Ecsodus 20:1 Agus labhair Dia na briathran seo uile, ag ràdh, 20: 2 Is mise an Tighearna do Dhia, a thug a-mach à tìr na h-Èiphit thu, mach a tigh na daorsa. 20:3 Cha bhi diathan sam bith eile agad romham. 20:4 Cha dean thu dhuit fhein dealbh snaidhte, no coslas sam bith an ni a ta sna neamhaibh shuas, no air an talamh shios, no sin tha anns na h-uisgeachaibh fuidh 'n talamh : 20: 5 Cha chrom thu thu fhèin sìos dhaibh, agus cha dèan thu seirbheis dhaibh: oir is mise an Tighearna is Dia eudmhor do Dhia, a' leantuinn aingidheachd nan aithriche air an clann chum an treas agus a' cheathramh ginealach dhiubhsan a dh'fhuathaicheas mi ; 20:6 Agus a’ nochdadh tròcair do mhìltean dhiubhsan a tha gam ghràdhachadh, agus a tha gam chumail àitheantan. 20: 7 Cha toir thu ainm an Tighearna do Dhia gu dìomhain; son an Tighearna cha mheas e neo-chiontach esan a bheir 'ainm an dìomhanas. 20: 8 Cuimhnich latha na sàbaid, airson a chumail naomh. 20:9 Sè làithean saothraichidh tu, agus nì thu d’obair uile: 20:10 Ach air an t-seachdamh là tha sàbaid an Tighearna do Dhia: innte nì thu na dean obair sam bith, thu fein, no do mhac, no do nighean, d'òglach, no do bhanoglach, no do sprèidh, no do choigreach a tha an taobh a stigh dhiot geataichean: 20:11 Oir ann an sia làithean rinn an Tighearna nèamh agus talamh, a 'mhuir, agus a h-uile càil a tha ann iad, agus ghabh e fois air an t-seachdamh la : uime sin bheannaich an Tighearna iad là na sàbaid, agus naomhaich se e. 20:12 Thoir onair dhad athair agus dhad mhàthair: a‑chum gum bi do làithean fada air an fhearann a bheir an Tighearna do Dhia dhuit. 20:13 Cha mharbh thu. 20:14 Cha dèan thu adhaltranas. 20:15 Cha goid thu. 20:16 Cha toir thu fianais bhrèige an aghaidh do choimhearsnaich. 20:17 Na sanntaich taigh do choimhearsnaich, cha sanntaich do bean a choimhearsnaich, no 'òglach, no 'bhan-oglach, no 'dhamh, no 'asal, no ni air bith a's le do choimhearsnach. 20:18 Agus chunnaic an sluagh uile na tàirneanaich, agus na dealanaich, agus an fuaim na trompaid, agus an sliabh fo dheataich : agus an uair a chunnaic an sluagh e, dh'imich iad, agus sheas iad fad uaith. 20:19 Agus thubhairt iad ri Maois, Labhair thusa rinn, agus cluinnidh sinn: ach leig nach labhair Dia ruinn, air eagal gu'm faigh sinn bàs. 20:20 Agus thubhairt Maois ris an t-sluagh, Na biodh eagal oirbh: oir tha Dia air teachd a dhearbhadh dhuibh, agus gu'm bi 'eagal-san roimh 'ur gnùis, chum nach peacaich sibh. 20:21 Agus sheas an sluagh fad as, agus tharraing Maois am fagus do'n tiugh dorchadas far an robh Dia. 20:22 Agus thubhairt an Tighearna ri Maois, Mar seo a chanas tu ri cloinn Mhaois Israeil, Chunnaic sibh gu'n do labhair mi ribh o nèamh. 20:23 Cha dean sibh maille riumsa diathan airgid, agus cha dean sibh dhuibh diathan òir. 20:24 Altair talmhainn nì thu dhòmhsa, agus iobraidh tu oirre do thabhartasan-loisgte, agus do thabhartasan-sìth, do chaoraich, agus do dhaimh: anns gach àit anns an cuir mi m'ainm an cèill, thig mi a' d' ionnsuidh, agus ni mi beannaich thu. 20:25 Agus ma ni thu altair chloiche dhomh, cha tog thu dhith clach shnaidhte : oir ma thogas tu d'inneal-snaidhidh suas oirre, thruaill thu i. 20:26 Cha mhò a thèid thu suas air ceuman a dh’ionnsaigh m’ altair, a‑chum gum bi do lomnochdaidh nach deach a lorg air.