Leviticus
17:1 En de Heare spriek ta Mozes, sizzende:
17:2 Sprek ta Aäron en ta syn soannen, en ta al de soannen fan
Israël, en sis tsjin hjar; Dit is it ding dat de Heare hat
befel, sizzende,
17:3 Hokker man is der út it hûs fan Israel, dy't deadet in okse, of
laem of geit yn it kamp, of dy't it út it kamp deadet,
17:4 En bringt it net oan 'e doar fan' e tinte fan 'e gearkomst,
om de Heare in offer te offerjen foar de tabernakel des Heare;
bloed scil dy man tarekkene wurde; hy hat bloed fergetten; en dy man
scil útroege wirde út syn folk:
17:5 Ta it ein dat de bern fan Israel meie bringe harren offers, dy't
hja offerje op it iepen fjild, sels dat hja se nei it fjild bringe meie
Heare, oan 'e doar fen 'e tinte fen 'e gearkomst, ta de
preester, en offerje se ta tankoffers oan 'e Heare.
17:6 En de preester scil it bloed sprinzgje op it alter des Heare
de doar fen 'e tinte fen 'e gearkomst, en baarne it fet foar in
swiete rook foar de Heare.
17:7 En hja sille net mear offerje harren offers oan duvels, nei wa't
hja hawwe in hoer gien. Dit scil hjarren in ivich ynsetting wêze
troch har generaasjes hinne.
17:8 En dû scilst tsjin hjar sizze: Hwet der ek is út it hûs fen
Israel, of fan 'e frjemdlingen dy't ûnder jimme tahâlde, dy't in offerje
brânoffer of offer,
17:9 En bringt it net oan 'e doar fan' e tinte fan 'e gearkomst,
om it de Heare te offerjen; ek dy man scil út syn midden útroege wirde
folk.
17:10 En hwat der ek is út it hûs fen Israël, of út 'e frjemdlingen
dy't as frjemdling ûnder jimme tahâldt, dy't alle soarten bloed yt; Ik sil sels sette
myn oantlit tsjin dy siele dy't bloed yt en him ôfsnien scil
ûnder syn folk.
17:11 Want it libben fan it fleis is yn it bloed: en Ik haw jown it oan jimme
op it alter om forsoening to dwaen foar jimme sielen, hwent it is it bloed
dat docht forsoening foar de siel.
17:12 Dêrom sei ik tsjin 'e bern fan Israel: Gjin siel fan jimme scil ite
bloed, en gjin frjemdling dy't ûnder jimme tahâldt, scil gjin bloed ite.
17:13 En hwet der ek is út 'e bern fen Israël, of út 'e
frjemdlingen dy't ûnder jimme wenje, dy't elk bist jaget en fange
of fûgel dat iten wurde kin; hy scil sels it bloed derfan útgiete, en
bedekke it mei stof.
17:14 Want it is it libben fan alle fleis; it bloed derfan is foar it libben
dêrom sei Ik tsjin Israëls bern: Jimme scille it ite
bloed fan gjin soarte fan fleis: hwent it libben fan alle fleis is it bloed
hwa't it yt, scil útroege wirde.
17:15 En elke siel dy't yt wat fan himsels stoarn is, of wat wie
ferskuord fan bisten, of it no ien fan jo eigen lân is, of in frjemdling,
hy scil syn klean waskje en him yn wetter bade en wêze
ûnrein oant de jûn ta; den scil er rein wêze.
17:16 Mar as er se net waskje en syn flêsk net baeije; den scil er syn drage
ûngerjuchtichheit.