Ezra Eòin 9:1 A‑nis nuair a rinneadh na nithean seo, thàinig na h‑uachdarain am ionnsaigh, ag ràdh, The sluagh Israeil, agus na sagartan, agus na Lèbhithich, nach do dhealaich iad iad fèin o shluagh nan tìr, a' deanamh a rèir an gràineileachd, eadhon nan Canaanach, nan Hiteach, nam Peridseach, nan na h-Iebusaich, na h-Amonaich, na Moabaich, na h-Eiphitich, agus na h-Amoraich. 9: 2 Oir ghabh iad den nigheanan aca fhèin, agus airson an cuid mhic : air chor as gu'n do mheasg an sliochd naomh iad fèin ri muinntir na tìrean sin : seadh, bha làmh nan uachdaran agus nan uachdaran air thoiseach an eucoir seo. 9:3 Agus nuair a chuala mi an nì seo, tha mi a 'reubadh m' eideadh agus mo fhallaing, agus spion e dhith falt mo chinn agus mo fheusaig, agus shuidh mi sìos le iongantas. 9:4 An sin bha iad cruinn còmhla rium gach neach a bha air chrith ri briathran an Dia Israeil, air son eusaontais na muinntir a bha ann air a ghiùlan air falbh; agus shuidh mi fo iongantas gus an iobairt fheasgair. 9:5 Agus air an ìobairt-fheasgair dh'èirich mi o m' truime; agus aig a bheil reub m'eudach agus m' fhallaing, thuit mi air mo ghluinean, agus sgaoil mi mach mo chuid làmhan do'n Tighearna mo Dhia, 9:6 Agus thubhairt e, O mo Dhia, tha nàire orm agus gruaidh m’aghaidh a thogail suas riut, mo Dhia : oir tha ar n-euceartan air meudachadh os ar ceann, agus ar cionta air fàs suas gu nèamh. 9: 7 Bho làithean ar n-athraichean tha sinn air a bhith ann an eucoir mhòr dha seo latha; agus air son ar n-euceartan bha sinne, ar righrean, agus ar sagartan thugadh thairis do làimh righrean na tìre, do'n chlaidheamh, gu gu bruid, agus gu creich, agus gu masladh gnùise, mar air an là'n diugh. 9: 8 Agus a-nis airson beagan fànais tha gràs air a nochdadh bhon Tighearna ar Dia, a dh'fhàgail againn fuigheall gu teicheadh, agus a thoirt tairnein dhuinn 'na naomhachd àit, chum gu'n soillsich ar Dia ar sùilean, agus gu'n tugadh e dhuinn beagan beothachaidh nar daorsa. 9:9 Oir bu thràill sinn; gidheadh cha do thrèig ar Dia sinn nar daorsa, ach a leudaich tròcair dhuinn ann an sealladh rìghrean Phersia, gu thoir dhuinn ath-bheothachadh, gu tigh ar Dè a chur suas, agus a chàradh an fàsachadh, agus balla a thoirt dhuinn ann an Iudah agus ann an Ierusalem. 9:10 Agus a-nis, O ar Dia, dè a chanas sinn an dèidh seo? oir thrèig sinn d'àitheantan, 9:11 A tha thu air àithneadh le do sheirbhisich na fàidhean, ag ràdh, The fearann, d'am bheil sibh a' dol g'a shealbh- achadh, 'na fhearann neoghlan maille ris salachar sluagh nan tìrean, le'n gràineileachdaibh, a lìon iad e o cheann gu ceann le'n neòghloine. 9:12 A‑nis uime sin na tugaibh ur nigheanan dur mic, agus na gabhaibh an nigheana-san d'ur macaibh, agus na iarraibh an sìth, no am maoin air son gu bràth : a chum as gu'm bi sibh làidir, agus gu'n ith sibh maith an fhearainn, agus gu'm fàg sibh e mar oighreachd d'ar cloinn gu bràth. 9:13 Agus an dèidh a h-uile a tha a 'tighinn oirnn airson ar droch ghnìomhan, agus airson ar mòr pheacaidh, do bhrìgh gu'n do rinn thusa ar Dia peanas ni's lugha na sinne tha euceartan a' toilltinn, agus a thug dhuinn a leithid so do shaoradh ; 9: 14 Am bu chòir dhuinn a-rithist d’ àitheantan a bhriseadh, agus ceangal a dhèanamh ann an dàimh ris an muinntir nan gràineileachd so ? nach biodh fearg ort ruinne gus chaith thu sinn, chum nach biodh fuigheall no teicheadh ? 9: 15 A Thighearna Dhè Israeil, tha thu ceart: oir tha sinn fhathast air teicheadh, mar 's e 'n diugh a th' ann : feuch, tha sinn romhad 'nar peacaibh : oir tha sinn cha'n urrainn e seasamh a'd' làthair air son so.