Jesaja
33:1 Wee dy, dy't fernield binne, en do bist net bedoarn; en dealst
ferriederlik, en hja dogge net ferriederlik mei dy! wannear dy
scil ophâlde mei bedjerren, dû scilst bedoarn wirde; en as jo in meitsje
einigje om ferriederlik to dwaen, hja scille ferriederlik mei dy dwaen.
33:2 O Heare, wês ús genedich; wy hawwe op dy wachte: wês dû harren earm
elke moarn, ús heil ek yn 'e tiid fan 'e benaudens.
33:3 Troch it lûd fan 'e tumult flechten it folk; by it opheffen fan dysels
de heidenen waarden ferspraat.
33:4 En dyn bút scil wurde sammele lykas it sammeljen fan 'e rups:
lyk as it rinnen fen sprinkhoannen scil er op hjar rinne.
33:5 De Heare is ferheven; hwent hy wennet yn 'e hege, hy hat Sion folmakke
oardiel en gerjochtichheid.
33:6 En wiisheid en kennis sille wêze de stabiliteit fan dyn tiden, en
krêft fan heil: de freze des Heare is syn skat.
33:7 Sjuch, harren dapperen sille skrieme bûten: de ambassadeurs fan frede
sil bitter skrieme.
33:8 De snelwegen lizze woestyn, de weifarrende hâldt op: hy hat de
forboun, hy hat de stêdden forachte, hy sjocht gjinien oan.
33:9 De ierde treuret en ferdwynt: Libanon is skamje en úthoge
Sharon is as in woastenije; en Basan en Karmel skodden harren ôf
fruits.
33:10 No scil Ik opstean, seit de Heare; no sil ik ferheven wurde; no sil ik opheffe
sels op.
33:11 Jimme scille swier wurde, jimme scille stoppel bringe: jimme azem, as
fjoer, sil dy fortarre.
33:12 En it folk sil wêze as de brânen fan kalk: as toarnen snije sil
se wurde yn it fjoer ferbaarnd.
33:13 Harkje, jim fierstente, wat ik dien haw; en jimme dy't tichtby binne,
erkenne myn macht.
33:14 De sûnders yn Sion binne bang; eangst hat ferrast de
skynhilligen. Hwa fan ús scil by it fortearjende fjoer wenje? wa ûnder
sille wy wenje by ivige brânen?
33:15 Dy't rjuchtfeardich wandelt en oprjocht sprekt; dy't ferachtet
de winst fan ûnderdrukking, dy't syn hannen skoddet fan it hâlden fan omkeapen,
dy't syn earen tahâldt foar it hearren fan bloed, en syn eagen ôfslút
it kwea sjen;
33:16 Hy sil wenje yn 'e hege: syn plak fan ferdigening sil wêze de munysje fan
rotsen: brea sil him jûn wurde; syn wetters scille wis wêze.
33:17 Dyn eagen sille sjen de kening yn syn skientme: se sille sjen it lân
dat is hiel fier fuort.
33:18 Jo hert sil meditearje skrik. Wêr is de skriuwer? wêr is de
ûntfanger? wêr is hy dy't de tuorren telde?
33:19 Jo sille gjin fûleindich folk sjen, in folk mei in djipper spraak dan
do kinst fernimme; fan in stammerjende tonge, dat kinst net
begripe.
33:20 Sjoch nei Sion, de stêd fan ús feesten: dyn eagen sille sjen
Jeruzalem in rêstige wenning, in tabernakel dy't net ôfbrutsen wurde sil;
net ien fan har stekken scil oait fuorthelle wirde, ek gjinien
fen syn koaren brutsen wirde.
33:21 Mar dêr sil de hearlike Heare foar ús wêze in plak fan brede rivieren en
streams; dêr scil gjin galei mei roeistokken gean, en net moedich
skip passe dêrby.
33:22 Want de Heare is ús rjochter, de Heare is ús wetjouwer, de Heare is ús
kening; hy sil ús rêde.
33:23 Dyn pakken binne losmakke; hja koene har mêst net goed fersterkje,
hja koene it seil net útspriede: dan is de proai fan in grutte bút
divided; de lammen nimme de proai.
33:24 En de ynwenner sil net sizze: Ik bin siik: it folk dat wennet
dêr scil hjar ûngerjuchtichheit forjown wirde.