Jozua 11:1 En it barde doe't Jabin, de kening fan Hazor, dat hearde, dat hy stjûrde nei Jobab, de kening fen Madon, en nei de kening fen Simron, en ta de kening fan Achsaf, 11:2 En oan 'e keningen dy't wiene oan it noarden fan 'e bergen, en fan' e flakten besuden Chinneroth en yn 'e delling en yn 'e grinzen fan Dor yn it westen, 11:3 En foar de Kanaäniten yn it easten en yn it westen, en oan 'e Amoriten, en de Hetiten, en de Ferezyten, en de Jebusiten yn 'e bergen, en ta de Hevyten ûnder Hermon yn it lân Mispa. 11:4 En hja teagen út, sy en al har legers mei har, in protte folk, sels as it sân dat yn mannichte oan de see is, mei hynders en weinen in protte. 11:5 En doe't al dizze keningen waarden moete byinoar, se kamen en leger tegearre by it wetter fan Merom, om tsjin Israel te striden. 11:6 En de Heare sei tsjin Jozua: Wês net bang foar harren; Moarn om dizze tiid scil Ik hjar allegearre forslein foar it oantlit fen Israël oerleverje: dû scilst hjar hynders hoastje, en hjar weinen mei fjûr forbaerne. 11:7 Sa kaem Jozua, en al it kriichsfolk mei him, tsjin hjar by de wetters fan Merom ynienen; en hja foelen op hjar. 11:8 En de Heare joech se yn 'e hân fan Israel, dy't se sloech, en efterfolge se nei it grutte Sidon ta, en nei Misrefothmaim, en oant de de delling fan Mizpa nei it easten; en hja sloegen hjar, oant hja hjar litte gjinien oerbleaun. 11:9 En Jozua die mei hjar lyk as de Heare him sein hie: hy stiek hjar hynders, en hjar weinen forbaernden mei fjûr. 11:10 En Jozua kearde yn dy tiid werom, en naem Hazor, en sloech de kening dêrfan mei it swird: hwent Hazor wie eartiids it haad fen al dy keninkriken. 11:11 En hja sloegen al de sielen dy't dêryn wiene mei de râne fan 'e swurd, folslein ferneatigje se: der wie gjin mear te sykheljen: en hy forbaerde Hazor mei fjûr. 11:12 En al de stêden fan dy keningen, en al har keningen, die Jozua nim, en sloech se mei de skerpte fen it swird, en hy mei de ban fordylge hjar, lyk as Mozes, de tsjinstfeint des Heare, hjitten hie. 11:13 Mar oangeande de stêden dy't stiene stil yn harren sterkte, Israel baarnde gjinien fan harren, útsein Hazor allinne; dat baarnde Jozua. 11:14 En al de bút fan dizze stêden, en it fé, de bern fen Israel naam harsels ta in proai; mar elke man sloegen se mei de skerpte fen it swird, oant hja hjar fordylgje hiene, en hja lieten net elk om te sykheljen. 11:15 Lykas de Heare Mozes, syn tsjinstfeint, gebean, sa gebea Mozes Jozua, en dat die Jozua; hy liet neat ûngedien meitsje fan alles wat de Heare hjitten hie Mozes. 11:16 Sa naam Jozua al dat lân, de heuvels, en it hiele súdlike lân, en it hiele lân Gosen, en de delling, en de flakte en de berch fen Israël en syn delling; 11:17 Ek fan 'e berch Halak, dy't opgiet nei Seïr, oant Baälgad yn de delling fan 'e Libanon ûnder de berch Hermon, en al har keningen naam hy, en sloech se, en sloech se. 11:18 Jozua makke in lange tiid oarloch mei al dy keningen. 11:19 D'r wie gjin stêd dy't frede makke mei de bern fan Israel, útsein de Hiviten, de biwenners fen Gibeon; al it oare namen hja yn 'e striid. 11:20 Hwent it wie fan 'e Heare om har hert te ferhurdzjen, dat se komme soene tsjin Israel yn 'e striid, dat er se mei de ban fordylgje scoe, en dat hja mochten gjin genede hawwe, mar dat Er hjar fordylgje mocht lyk as de Heare gebea Mozes. 11:21 En yn dy tiid kaam Jozua, en snije de Enakiten út 'e bergen, út Hebron, út Debir, út Anab, en út alle de bergen fan Juda en út alle bergen fan Israel: Jozua ferneatige se mei har stêden. 11:22 D'r wie gjinien fan 'e Enakiten oerbleaun yn it lân fan' e bern Israel: allinnich yn Gaza, yn Gath en yn Asdod, bleau der oer. 11:23 Sa naem Jozua it hiele lân, neffens alles wat de Heare tsjin sei Moses; en Jozua joech it Israël ta in erfskip neffens hjar ôfdielingen neffens hjar stammen. En it lân rêste fan 'e oarloch.