Psalmen
146:1 Loovje de Heare. Loovje de Heare, myn siel.
146:2 Wylst ik libbe sil ik de Heare priizgje: ik sil myn God lof sjonge
wylst ik in wêzen haw.
146: 3 Stel jo fertrouwen net yn foarsten, noch yn 'e minskesoan, yn wa't d'r is
gjin help.
146:4 Syn azem giet út, hy komt werom nei syn ierde; yn dy deis syn
tinzen ferdwine.
146: 5 Lokkich is hy dy't de God fan Jakob hat foar syn help, waans hope yn is
de Heare syn God:
146:6 dy't makke de himel en de ierde, de see, en alles wat dêryn is: wat
hâldt de wierheid foar altyd:
146:7 dy't it oardiel docht foar de ûnderdrukten: dy't iten jout oan 'e
hongerich. De Heare makket de finzenen los:
146:8 De Heare iepenet de eagen fan 'e blinen: de Heare ferheft de dy't binne
bûgd: de Heare hat de rjuchtfeardigen leaf.
146:9 De Heare bewarret de frjemdlingen; hy helpt de heitleazen en
widdo, mar de wei fan 'e goddeleazen keart er op 'e kop.
146:10 De Heare sil foar altyd regearje, jins God, o Sion, foar allegear
generaasjes. Loovje de Heare.