Genesis
34:1 En Dina, de dochter fen Leä, dy't hja Jakob berne, gyng út nei
sjoch de dochters fan it lân.
34:2 En do't Sichem, de soan fen Hemor, de Hevyt, de foarst fen it lân, seach
hjar naem er en lei by hjar, en ûntreinige hjar.
34:3 En syn siel klaeide oan Dina, de dochter fen Jakob, en hy ljeafde de
en spriek freonlik ta de famke.
34:4 En Sichem spriek ta syn heit Hemor, sizzende: Lit my dizze famke ta
frou.
34:5 En Jakob hearde dat er Dina, syn dochter, ûntreinige hie, no syn soannen
wiene mei syn fé yn it fjild, en Jakob bleau stil oant hja
wiene kommen.
34:6 En Hemor, de heit fen Sichem, gyng út nei Jakob om mei him to praten.
34:7 En Jakobs soannen kamen út it fjild doe't se it hearden
de minsken wiene fertrietlik, en hja wiene tige lilk, om't hy dwaasheid dien hie
yn Israel yn it lizzen mei Jakobs dochter; wat net wêze moat
dien.
34:8 En Hemor spriek mei hjar, sizzende: De siel fen myn soan Sichem hat langstme
foar dyn dochter: Ik bid datstû har him ta frou jaan.
34:9 En meitsje jo houliken mei ús, en jow jo dochters oan ús, en nim
ús dochters ta jimme.
34:10 En jimme scille by ús wenje, en it lân scil wêze foar jimme oantlit; wenje en
hannelje dêryn, en krije jo besittings dêryn.
34:11 En Sichem sei tsjin har heit en tsjin har broerren: Lit my fine
genede yn jimme eagen, en hwet jimme my sizze scille, scil ik jaen.
34:12 Freegje my noait safolle jefte en kado, en ik sil jaan neffens jo
sil tsjin my sizze: mar jou my de jonkfrou ta frou.
34:13 En Jakobs soannen antwirden Sichem en Hemor, syn heit, bedrieglik,
en sei, hwent hy hie hjar suster Dina ûntreinige:
34:14 En hja seine tsjin hjar: Wy kinne net dwaen dit ding, te jaan ús suster oan
ien dy't ûnbesnien is; hwent dat wie ús in smaad:
34:15 Mar hjirmei sille wy ynstimme mei jo: as jo sille wêze lykas wy binne, dat elke
de man fan jimme wurde bisnien;
34:16 Dan sille wy jo ús dochters jaan, en wy sille jo nimme
ús dochters, en wy scille by jimme wenje, en wy scille ien wirde
folk.
34:17 Mar as jimme net nei ús harkje wolle, om bisnien te wurden; dan sille wy nimme
ús dochter, en wy sille wêze fuort.
34:18 En hjar wirden wiene Hemor en Sichem, de soan fan Hemor, wol.
34:19 En de jongfeint stelde net út om it ding te dwaan, om't hy wille hie
yn Jakobs dochter, en hy wier earbiediger as it hiele hûs fen
syn heit.
34:20 En Hemor en syn soan Sichem kamen ta de poarte fen hjar stêd, en
spriek mei de mannen fan har stêd, sizzende:
34:21 Dizze mannen binne fredich mei ús; lit se dêrom yn it lân wenje,
en hannelje dêryn; foar it lân, sjuch, it is grut genôch foar hjarren;
lit ús hjar dochters ta ús nimme ta froulju, en lit ús hjar ús ús jaen
dochters.
34:22 Allinnich hjiryn sille de manlju ús ynstimme om by ús te wenjen, om ien te wêzen
minsken, as elk manlik ûnder ús bisnien wurdt, lyk as hja bisnien binne.
34:23 Sil net har fee en har besit en al har beesten wêze
ús? lit ús allinne ynstimme mei harren, en hja sille wenje by ús.
34:24 En nei Hemor en nei Sichem, syn soan, harke alles wat útgie
de poarte fan syn stêd; en al it manlik waerd bisnien, al hwat útgyng
fan 'e poarte fan syn stêd.
34:25 En it barde op 'e tredde deis, doe't se sear wiene, dat twa fan
de soannen fen Jakob, Simeon en Levi, Dina's broerren, namen elk syn
swurd, en kaem de stêd frijmoedich oer en sloech alle mantsjes.
34:26 En hja sloegen Hemor en Sichem, syn soan, mei de skerpte fen it swird, en
naem Dina út Sichems hûs, en gyng út.
34:27 De soannen fan Jakob kamen op 'e ferslein, en ferwoaste de stêd, om't
hja hiene hjar suster ûnrein makke.
34:28 Se namen har skiep, en har kij, en har ezels, en wat
wie yn 'e stêd, en wat yn it fjild wie,
34:29 En al har rykdom, en al har bern, en har froulju namen
hja binne finzen en bedjerre sels al hwet yn it hûs wier.
34:30 En Jakob sei tsjin Simeon en Levi: Jimme hawwe my ynset om my ta
stjonkt ûnder de ynwenners fan it lân, ûnder de Kanaäniten en de
Perizziten: en ik bin in pear yn tal, se sille har sammelje
tegearre tsjin my, en deadzje my; en ik scil fordylgje, ik en myn
hûs.
34:31 En hja seine: Soe hy dwaen mei ús suster as mei in hoer?