Deuteronomi
22:1 Chan fhaic thu damh do bhràthar, no a chaora a’ dol air seachran, agus a’ falach
thu fèin uatha : air chor sam bith bheir thu air ais iad a d'ionnsuidh
bràthair.
22:2 Agus mura bi do bhràthair am fagas dhut, no mura bheil thu eòlach air, an sin
bheir thu dh'ionnsuidh do thighe fein e, agus bithidh e maille riut
gus an iarr do bhràthair 'na dhèigh, agus bheir thu air ais dha a rìs e.
22: 3 Mar an ceudna nì thu ri a asal; agus mar sin ni thu r'a chuid-san
aodach; agus leis gach ni caillte a th' aig do bhràthar, a chaill e,
agus fhuair thu, nì thu mar an ceudna: chan fhaod thu falach
thu fein.
22: 4 Chan fhaic thu asal do bhràthar no a dhamh a 'tuiteam sìos air an t-slighe, agus
folaich thu fein uatha : gu cinnteach cuidichidh tu leis gu'n tog- adh suas
a-rithist.
22:5 Cha chaith am boireannach an nì a bhuineas do dhuine, ni mò a bhios
chuir duine uime trusgan mnà : oir is gràineileachd dhoibhsan uile a ni so
an Tighearna do Dhia.
22: 6 Ma tha cothrom aig nead eun a bhith romhad san t-slighe ann an craobh sam bith, no air
an talamh, ma's òg iad, no 'n uibhean, agus an dama 'na shuidhe
air an òganach, no air na h-uibhean, cha ghabh thu an dam maille ris
òg:
22:7 Ach air chor sam bith leigidh tu leis an dama falbh, agus bheir thu leat an t-og;
chum gu'n èirich gu maith dhuit, agus gu'n buanaich thu do làithean.
22: 8 Nuair a thogas tu taigh ùr, an sin nì thu caisealachd dha
do mhullach, chum nach toir thu fuil air do thigh, ma thuiteas neach air bith
às a sin.
22:9 Cha chuir thu d’fhìon-lios le iomadh sìol: air eagal gum bi toradh do ghàradh
an sìol a chuir thu, agus toradh d'fhìon-lios, air an truailleadh.
22: 10 Cha treabh thu le damh agus asal còmhla.
22: 11 Cha bhith thu a’ caitheamh aodach de sheòrsan eadar-dhealaichte, mar aodach de chlòimh agus anart
còmhla.
22:12 Nì thu iomallan dhut air ceithir chairtealan do chulaidh,
leis an d'fholaich thu thu fèin.
22:13 Ma ghabhas neach air bith bean, agus gun tèid e a‑steach da h‑ionnsaigh, agus gum fuathaich e i,
22:14 Agus thoir seachad amannan cainnte na h-aghaidh, agus thoir suas droch ainm air
rithe, agus abair, Ghabh mi a' bhean so, agus an uair a thàinig mi d'a h-ionnsuidh, cha d'fhuair mi i
maighdeann:
22:15 An sin bheir athair na h-ighinn, agus a màthair, agus bheir e
a mach comharran maighdeanas na h-ighinn do sheanairibh a' bhaile
anns a' gheata :
22:16 Agus their athair na h-ighinn ris na seanairean, Thug mi mo nighean
do'n duine so 'na mhnaoi, agus tha fuath aige dh'i ;
22:17 Agus, feuch, thug e seachad amannan cainnte na h-aghaidh, ag ràdh, Fhuair mi
na biodh do nighean 'na banoglach ; agus gidheadh is iad so comharan mo nighinn
maighdeanas. Agus sgaoilidh iad an t‑aodach fa chomhair seanairean an
bhaile-mòr.
22:18 Agus gabhaidh seanairean a' bhaile sin an duine sin, agus smachdaichidh iad e;
Lùcas 22:19 Agus nì iad tròcair air ann an ceud secel airgid, agus bheir iad dhaibh e
dh'ionnsuidh athair na h-ighinn, a chionn gu'n d'thug e suas droch ainm
air òigh do Israel : agus bithidh i 'na mnaoi aige ; chan fhaod e a chuir
falbh a laithean uile.
22: 20 Ach ma tha an rud seo fìor, agus nach lorgar comharran na h-òigheachd
an nighean:
22:21 An sin bheir iad a mach a chailin gu doras taigh a h-athar,
agus clachaidh daoine a baile i le clachan a chum gu'm faigh i bàs:
oir rinn i amaideachd ann an Israel, a dhèanamh strìopachais innte
tigh an athar : mar sin cuiridh tu olc air falbh uaibh.
22:22 Ma lorgar fear na laighe le boireannach pòsta aig fear-pòsda, bidh iad an uairsin
bàsaichidh iad le chèile, araon am fear a laigh maille ris a' mhnaoi, agus an
mhnaoi : mar sin cuiridh tu olc air falbh o Israel.
22:23 Ma tha nighean a tha na h-òigh air a cheangal ri fear, agus ri fear.
faigh i anns a' bhaile, agus luidh leatha ;
22:24 An sin bheir sibh a mach iad araon gu geata a' bhaile sin, agus sibhse
clachaidh iad le clachaibh gu'm bàsaich iad ; a' ghruagach, oir ise
cha ghlaodh, air dha bhi sa' bhaile ; agus an duine, a chionn gu'n d'irioslaich e a chuid
bean a choimhearsnaich : mar sin cuiridh tu olc air falbh as 'ur measg.
22:25 Ach ma gheibh duine cailin fo cheangal-pòsaidh anns a' mhachair, 's gun èifeachd an duine
rithe, agus luidh leatha : an sin gheibh an duine a mhain a luidh leatha bàs.
22:26 Ach ris a chailin cha dean thu dad; cha'n 'eil peacadh anns an nighinn
airidh air bàs : oir mar an uair a dh'èireas duine an aghaidh a choimhearsnaich, agus
marbhaidh se e, eadhon mar sin tha an ni so :
22:27 Oir fhuair e i anns an achadh, agus dh'èigh a' chaileag-rèitich, agus an sin
cha robh neach ann ga saoradh.
22:28 Ma gheibh duine nighean a tha na h-òigh, nach eil fo cheangal-pòsaidh, agus gun laigh e
gabhaibh i, agus luidh leatha, agus gheibhear iad ;
22:29 An sin bheir am fear a laigh leatha leth-cheud do athair na h-ighinn
secel airgid, agus bithidh i 'na mnaoi aige ; oir dh'irioslaich e
rithe, cha'n fheud e a cur air falbh re a laithean uile.
22:30 Chan fhaigh duine bean athar, agus cha leig e a-mach sgiort athar.