Psalmen 146:1 Loovje de Heare. Loovje de Heare, myn siel. 146:2 Wylst ik libbe sil ik de Heare priizgje: ik sil myn God lof sjonge wylst ik in wêzen haw. 146: 3 Stel jo fertrouwen net yn foarsten, noch yn 'e minskesoan, yn wa't d'r is gjin help. 146:4 Syn azem giet út, hy komt werom nei syn ierde; yn dy deis syn tinzen ferdwine. 146: 5 Lokkich is hy dy't de God fan Jakob hat foar syn help, waans hope yn is de Heare syn God: 146:6 dy't makke de himel en de ierde, de see, en alles wat dêryn is: wat hâldt de wierheid foar altyd: 146:7 dy't it oardiel docht foar de ûnderdrukten: dy't iten jout oan 'e hongerich. De Heare makket de finzenen los: 146:8 De Heare iepenet de eagen fan 'e blinen: de Heare ferheft de dy't binne bûgd: de Heare hat de rjuchtfeardigen leaf. 146:9 De Heare bewarret de frjemdlingen; hy helpt de heitleazen en widdo, mar de wei fan 'e goddeleazen keart er op 'e kop. 146:10 De Heare sil foar altyd regearje, jins God, o Sion, foar allegear generaasjes. Loovje de Heare.