgrios e àiteachan a' choimhthionail : rinn an Tighearna
thug air na fèillean sòlaimte agus na sàbaidean a bhi air an dearmad ann an Sion, agus rinn e
tàir air ann an corruich 'fheirge, an righ agus an sagart.
2: 7 Thilg an Tighearna dheth altair, ghabh e gràin den ionad naomh aige, e
thug i suas do làimh an nàmhaid ballachan a lùchairtean ; iad
rinn iad fuaim ann an taigh an Tighearna, mar ann an là an t-sòlaimte
cuirm.
2: 8 Is e an rùn aig an Tighearna balla nighean Shioin a sgrios: e
shìn e mach sreang, cha do tharruing e a làmh uaith
sgrios: uime sin rinn e am balla agus am balla ri tuireadh; iad
claoidhte le chèile.
2: 9 Tha a geataichean air a dhol fodha dhan talamh; sgrios e i, agus bhris e i
bàraibh : tha a righ agus a prionnsachan am measg nan Cinneach : cha 'n'eil an lagh
barrachd; mar an ceudna chan fhaigh a fàidhean sealladh on Tighearna.
2:10 Tha seanairean nighean Shioin nan suidhe air an talamh, agus a' cumail
tosd : thilg iad duslach air an cinn ; chrioslaich iad
iad fèin le eudach-saic : crochaidh òighean Ierusaleim sìos an cuid
cinn gu talamh.
2: 11 Tha mo shùilean a 'fàilligeadh le deòir, tha mo bhroinn air a bhuaireadh, tha mo ghrùthan air a dhòrtadh
air an talamh, a chum sgrios nighean mo shluaigh ;
oir tha a' chlann agus a' chìochran a' mionnachadh ann an sràidibh a' bhaile.
2:12 Tha iad ag ràdh ri am màthraichean, Càit a bheil arbhar agus fìon? an uair a dh'imich iad mar
luchd-leònta ann an sràidibh a' bhaile, an uair a dhòirteadh an anam
steach do uchd am màthraichean.
2: 13 Dè a bheir mi mar fhianais dhut? ciod an ni a shamhlaicheas mi
riut, a nighean Ierusaleim ? ciod a ni mi riut, a chum as gu'n dean mi
comhfhurtachd dhuit, O nighinn Shioin ? oir is mòr do bhriseadh
an fhairge : cò a shlànuicheas tu ?
2:14 Chunnaic na fàidhean agad rudan dìomhain agus amaideach dhut: agus tha iad aca
cha do lorg thu d’ aingidheachd, a chum do bhraighdeanas a thionndadh air falbh; ach chunnaic
air do shon eallaichean brèige agus adhbharan fuasglaidh.
2:15 Bidh na h-uile a thèid seachad a’ bualadh an làmhan ort; tha iad ri sgios agus a' crathadh an cinn
aig nighinn Ierusaleim, ag ràdh, An e so am baile ris an goir daoine De
foirfeachd na maise, Aoibhneas an domhain uile ?
2:16 Tha do naimhdean uile air am beul fhosgladh ad aghaidh: tha iad a’ sgeig agus
giosgan am fiacal : tha iad ag ràdh, Shluig sinn suas i : gu cinnteach is i so
an latha a dh' fheuch sinn ; fhuair sinn, chunnaic sinn e.
2:17 Rinn an Tighearna an nì a dhealbh e; choimhlion e 'fhocal
a dh'àithn e anns na làithibh o shean : thilg e sìos, agus tha
cha do ghabh e truas : agus thug e air do nàmhaid gàirdeachas a dheanamh annad, rinn e
cuir suas adharc do naimhdean.
2:18 Ghlaodh an cridhe ris an Tighearna, O bhalla nighean Shioin, leig
deòir a’ ruith sìos mar abhainn a latha is a dh’oidhche: na toir fois dhut fhèin; na leig
sguir ubhal do shùl.
2:19 Eirich, glaodh anns an oidhche: ann an toiseach na faire dòrtadh a-mach
do chridhe mar uisge roimh ghnùis an Tighearna : tog suas do làmhan
d'a ionnsuidh air son beatha do chloinne òig, a ta fann le acras
mullach gach sràid.
2:20 Feuch, a Thighearna, agus thoir an aire cò dha a rinn thu seo. Am bi an
ith mnài an toradh, agus clann rèise am fad ? bithidh an sagart agus
am fàidh a mharbhadh ann an ionad naomh an Tighearna ?
2:21 Tha an t-òg agus an sean nan laighe air an talamh anns na sràidean: mo mhaighdeanan agus
tha m'òganaich air tuiteam leis a' chlaidheamh ; mharbh thu iad ann an là
do chorruich ; mharbh thu, agus cha do ghabh thu truas.
2:22 Tha thu air a ghairm mar ann an latha sòlamaichte mo uamhasan mun cuairt, gus am bi a-steach
ann an là corruich an Tighearna cha deachaidh aon neach as, ni mò a dh'fhan : iadsan a th' agam
chladhaich agus thogadh suas mo nàmhaid claoidh.