Psalmen 147:1 Loovje de Heare, want it is goed om ús God te sjongen; foar it is noflik; en lof is moai. 147:2 De Heare bout Jeruzalem op: Hy sammelet de útstoarnen byinoar Israel. 147:3 Hy genêst de brutsen fan hert, en ferbynt har wûnen. 147:4 Hy fertelt it oantal stjerren; hy neamt se allegearre by har nammen. 147:5 Grut is ús Hear, en fan grutte macht: syn begryp is ûneinich. 147:6 De Heare ferheft de sêftmoedigen: Hy smyt de goddeleazen op 'e grûn. 147:7 Sjong de Heare mei tanksizzing; sjong lof op 'e harp foar ús God: 147:8 Dy't de himel bedekt mei wolken, dy't rein foar de ierde taret, dy't gers op 'e bergen lit groeie. 147:9 Hy jowt it bist syn iten, en oan 'e jonge raven dy't skrieme. 147:10 Hy hat gjin wille yn 'e krêft fan it hynder: hy hat gjin wille yn 'e skonken fan in man. 147:11 De Heare hat nocht oan dyjingen dy't Him freze, yn dyjingen dy't hoopje syn genede. 147:12 Loovje de Heare, o Jeruzalem; loovje jins God, o Sion. 147:13 Hwent Hy hat de latten fen jins poarten fersterke; hy hat dy seinge bern yn dy. 147:14 Hy makket frede yn dyn grinzen, en folje dy mei it moaiste fan 'e weet. 147:15 Hy stjoert syn gebod op ierde: syn wurd rint tige fluch. 147:16 Hy jout snie as wol: hy ferspraat de rimfrost as jiske. 147:17 Hy smyt syn iis út as brokken: wa kin stean foar syn kjeld? 147:18 Hy stjoert syn wurd út en smelt se: hy lit syn wyn waaie, en it wetter streamt. 147:19 Hy docht Jakob syn wird toand, syn ynsettingen en syn oardielen oan Israel. 147:20 Hy hat net dien mei in folk; en wat syn oardielen oangiet, hawwe se net kend. Loovje de Heare.