Jesaja 31:1 Wee harren dy't nei Egypte delgeane om help; en bliuwe op hynders, en fertrouwe op weinen, om't se in protte binne; en by ruters, om't se binne tige sterk; mar hja sjogge net nei de Hillige fen Israël, ek net siikje de Heare! 31:2 Mar hy is ek wiis, en sil bringe kwea, en sil net werom neame syn wurden: mar sil opstean tsjin it hûs fan 'e boaden, en tsjin de help fen dyjingen dy't ûngerjuchtichheit dogge. 31:3 No binne de Egyptners minsken, en net God; en hjar hynders fleis, en net geast. As de Heare syn hân útstekt, beide dy't helpt scil falle, en dy't holpen is, scil falle, en hja scille allegearre fail tegearre. 31:4 Hwent sa hat de Heare tsjin my spritsen, lykas de liuw en de jongen liuw brûlt op syn proai, as in mannichte fan hoeders oproppen wurdt tsjin him scil er net bang wêze foar hjar stim, en him net fornederje it lûd fen hjarren: sa scil de Heare der hearskaren delkomme om foar te striden de berch Sion en syn berch. 31:5 Lykas fleanende fûgels, sa sil de Heare der hearskaren Jeruzalem ferdigenje; ferdigenjen ek scil er it rêde; en foarbygean scil er it biwarje. 31:6 Kear jimme ta him dêr't de bern fen Israël djip yn opstân binne. 31:7 Hwent op dy deis scil elk syn sulveren ôfgoaden en syn ôfgoaden smite gouden ôfgoaden, dy't jo eigen hannen jo makke hawwe ta in sûnde. 31:8 Den scil de Assyriër falle mei it swird, net fen in machtige man; en it swurd, net fan in mins man, scil him fortarre, mar hy scil flechtsje it swird, en syn jongelju scille yn ûnrêst komme. 31:9 En hy scil oergean nei syn bolwurk út eangst, en syn foarsten sil bang wêze foar it banier, seit de Heare, waans fjoer yn Sion is, en syn oven to Jeruzalem.