Jesaja
46:1 Bel bûgde, Nebo bûgde, har ôfgoaden wiene op 'e beesten, en
op it fee: dyn weinen wiene swier beladen; se binne in lêst oan
it wurge bist.
46:2 Se bûge, se bûge tegearre; hja koene de lêst net leverje,
mar hja binne yn finzenskip gien.
46:3 Harkje nei my, o hûs fan Jakob, en al it oerbliuwsel fan it hûs fan
Israel, dy't troch my droegen wurde út 'e búk, dy't droegen wurde út 'e
liifmoer:
46:4 En sels oant dyn âlderdom bin ik hy; en sels om hier te hoaren scil ik drage
do: Ik haw makke, en ik sil drage; sels ik scil drage en rêde
jo.
46:5 Mei wa sille jo my fergelykje, en meitsje my gelyk, en fergelykje my, dat wy meie
soks ha fan?
46:6 Se prakkesearje goud út 'e tas, en weagje sulver op' e balâns, en
hiere in goudsmid; en hy makket it ta in god: hja falle del, ja, hja
oanbidde.
46:7 Se drage him op it skouder, se drage him, en sette him yn syn
plak, en hy stiet; út syn plak scil er net forlitte, ja, ien
scil ta him roppe, mar kin er net antwirdzje, en him net rêde út syn
lijen.
46:8 Unthâld dit, en lit josels manlju sjen: bring it wer yn 't sin, o jim
oertreders.
46:9 Tink oan de eardere dingen fan âlds: hwent Ik bin God, en der is gjinien oars;
Ik bin God, en der is gjinien lykas my,
46:10 Ferklearje it ein fan it begjin ôf, en fan âlde tiden de dingen
dy't noch net dien binne, sizzende: Myn rie scil stean, en ik scil alles dwaen
graach dien:
46:11 Rop in raven fûgel út it easten, de man dy't myn rie útfiert
út in fier lân, ja, ik haw it spritsen, ik scil it ek bringe;
Ik haw it fan doel, ik sil it ek dwaan.
46:12 Harkje nei my, jimme stoere, dy't fier fan gerjochtichheid binne.
46:13 Ik bring myn gerjuchtichheit ticht; it scil net fier wêze, en myn heil
sil net bliuwe, en Ik scil it heil yn Sion sette foar Israël, myn hearlikheit.