Isaiah 35: 1 Bidh am fàsach agus an àite aonaranach toilichte dhaibh; agus an bidh gàirdeachas air an fhàsach, agus bidh e fo bhlàth mar an ròs. 35: 2 Bidh e fo bhlàth gu pailt, agus nì e gàirdeachas eadhon le aoibhneas agus seinn: bheirear glòir Lebanoin dha, òirdheirceas Charmeil agus Sharon, chì iad glòir an Tighearna, agus òirdheirceas ar n-àrd- aidh Dhia. 35:3 Neartaichibh na làmhan lag, agus daingnich na glùinean lag. 35:4 Abraibh riùsan aig a bheil cridhe eagallach, Bithibh làidir, na biodh eagal oirbh: feuch, thig bhur Dia le dioghaltas, eadhon Dia le dioghaltas ; bidh e thig agus sàbhail thu. 35: 5 An uairsin thèid sùilean nan dall fhosgladh, agus cluasan nam bodhar bithidh gun stad. 35: 6 An sin leumaidh am bacach mar fhiadh, agus teanga nam balbh canaibh : oir anns an fhàsach brisidh uisgeachan a mach, agus sruthain anns an fhàsach. 35: 7 Agus bidh an talamh tioram na linne, agus bidh am fearann tartmhor a 'fàs uisge : ann an àite-còmhnuidh dhragon, far an luidh gach aon, bithidh feur le cuilc agus luachair. 35:8 Agus bidh rathad mòr an sin, agus slighe, agus canar An t-slighe ris na naomhachd ; cha tèid an neòghlan thairis air; ach bithidh e air son iadsan : cha tèid luchd na slighe air seacharan annta, ged is amadain iad. 35:9 Cha bhi leòmhann ann, no beathach fitheach sam bith suas air, e chan fhaighear an sin; ach gluaisidh na daoine saora an sin : 35: 10 Agus tillidh fuasglaidh an Tighearna, agus thig e gu Sion le òrain agus aoibhneas sìorruidh air an cinn : gheibh iad gairdeachas agus gàirdeachas, agus teichidh bròn agus osnaich air falbh.