Psalmen
19:1 De himelen ferkundigje de gloarje fan God; en it útspansel toant syn
hânwurk.
19:2 De dei oant de dei sprekt út, en de nacht oant de nacht toant kennis.
19:3 D'r is gjin spraak noch taal, wêr't har stim net wurdt heard.
19:4 Har line is útgien troch de hiele ierde, en har wurden oant it ein
fan de wrâld. Yn hjarren hat er in tabernakel foar de sinne set,
19:5 Dat is as in brêgeman dy't út syn keamer komt, en is bliid as in
sterke man om in race te rinnen.
19:6 Syn útgong is fan 'e ein fan' e himel, en syn circuit nei de
en der is neat ferburgen foar de waarmte dêrfan.
19:7 De wet fan 'e Heare is perfekt, bekearling fan' e siel: it tsjûgenis fan
de Heare is wis, Hy makket de ienfâldige wiis.
19:8 De ynsettingen fan 'e Heare binne rjocht, it hert bliid: it gebod
des Heare is suver, it ferljochtet de eagen.
19:9 De eangst foar de Heare is skjin, bliuwt foar ivich: de oardielen fan 'e
Heare binne wier en rjochtfeardich hielendal.
19:10 Mear te winskjen binne se dan goud, ja, dan folle fyn goud: swieter
ek as hunich en de huningraat.
19:11 Boppedat wurdt jins tsjinstfeint troch har warskôge: en yn it hâlden fan har is d'r
grutte beleanning.
19:12 Wa kin syn flaters begripe? reinigje my fan geheime fouten.
19:13 Bewarje jins tsjinstfeint ek fan ferfelende sûnden; lit se net hawwe
hearskippij oer my: den scil ik oprjucht wêze, en ik scil ûnskuldich wêze fan
de grutte oertrêding.
19:14 Lit de wurden fan myn mûle, en de meditaasje fan myn hert, akseptabel wêze
foar jins eagen, o Heare, myn sterkte en myn ferlosser.