Jesaja 46:1 Bel bûgde, Nebo bûgde, har ôfgoaden wiene op 'e beesten, en op it fee: dyn weinen wiene swier beladen; se binne in lêst oan it wurge bist. 46:2 Se bûge, se bûge tegearre; hja koene de lêst net leverje, mar hja binne yn finzenskip gien. 46:3 Harkje nei my, o hûs fan Jakob, en al it oerbliuwsel fan it hûs fan Israel, dy't troch my droegen wurde út 'e búk, dy't droegen wurde út 'e liifmoer: 46:4 En sels oant dyn âlderdom bin ik hy; en sels om hier te hoaren scil ik drage do: Ik haw makke, en ik sil drage; sels ik scil drage en rêde jo. 46:5 Mei wa sille jo my fergelykje, en meitsje my gelyk, en fergelykje my, dat wy meie soks ha fan? 46:6 Se prakkesearje goud út 'e tas, en weagje sulver op' e balâns, en hiere in goudsmid; en hy makket it ta in god: hja falle del, ja, hja oanbidde. 46:7 Se drage him op it skouder, se drage him, en sette him yn syn plak, en hy stiet; út syn plak scil er net forlitte, ja, ien scil ta him roppe, mar kin er net antwirdzje, en him net rêde út syn lijen. 46:8 Unthâld dit, en lit josels manlju sjen: bring it wer yn 't sin, o jim oertreders. 46:9 Tink oan de eardere dingen fan âlds: hwent Ik bin God, en der is gjinien oars; Ik bin God, en der is gjinien lykas my, 46:10 Ferklearje it ein fan it begjin ôf, en fan âlde tiden de dingen dy't noch net dien binne, sizzende: Myn rie scil stean, en ik scil alles dwaen graach dien: 46:11 Rop in raven fûgel út it easten, de man dy't myn rie útfiert út in fier lân, ja, ik haw it spritsen, ik scil it ek bringe; Ik haw it fan doel, ik sil it ek dwaan. 46:12 Harkje nei my, jimme stoere, dy't fier fan gerjochtichheid binne. 46:13 Ik bring myn gerjuchtichheit ticht; it scil net fier wêze, en myn heil sil net bliuwe, en Ik scil it heil yn Sion sette foar Israël, myn hearlikheit.