Hosea 11:1 Doe't Israel in bern wie, doe hie ik him leaf, en rôp myn soan út Egypte. 11:2 Lykas se neamden se, sa gongen se fan har ôf: se offeren oan de Baäls, en ferbaarnen reekwirk foar snien bylden. 11:3 Ik learde Efraïm ek te gean, en naam se by har earms; mar hja wisten net dat ik se genêzen haw. 11:4 Ik luts se mei koaren fan in man, mei bannen fan leafde: en ik wie foar har lyk as dejingen dy't it jok op har kaken ôfnimme, en ik hjarren it fleis lei. 11:5 Hy scil net werom yn it lân fan Egypte, mar de Assyrië scil wêze syn kening, om't hja wegeren werom te kommen. 11:6 En it swurd scil bliuwe op syn stêden, en fortarre syn tûken, en fortard hjar, om hjar eigen rie. 11:7 En myn folk is bûgd om fan my ôf te fallen, hoewol se har neamden foar de Allerheechste, gjinien soe him ferhevenje. 11:8 Hoe scil ik dy opjaan, Efraïm? hoe scil ik dy rêde, Israel? hoe scil ik dy meitsje as Adam? hoe scil ik dy sette as Seboim? myn hert is yn my keard, myn berou is byinoar oanstutsen. 11:9 Ik sil net útfiere de felens fan myn grime, Ik sil net werom nei fordylgje Efraïm, hwent ik bin God en gjin minske; de Hillige yn 'e midden fan dy, en ik scil de stêd net yngean. 11:10 Se sille rinne efter de Heare: Hy scil brûle as in liuw, as er sil raze, den scille de bern út it westen trilje. 11:11 Se sille trilje as in fûgel út Egypte, en as in duif út it lân fan Assyrië, en Ik scil se yn hjar huzen sette, seit de Heare. 11:12 Efraïm omsingele my mei leagens, en it hûs fan Israel mei bedrog, mar Juda regearret noch mei God en is trou mei de hilligen.