Jesaja
64:1 Och, dat jo de himelen skuorre, dat jo delkomme,
dat de bergen by jins oantlit delkomme kinne,
64:2 Lykas as it smeljend fjoer baarnt, bringt it fjoer it wetter te siedjen,
om jins namme bekend te meitsjen oan jins fijannen, dat de heidenen meije
trilje foar jins oanwêzigens!
64:3 Doe't jo ferskriklike dingen diene wêr't wy net nei sochten, kamen jo
del, de bergen streamden del foar jins oantlit.
64:4 Want sûnt it begjin fan 'e wrâld minsken hawwe net heard, noch waarnommen
by it ear, en it each hat net sjoen, o God, neist dy, wat er hat
taret foar him dy't op him wachtet.
64:5 Jo moetsje him dy't bliid is en gerjochtichheid docht, dyjingen dy't
tink oan dy yn dyn wegen: sjuch, do bist lilk; hwent wy hawwe sûndige:
dêryn is oanhâlden, en wy scille rêden wirde.
64:6 Mar wy binne allegearre as in ûnrein ding, en al ús gerjochtichheid binne as
smoarge lappen; en wy ferdwine allegear as in blêd; en ús ûngerjuchtichheden, lykas de
wyn, hawwe ús fuorthelle.
64:7 En der is gjinien dy't ropt jins namme, dy't opwekt himsels
om dy te pakken, hwent dû hast dyn oantlit foar ús ferburgen en hast
fortarre ús, fanwegen ús ûngerjuchtichheden.
64:8 Mar no, o Heare, do bist ús heit; wy binne de klaai, en dû ús
potter; en wy binne allegearre it wirk fen jins hân.
64:9 Wês net grimmitich, o Heare, en tink net oan ûngerjuchtichheit foar altyd:
sjuch, sjuch, wy bidde dy, wy binne allegearre jins folk.
64:10 Jo hillige stêden binne in woastenije, Sion is in woastenije, Jeruzalem a
ferwoasting.
64:11 Us hillich en ús moaie hûs, dêr't ús âffears jo priizgen, is
mei fjoer opbaarnd: en al ús noflike dingen binne forwoaste.
64:12 Wolle jo josels foar dizze dingen ûnthâlde, o Heare? wolsto dyn
frede, en ús tige leed?