Isaiah
35: 1 Bidh am fàsach agus an àite aonaranach toilichte dhaibh; agus an
bidh gàirdeachas air an fhàsach, agus bidh e fo bhlàth mar an ròs.
35: 2 Bidh e fo bhlàth gu pailt, agus nì e gàirdeachas eadhon le aoibhneas agus seinn:
bheirear glòir Lebanoin dha, òirdheirceas Charmeil agus
Sharon, chì iad glòir an Tighearna, agus òirdheirceas ar n-àrd- aidh
Dhia.
35:3 Neartaichibh na làmhan lag, agus daingnich na glùinean lag.
35:4 Abraibh riùsan aig a bheil cridhe eagallach, Bithibh làidir, na biodh eagal oirbh: feuch,
thig bhur Dia le dioghaltas, eadhon Dia le dioghaltas ; bidh e
thig agus sàbhail thu.
35: 5 An uairsin thèid sùilean nan dall fhosgladh, agus cluasan nam bodhar
bithidh gun stad.
35: 6 An sin leumaidh am bacach mar fhiadh, agus teanga nam balbh
canaibh : oir anns an fhàsach brisidh uisgeachan a mach, agus sruthain anns an
fhàsach.
35: 7 Agus bidh an talamh tioram na linne, agus bidh am fearann tartmhor a 'fàs
uisge : ann an àite-còmhnuidh dhragon, far an luidh gach aon, bithidh feur
le cuilc agus luachair.
35:8 Agus bidh rathad mòr an sin, agus slighe, agus canar An t-slighe ris
na naomhachd ; cha tèid an neòghlan thairis air; ach bithidh e air son
iadsan : cha tèid luchd na slighe air seacharan annta, ged is amadain iad.
35:9 Cha bhi leòmhann ann, no beathach fitheach sam bith suas air, e
chan fhaighear an sin; ach gluaisidh na daoine saora an sin :
35: 10 Agus tillidh fuasglaidh an Tighearna, agus thig e gu Sion le òrain
agus aoibhneas sìorruidh air an cinn : gheibh iad gairdeachas agus
gàirdeachas, agus teichidh bròn agus osnaich air falbh.