Genesis
43:1 En de hongersneed wie swier yn it lân.
43:2 En it barde doe't se it nôt dat se hiene opiten
út Egypte brochten, sei hjar heit tsjin hjar: Gean wer, keapje ús in
bytsje iten.
43:3 En Juda spriek ta him, sizzende: De man hat plechtich protest tsjin ús,
sizzende: Jimme scille myn oantlit net sjen, as jimme broer net by jimme is.
43:4 As jo ús broer mei ús stjoere, sille wy delgean en dy keapje
iten:
43:5 Mar as jo him net stjoere, sille wy net delgean: hwent de man sei
foar ús: Jimme scille myn oantlit net sjen, as jimme broer net by jimme is.
43:6 En Israel sei: Hwerom hawwe jimme sa min tsjin my dien, dat jimme it de man sizze
oft jimme noch in broer hienen?
43:7 En hja seine: De man frege ús strang nei ús steat en fan ús
sibben, sizzende: Libbet dyn heit noch? hasto in oare broer? en
wy seinen him neffens de strekking fan dizze wurden: koene wy wol
witte dat er sizze soe: Bring dyn broer del?
43:8 En Juda sei tsjin Israël, syn heit: Stjoer de jonge mei my, en wy sille
opstean en gean; dat wy libje en net stjerre, wy en dû en ek
ús lytse.
43:9 Ik sil boarch wêze foar him; út myn hân scilstû him easkje: as ik bring
him net oan dy, en set him foar dy, dan lit my de skuld drage
foar altyd:
43:10 Hwent útsein wy hiene lutsen, wis no wiene wy werom dizze twadde kear.
43:11 En hjar heit Israël sei tsjin hjar: As it nou sa wêze moat, doch dit dan;
nim fan 'e bêste fruchten yn it lân yn jo skippen, en bring it del
man in kado, in bytsje balsem, en in bytsje hunich, krûden en mirre,
nuten en amandels:
43:12 En nim dûbel jild yn jo hân; en it jild dat wer brocht waard
yn 'e mûle fan dyn sekken, drage it wer yn dyn hân; miskien wol it
wie in oersicht:
43:13 Nim ek dyn broer, en oerein, gean wer nei de man.
43:14 En de Almachtige God jow jo genede foar it oantlit fan 'e man, dat hy kin stjoere fuort
dyn oare broer, en Benjamin. As ik fan myn bern bin, bin ik it
bereaved.
43:15 En de mannen namen dat presintsje, en se namen dûbel jild yn 'e hân,
en Benjamin; en hy gyng oerein, en teach del nei Egypte, en stie foar
Joseph.
43:16 En do't Jozef Benjamin by hjar seach, sei er tsjin syn oerste
house, Bring dizze mannen thús, en slachtsje, en meitsje klear; foar dizze mannen
sil middeis by my ite.
43:17 En de man die lyk as Jozef sein hie; en de man brocht de mannen yn
Jozefs hûs.
43:18 En de mannen wiene bang, om't se yn Jozefs hûs brocht waarden;
en hja seine: Fanwege it jild dat yn ús sekken weromkommen wier
de earste kear wurde wy ynbrocht; dat hy gelegenheid tsjin ús sykje kin,
en falle op ús, en nim ús ta tsjinstfeinten en ús ezels.
43:19 En hja kamen tichter by de steward fan Jozefs hûs, en hja sprieken
by him by de doar fan it hûs,
43:20 En sei: O hear, wy kamen yndie de earste kear del om iten te keapjen.
43:21 En it barde do't wy by de herberch kamen, dat wy ús sekken iepene,
en sjuch, elk syn jild siet yn 'e mûle fen syn sek, ús jild
yn folle gewicht: en wy hawwe it wer yn ús hân brocht.
43:22 En oar jild hawwe wy yn ús hannen brocht om iten te keapjen: wy kinne net
fertel wa't ús jild yn ús sekken die.
43:23 En hy sei: Frede mei jo, eangje net: jo God en de God fan jo
heit, hat jo in skat yn jo sekken jûn: ik hie jo jild. En hy
brocht Simeon ta hjar út.
43:24 En de man brocht de mannen yn Jozefs hûs, en joech harren wetter,
en hja wosken de foetten; en hjar ezels joech er fieding.
43:25 En hja makken it geskink klear tsjin Jozef, kamen middeis, hwent hja
hearde dat se dêr brea ite moasten.
43:26 En do't Jozef thúskaem, brochten hja him it geskink dat yn siet
hjar hân yn it hûs, en bûgden hjar foar him nei de ierde.
43:27 En hy frege har nei harren wolwêzen, en sei: Is it goed mei jo heit, de
âld man, dêr't jimme oer spritsen? Libbet er noch?
43:28 En hja antwirden: Jo tsjinstfeint ús heit is yn goede sûnens, hy is noch
libben. En hja bûgden de hollen, en makken eare.
43:29 En hy sloech syn eagen op, en seach syn broer Benjamin, syn mem
soan en sei: Is dit dyn jongere broer, dêr't jimme tsjin my oer spritsen hawwe?
En hy sei: God wêz dy genedich, myn soan.
43:30 En Jozef makke hastich; hwent syn yngewant smiet nei syn broer, en hy
socht wêr te skriemen; en hy gyng yn syn keamer, en skriemde dêr.
43:31 En hy woske syn oantlit, en gyng út, en hâlde him ôf, en sei:
Set op brea.
43:32 En hja gongen foar him yn himsels, en foar harsels, en foar
de Egyptners, dy't mei him ieten, by harsels, om't de
Egyptners meie gjin brea ite mei de Hebreeërs; want dat is in
grouwel foar de Egyptners.
43:33 En hja sieten foar him, de earstberne neffens syn berterjocht, en
de jongste neffens syn jonkheid, en de mannen fernuveren har oer ien
oar.
43:34 En hy naem en stjûrde boadskippen nei hjarren foar syn oantlit, mar fan Benjamin
mess wie fiif kear safolle as ien fan harren. En hja dronken, en wierne
bliid mei him.