Ezra
Eòin 9:1 A‑nis nuair a rinneadh na nithean seo, thàinig na h‑uachdarain am ionnsaigh, ag ràdh, The
sluagh Israeil, agus na sagartan, agus na Lèbhithich, nach do dhealaich iad
iad fèin o shluagh nan tìr, a' deanamh a rèir an
gràineileachd, eadhon nan Canaanach, nan Hiteach, nam Peridseach, nan
na h-Iebusaich, na h-Amonaich, na Moabaich, na h-Eiphitich, agus na h-Amoraich.
9: 2 Oir ghabh iad den nigheanan aca fhèin, agus airson an cuid
mhic : air chor as gu'n do mheasg an sliochd naomh iad fèin ri muinntir
na tìrean sin : seadh, bha làmh nan uachdaran agus nan uachdaran air thoiseach
an eucoir seo.
9:3 Agus nuair a chuala mi an nì seo, tha mi a 'reubadh m' eideadh agus mo fhallaing, agus
spion e dhith falt mo chinn agus mo fheusaig, agus shuidh mi sìos le iongantas.
9:4 An sin bha iad cruinn còmhla rium gach neach a bha air chrith ri briathran an
Dia Israeil, air son eusaontais na muinntir a bha ann
air a ghiùlan air falbh; agus shuidh mi fo iongantas gus an iobairt fheasgair.
9:5 Agus air an ìobairt-fheasgair dh'èirich mi o m' truime; agus aig a bheil
reub m'eudach agus m' fhallaing, thuit mi air mo ghluinean, agus sgaoil mi mach mo chuid
làmhan do'n Tighearna mo Dhia,
9:6 Agus thubhairt e, O mo Dhia, tha nàire orm agus gruaidh m’aghaidh a thogail suas riut,
mo Dhia : oir tha ar n-euceartan air meudachadh os ar ceann, agus ar cionta
air fàs suas gu nèamh.
9: 7 Bho làithean ar n-athraichean tha sinn air a bhith ann an eucoir mhòr dha seo
latha; agus air son ar n-euceartan bha sinne, ar righrean, agus ar sagartan
thugadh thairis do làimh righrean na tìre, do'n chlaidheamh, gu
gu bruid, agus gu creich, agus gu masladh gnùise, mar air an là'n diugh.
9: 8 Agus a-nis airson beagan fànais tha gràs air a nochdadh bhon Tighearna ar Dia,
a dh'fhàgail againn fuigheall gu teicheadh, agus a thoirt tairnein dhuinn 'na naomhachd
àit, chum gu'n soillsich ar Dia ar sùilean, agus gu'n tugadh e dhuinn beagan beothachaidh
nar daorsa.
9:9 Oir bu thràill sinn; gidheadh cha do thrèig ar Dia sinn nar daorsa,
ach a leudaich tròcair dhuinn ann an sealladh rìghrean Phersia, gu
thoir dhuinn ath-bheothachadh, gu tigh ar Dè a chur suas, agus a chàradh an
fàsachadh, agus balla a thoirt dhuinn ann an Iudah agus ann an Ierusalem.
9:10 Agus a-nis, O ar Dia, dè a chanas sinn an dèidh seo? oir thrèig sinn
d'àitheantan,
9:11 A tha thu air àithneadh le do sheirbhisich na fàidhean, ag ràdh, The
fearann, d'am bheil sibh a' dol g'a shealbh- achadh, 'na fhearann neoghlan maille ris
salachar sluagh nan tìrean, le'n gràineileachdaibh, a
lìon iad e o cheann gu ceann le'n neòghloine.
9:12 A‑nis uime sin na tugaibh ur nigheanan dur mic, agus na gabhaibh
an nigheana-san d'ur macaibh, agus na iarraibh an sìth, no am maoin air son
gu bràth : a chum as gu'm bi sibh làidir, agus gu'n ith sibh maith an fhearainn, agus gu'm fàg sibh e
mar oighreachd d'ar cloinn gu bràth.
9:13 Agus an dèidh a h-uile a tha a 'tighinn oirnn airson ar droch ghnìomhan, agus airson ar mòr
pheacaidh, do bhrìgh gu'n do rinn thusa ar Dia peanas ni's lugha na sinne
tha euceartan a' toilltinn, agus a thug dhuinn a leithid so do shaoradh ;
9: 14 Am bu chòir dhuinn a-rithist d’ àitheantan a bhriseadh, agus ceangal a dhèanamh ann an dàimh ris an
muinntir nan gràineileachd so ? nach biodh fearg ort ruinne gus
chaith thu sinn, chum nach biodh fuigheall no teicheadh ?
9: 15 A Thighearna Dhè Israeil, tha thu ceart: oir tha sinn fhathast air teicheadh, mar
's e 'n diugh a th' ann : feuch, tha sinn romhad 'nar peacaibh : oir tha sinn
cha'n urrainn e seasamh a'd' làthair air son so.