Psalmen
147:1 Loovje de Heare, want it is goed om ús God te sjongen; foar it
is noflik; en lof is moai.
147:2 De Heare bout Jeruzalem op: Hy sammelet de útstoarnen byinoar
Israel.
147:3 Hy genêst de brutsen fan hert, en ferbynt har wûnen.
147:4 Hy fertelt it oantal stjerren; hy neamt se allegearre by har nammen.
147:5 Grut is ús Hear, en fan grutte macht: syn begryp is ûneinich.
147:6 De Heare ferheft de sêftmoedigen: Hy smyt de goddeleazen op 'e grûn.
147:7 Sjong de Heare mei tanksizzing; sjong lof op 'e harp foar ús
God:
147:8 Dy't de himel bedekt mei wolken, dy't rein foar de ierde taret,
dy't gers op 'e bergen lit groeie.
147:9 Hy jowt it bist syn iten, en oan 'e jonge raven dy't skrieme.
147:10 Hy hat gjin wille yn 'e krêft fan it hynder: hy hat gjin wille
yn 'e skonken fan in man.
147:11 De Heare hat nocht oan dyjingen dy't Him freze, yn dyjingen dy't hoopje
syn genede.
147:12 Loovje de Heare, o Jeruzalem; loovje jins God, o Sion.
147:13 Hwent Hy hat de latten fen jins poarten fersterke; hy hat dy seinge
bern yn dy.
147:14 Hy makket frede yn dyn grinzen, en folje dy mei it moaiste fan 'e
weet.
147:15 Hy stjoert syn gebod op ierde: syn wurd rint tige
fluch.
147:16 Hy jout snie as wol: hy ferspraat de rimfrost as jiske.
147:17 Hy smyt syn iis út as brokken: wa kin stean foar syn kjeld?
147:18 Hy stjoert syn wurd út en smelt se: hy lit syn wyn waaie,
en it wetter streamt.
147:19 Hy docht Jakob syn wird toand, syn ynsettingen en syn oardielen oan
Israel.
147:20 Hy hat net dien mei in folk; en wat syn oardielen oangiet,
hawwe se net kend. Loovje de Heare.