Leviticus
12:1 En de Heare spriek ta Mozes, sizzende:
12:2 Sprek ta Israëls bern, sizzende: As in frou swier is
sied, en berne in manlik bern; dan scil hja saun dagen ûnrein wêze;
neffens de dagen fen 'e ôfskieding fen hjar swakke scil hja wêze
ûnrein.
12:3 En de achtste deis scil it flêsk fen syn foarhûd bisnien wirde.
12:4 En hja scil dan bliuwe yn it bloed fan har reiniging trije en
tritich dagen; hja scil gjin hillich ding oanreitsje, noch yn 't komme
hillichdom, oant de dagen fen hjar suvering folbrocht wirde.
12:5 Mar as se in tsjinstfaam berne, dan sil se twa wiken ûnrein wêze, lykas yn
hjar ôfskieding, en hja scil bliuwe yn it bloed fen hjar reiniging
sechstich en seis dagen.
12:6 En as de dagen fan har suvering binne folbrocht, foar in soan, of foar in
dochter, hja scil in laem fen it earste jier ta in brânoffer bringe,
en in jonge douwe of in tortelduif ta in sûndoffer ta de doar ta
fen 'e tinte fen 'e gearkomst, oan 'e preester:
12:7 Hwa scil it offerje foar it oantlit des Heare, en forsoening dwaen foar har; en
hja scil suvere wirde fen 'e floed fen hjar bloed. Dit is de wet foar
hjar dy't in manlik of in wyfke berne hat.
12:8 En as se gjin laem kin bringe, dan scil se twa bringe
skyldpodden, of twa jonge dowen; de iene ta it brânoffer, en de
in oar ta in sûndoffer, en de preester scil forsoening dwaen
hjar, en hja scil rein wêze.