Numbers
11:1 En doe't it folk klagen, wie it mislik foar de Heare: en de Heare
hearde it; en syn grime waerd oanstutsen; en it fjûr des Heare forbaernde
ûnder hjarren, en fortarre hjar dy't yn it uterste fen 'e ierde wierne
kamp.
11:2 En it folk rôp ta Mozes; en doe't Mozes ta de Heare bea,
it fjoer waard útbluve.
11:3 En hy neamde de namme fan it plak Tabera, om't it fjoer fan 'e
De Heare baarnde ûnder hjarren.
11:4 En de mingde mannichte dy't ûnder har wie, foel yn begearte: en de
Israëls bern skriemden ek wer, en seine: Hwa scil ús flêsk jaan?
ite?
11:5 Wy tinke oan 'e fisk, dy't wy ieten yn Egypte frij; de komkommers,
en de meloenen, en de prei, en de sipels, en de knoflook;
11:6 Mar no is ús siel droege: d'r is hielendal neat, neist dit
manna, foar ús eagen.
11:7 En it manna wie as koriander sied, en de kleur dêrfan as de
kleur fan bdellium.
11:8 En it folk gyng om, en sammele it, en gemalen it yn mûnen, of
sloech it yn in mortier, en bakt it yn pannen, en makke koeken fan it: en de
smaak derfan wie as de smaak fan farske oalje.
11:9 En doe't de dauwe yn 'e nacht foel op it leger, foel it manna op
it.
11:10 Do hearde Mozes it folk skriemen yn har famyljes, elk yn
de doar fen syn tinte, en de grime des Heare waerd tige oanstutsen;
Mozes wie ek ûntefreden.
11:11 En Mozes sei tsjin de Heare: Hwerom hawwe Jo jins tsjinstfeint misledige?
en hwerom haw ik gjin genede foun yn dyn eagen, datstû leinst
de lêst fan al dit folk op my?
11:12 Ha ik al dit folk swier wurden? haw ik se berne, datstû
scoe tsjin my sizze: Draach se yn jins boezem, as in heit dy't socht
bringt it soanbern, nei it lân datstû hjar swarde
heiten?
11:13 Wêr soe ik fleis hawwe om te jaan oan al dit folk? hwent hja skrieme
tsjin my, sizzende: Jou ús flêsk, dat wy ite meije.
11:14 Ik bin net by steat om te dragen al dit folk allinnich, om't it is te swier foar
my.
11:15 En as jo sa mei my dogge, deadzje my, ik bid dy, út 'e hân, as ik
hawwe genede fûn yn jo eagen; en lit my myn ellinde net sjen.
11:16 En de Heare sei tsjin Mozes: Sammelje my sauntich mannen út 'e âldsten
fen Israël, dy't jo witte dat se de âldsten fen it folk binne, en
offisieren oer harren; en bring se nei de tabernakel fen 'e
gemeinte, dat hja dêr by dy stean meie.
11:17 En ik sil delkomme en dêr mei dy prate, en ik sil nimme fan 'e
geast dy't op dy is, en dy sil it op har sette; en hja scille
drage de lêst fen it folk mei dy, datstû it sels net drage
allinne.
11:18 En sis tsjin it folk, hilligje jimsels tsjin moarn, en
jimme scille flêsk ite, hwent jimme hawwe skriemd foar de earen des Heare, sizzende:
Hwa scil ús flêsk jaen to iten? hwent it wie goed mei ús yn Egypte:
dêrom scil de Heare jimme flêsk jaen, en jimme scille ite.
11:19 Jimme meie net ien dei ite, noch twa dagen, noch fiif dagen, noch tsien dagen,
noch tweintich dagen;
11:20 Mar sels in hiele moanne, oant it útkomt by jo noasters, en it sil wêze
wearzich foar jimme, om't jimme de Heare, dy't is, ferachte hawwe
ûnder jimme, en hawwe foar him skriemd, sizzende: Hwerom binne wy útkommen
Egypte?
11:21 En Mozes sei: It folk dêr't ik ûnder bin, is seishûndert tûzen
footmen; en do hast sein: Ik scil hjarren flêsk jaen, dat hja ite meije
hiele moanne.
11:22 Sille de keppels en de kij foar har slein wurde, om se genôch te meitsjen? of
scil al de fisk fen 'e sé for hjar sammele wirde, ta genôch
harren?
11:23 En de Heare sei tsjin Mozes: Is de hân fan 'e Heare koart? do silst
sjuch nou, oft myn wird oan dy komme scil of net.
11:24 En Mozes gyng út, en fertelde it folk de wirden des Heare, en
sammele de sauntich mannen fen 'e âldsten fen it folk, en sette se om
oer de tabernakel.
11:25 En de Heare kaem del yn in wolk, en spriek ta him, en naem fan 'e
geast dy't op him wie, en joech it oan 'e sauntich âldsten, en it
barde dat, doe't de geast op har rêste, profetearren se,
en net ophâlde.
11:26 Mar der bleauwen twa fan 'e manlju yn it leger, de namme fan de iene wie
Eldad, en de namme fen 'e oare Medad, en de geast rêste op hjar;
en hja wiene fen hjar biskreaun, mar gyng net út nei de
tabernakel, en hja profetearren yn it leger.
11:27 En dêr rûn in jonge man, en fertelde Mozes, en sei: Eldad en Medad dogge
profetearje yn it kamp.
11:28 En Jozua, de soan fan Nun, de tsjinstfeint fan Mozes, ien fan syn jongfeinten,
antwirde en sei: Myn hear Mozes, ferbied it harren.
11:29 En Mozes sei tsjin him: Binne jo benijd om myn wille? soe God dat alles
it folk des Heare wier profeten, en dat de Heare syn geast sette scoe
op harren!
11:30 En Mozes gyng him yn it leger, hy en de âldsten fen Israël.
11:31 En der kaam in wyn út 'e Heare, en brocht kwartels út' e
see, en lit se falle by it kamp, as in deireis op dizze
kant, en as it wie in dei reis oan 'e oare kant, rûnom de
kamp, en as twa jelne heech op 'e ierde.
11:32 En it folk stie op dy hiele dei, en de hiele nacht, en al de
de oare deis sammelen hja de kwartels: de minste sammele
tsjien homers, en hja forsprieden se allegearre foar harsels rûnom
it kamp.
11:33 En wylst it fleis noch tusken har tosken wie, foardat it kau waard,
De grime des Heare waerd oanstutsen tsjin it folk, en de Heare sloech de
minsken mei in tige grutte pest.
11:34 En hy neamde de namme fan dat plak Kibrothattaäva, om't dêr
hja begroeven it folk dat begroeven hie.
11:35 En it folk reizge fan Kibrothattaäva nei Hazeroth; en wenne
te Hazeroth.