Jesaja 33:1 Wee dy, dy't fernield binne, en do bist net bedoarn; en dealst ferriederlik, en hja dogge net ferriederlik mei dy! wannear dy scil ophâlde mei bedjerren, dû scilst bedoarn wirde; en as jo in meitsje einigje om ferriederlik to dwaen, hja scille ferriederlik mei dy dwaen. 33:2 O Heare, wês ús genedich; wy hawwe op dy wachte: wês dû harren earm elke moarn, ús heil ek yn 'e tiid fan 'e benaudens. 33:3 Troch it lûd fan 'e tumult flechten it folk; by it opheffen fan dysels de heidenen waarden ferspraat. 33:4 En dyn bút scil wurde sammele lykas it sammeljen fan 'e rups: lyk as it rinnen fen sprinkhoannen scil er op hjar rinne. 33:5 De Heare is ferheven; hwent hy wennet yn 'e hege, hy hat Sion folmakke oardiel en gerjochtichheid. 33:6 En wiisheid en kennis sille wêze de stabiliteit fan dyn tiden, en krêft fan heil: de freze des Heare is syn skat. 33:7 Sjuch, harren dapperen sille skrieme bûten: de ambassadeurs fan frede sil bitter skrieme. 33:8 De snelwegen lizze woestyn, de weifarrende hâldt op: hy hat de forboun, hy hat de stêdden forachte, hy sjocht gjinien oan. 33:9 De ierde treuret en ferdwynt: Libanon is skamje en úthoge Sharon is as in woastenije; en Basan en Karmel skodden harren ôf fruits. 33:10 No scil Ik opstean, seit de Heare; no sil ik ferheven wurde; no sil ik opheffe sels op. 33:11 Jimme scille swier wurde, jimme scille stoppel bringe: jimme azem, as fjoer, sil dy fortarre. 33:12 En it folk sil wêze as de brânen fan kalk: as toarnen snije sil se wurde yn it fjoer ferbaarnd. 33:13 Harkje, jim fierstente, wat ik dien haw; en jimme dy't tichtby binne, erkenne myn macht. 33:14 De sûnders yn Sion binne bang; eangst hat ferrast de skynhilligen. Hwa fan ús scil by it fortearjende fjoer wenje? wa ûnder sille wy wenje by ivige brânen? 33:15 Dy't rjuchtfeardich wandelt en oprjocht sprekt; dy't ferachtet de winst fan ûnderdrukking, dy't syn hannen skoddet fan it hâlden fan omkeapen, dy't syn earen tahâldt foar it hearren fan bloed, en syn eagen ôfslút it kwea sjen; 33:16 Hy sil wenje yn 'e hege: syn plak fan ferdigening sil wêze de munysje fan rotsen: brea sil him jûn wurde; syn wetters scille wis wêze. 33:17 Dyn eagen sille sjen de kening yn syn skientme: se sille sjen it lân dat is hiel fier fuort. 33:18 Jo hert sil meditearje skrik. Wêr is de skriuwer? wêr is de ûntfanger? wêr is hy dy't de tuorren telde? 33:19 Jo sille gjin fûleindich folk sjen, in folk mei in djipper spraak dan do kinst fernimme; fan in stammerjende tonge, dat kinst net begripe. 33:20 Sjoch nei Sion, de stêd fan ús feesten: dyn eagen sille sjen Jeruzalem in rêstige wenning, in tabernakel dy't net ôfbrutsen wurde sil; net ien fan har stekken scil oait fuorthelle wirde, ek gjinien fen syn koaren brutsen wirde. 33:21 Mar dêr sil de hearlike Heare foar ús wêze in plak fan brede rivieren en streams; dêr scil gjin galei mei roeistokken gean, en net moedich skip passe dêrby. 33:22 Want de Heare is ús rjochter, de Heare is ús wetjouwer, de Heare is ús kening; hy sil ús rêde. 33:23 Dyn pakken binne losmakke; hja koene har mêst net goed fersterkje, hja koene it seil net útspriede: dan is de proai fan in grutte bút divided; de lammen nimme de proai. 33:24 En de ynwenner sil net sizze: Ik bin siik: it folk dat wennet dêr scil hjar ûngerjuchtichheit forjown wirde.