Romeinen
7:1 Witte jo net, bruorren, (want ik sprek ta dyjingen dy't de wet kenne) hoe't dat
de wet hearsket oer in minske salang as er libbet?
7:2 Hwent de frou dy't in man hat is bûn troch de wet oan har man
sa lang as er libbet; mar as de man dea is, wurdt se losmakke fan 'e
wet fan har man.
7:3 Dus as se, wylst har man libbet, troud is mei in oare man, sy
scil in oerhoerfrou neamd wurde: mar as har man stoarn is, is se frij
út dy wet; sadat se gjin oerhoer is, hoewol't se troud is
in oare man.
7:4 Dêrom, myn bruorren, jim binne ek dea wurden foar de wet troch it lichem
fan Kristus; dat jimme mei in oar troud wirde scoene, ek mei hwa't is
opwekke út 'e deaden, dat wy frucht bringe soene foar God.
7:5 Want doe't wy wiene yn it fleis, de moasjes fan sûnden, dy't wiene troch de
wet, wurke yn ús leden om frucht te bringen ta de dea.
7:6 Mar no binne wy ferlost fan 'e wet, dy't dea is wêryn wy wiene
holden; dat wy tsjinje soene yn nijheid fan geast, en net yn 'e âldens
fan it brief.
7:7 Wat sille wy dan sizze? Is de wet sûnde? God ferbea. Né, ik hie it net witten
sûnde, mar troch de wet: hwent ik hie de lust net bekend, útsein de wet hie sein:
Dû scilst net begeare.
7:8 Mar sûnde, oanlieding ta it gebod, wreide yn my alle soarten
concupiscence. Want sûnder de wet wie de sûnde dea.
7:9 Want ik libbe ienris sûnder de wet: mar doe't it gebod kaam, sûndigje
wer libben, en ik stoar.
7:10 En it gebod, dat waard ornearre ta it libben, ik fûn te wêzen
dea.
7:11 Want sûnde, mei gelegenheid troch it gebod, ferrifele my, en fermoarde troch it
my.
7:12 Dêrom is de wet hillich, en it gebod hillich, en rjochtfeardich en goed.
7:13 Wie dan dat wat goed is my dea makke? God ferbea. Mar sûnde,
dat it sûnde blike soe, dy't de dea yn my wurke troch it goede;
dat de sûnde troch it gebod tige sûndich wurde soe.
7:14 Want wy witte dat de wet is geastlik: mar ik bin fleislik, ferkocht ûnder sûnde.
7:15 Foar wat ik doch, lit ik net ta; want wat ik wol, dat doch ik net; mar
wat ik haatsje, dat doch ik.
7:16 As ik dan doch wat ik net woe, dan gean ik ta mei de wet dy't it is
goed.
7:17 No dan is it net mear ik dat doch it, mar sûnde dy't wennet yn my.
7:18 Hwent ik wit dat yn my (dat is, yn myn fleis) gjin goede dingen wennet.
want it wollen is by my oanwêzich; mar hoe te fieren dat dat is goed I
fyn net.
7:19 Foar it goede dat ik wol, doch ik net: mar it kweade dat ik net woe, dat
Ik doch.
7:20 No as ik dwaan dat ik soe net, it is net mear ik dat doch it, mar sûndigje dat
wennet yn my.
7:21 Ik fyn dan in wet, dat, as ik soe dwaan goed, kwea is oanwêzich by my.
7:22 Hwent ik haw nocht oan 'e wet fan God nei de ynwendige minske:
7:23 Mar ik sjoch in oare wet yn myn leden, fjochtsjen tsjin de wet fan myn geast,
en bringt my yn finzenskip ta de wet fan 'e sûnde dy't yn myn leden is.
7:24 O ellinde man dy't ik bin! dy't my ferlosse sil fan it lichem fan dit
dea?
7:25 Ik tankje God troch Jezus Kristus, ús Hear. Dus dan mei de geast I
ik tsjinje de wet fan God; mar mei it fleis de wet fan 'e sûnde.