Rjochters 21:1 En de mannen fen Israël hiene sward yn Mispa, sizzende: Der scil gjin fen ús jou syn dochter oan Benjamin ta frou. 21:2 En it folk kaam ta it hûs fan God, en bleau dêr oant de jûn ta foar God, en ferheffen hjar stimmen, en skriemde sear; 21:3 En sei: O Heare, God fan Israel, wêrom is dit barde yn Israel, dat soe der hjoed ien stam yn Israel ûntbrekke? 21:4 En it barde de oare moarns, dat it folk betiid opstie en boude dêr in alter en offere brânoffers en tankoffers. 21:5 En Israëls bern seine: Hwa is dêr ûnder al de stammen fen? Israel dy't net mei de gemeinte ta de Heare opkaam? Foar harren hie in grutte eed dien oangeande him dy't net ta de Heare kaam Mispa, sizzende: Hy scil wis deade wirde. 21:6 En de bern fen Israël bikearen harren foar Benjamin, hjar broer, en sei: Der is hjoed ien stam út Israel ôfsnien. 21:7 Hoe sille wy dwaan foar froulju foar harren dy't oerbleaun, sjoen wy hawwe sward by de Heare dat wy se fan ús dochters net oan froulju jaen sille? 21:8 En hja seine: Hwa is d'r ien út 'e stammen fan Israel, dy't net kaam op nei Mispa ta de Heare? En sjuch, der kaem gjinien út yn it leger Jabeshgilead nei de gearkomste. 21:9 Hwent it folk waerd teld, en sjuch, d'r wie gjinien fen 'e ynwenners fan Jabes yn Gilead dêr. 21:10 En de gemeinte stjûrde dêr toalftûzen man fen 'e dapperste, en gebea hjar, sizzende: Gean hinne en slach de biwenners fen Jabes yn Gileäd mei de skerpte fen it swird, mei de froulju en de bern. 21:11 En dit is it ding dat jimme sille dwaen, jimme sille forneatigje alles man en alle frou dy't by de man lein hat. 21:12 En hja fûnen ûnder de biwenners fen Jabes yn Gileäd fjouwerhûndert jongen jongfammen, dy't gjinien kend hiene troch te lizzen mei in manlik: en hja brochten hjar nei it leger ta Silo, dat yn it lân Kanaän is. 21:13 En de hiele gemeente stjoerde guon om te sprekken ta de bern fan Benjamin, dy't yn 'e rots Rimmon wierne, en hjar frede to roppen. 21:14 En Benjamin kaem op dy tiid wer; en hja joegen hjar froulju dy't hja hienen de froulju fen Jabes yn Gileäd yn it libben litten; en dochs sa foldie se net. 21:15 En it folk bekearde har foar Benjamin, om't de Heare hie makke in brek yn 'e stammen fan Israel. 21:16 Doe seine de âldsten fan 'e gemeinte: Hoe sille wy dwaan foar froulju foar dy't oerbleaun binne, om't de froulju út Benjamin ferneatige binne? 21:17 En hja seine: Der moat in erfskip wêze foar dyjingen dy't ûntkommen binne Benjamin, dat in stam net út Israel ferneatige wirde. 21:18 Mar wy meie net jaan harren froulju fan ús dochters: foar de bern fan Israel hat sward, sizzende: Ferflokt is hy dy't Benjamin in frou jowt. 21:19 Doe seine se: Sjuch, der is jierliks in feest des Heare yn Silo in plak dat is oan 'e noardkant fan Bethel, oan 'e eastkant fan 'e autowei dy't opgiet fan Bethel nei Sichem, en oan it suden fan Lebonah. 21:20 Dêrom gebean se de bern fen Benjamin, sizzende: Gean hinne en lizzen wachtsje yn 'e wyngerds; 21:21 En sjoch, en sjuch, as de dochters fan Silo útkomme om te dûnsjen yn dûnset, dan komme jim út 'e wyngerds, en fange jim elk syn frou fen Silo's dochters, en gean nei it lân Benjamin. 21:22 En it scil wêze as hjar âffears of hjar broerren ta ús komme klagje, dat wy tsjin hjar sizze sille: Wês geunstich foar harren foar ús want wy hawwe net elk syn frou yn 'e oarloch foarbehâlden: foar jimme jown hjarren op dit stuit net, dat jimme skuldich wierne. 21:23 En Benjamins bern diene sa, en namen har frouljue, neffens hjar tal, fen de dûnsers, dy't hja fongen; en hja gongen en kearden werom nei hjar erfdiel, en fornijden de stêden, en wenne yn harren. 21:24 En de bern fen Israël teagen dêrwei op dy tiid, elk nei syn stam en syn húshâlding, en hja teagen dêrwei út, elk nei syn erfskip. 21:25 Yn dy dagen wie der gjin kening yn Israel: elk die wat wie rjocht yn syn eigen eagen.