Genesis
27:1 En it barde dat doe't Izaäk âld wie en syn eagen dimmen, sa
dat er net sjen koe, rôp er Ezau, syn âldste soan, en sei tsjin him:
Myn soan, en hy sei tsjin him: Sjuch, hjir bin ik.
27:2 En hy sei: Sjuch no, ik bin âld, ik wit net de dei fan myn dea.
27:3 Nim no dêrom, ik bid dy, dyn wapens, dyn koker en dyn bôge,
en gean út nei it fjild, en nim my wat wyldfleis;
27:4 En meitsje my smaaklik fleis, sa't ik hâld, en bring it ta my, dat ik mei
ite; dat myn siele dy seingje mei foardat ik stjerre.
27:5 En Rebekka hearde do't Izaäk spriek ta Ezau, syn soan. En Ezau gyng nei de
fjild om hert te jagen en it te bringen.
27:6 En Rebekka spriek ta Jakob, har soan, sizzende: Sjuch, ik hearde dyn heit
spriek ta Ezau, dyn broer, sizzende:
27:7 Bring my wyldfleis, en meitsje my smaaklik fleis, dat ik ite kin en seingje
dy foar it oantlit des Heare foar myn dea.
27:8 No dêrom, myn soan, harkje nei myn stim neffens wat ik gebied
dy.
27:9 Gean no nei de keppel, en helje my dêrwei twa goede bern fan 'e
goats; en ik scil se foar jins heit in smaaklik fleis meitsje, lyk as hy
leafde:
27:10 En dû scilst it nei dyn heit bringe, dat er ite mei en dat er mei
seingje dy foar syn dea.
27:11 En Jakob sei tsjin Rebekka, syn mem: Sjuch, myn broer Ezau is in hier
man, en ik bin in glêd man:
27:12 Myn heit sil my miskien fiele, en ik sil him lykje as in
deceiver; en ik scil in flok oer my bringe, en gjin segen.
27:13 En syn mem sei tsjin him: Kom dyn flok oer my, myn soan;
stim, en gean helje my se.
27:14 En hy gyng, en helle en brocht se nei syn mem, en syn mem
makke lekker fleis, sa't syn heit leaf hie.
27:15 En Rebekka naem moaie klean fan har âldste soan Ezau, dy't mei
hja yn it hûs, en lei se op Jakob, har jongste soan;
27:16 En hja lei de felden fen 'e bokken op syn hannen en op
it glêd fan syn nekke:
27:17 En hja joech it smaaklik fleis en it brea, dat se hie taret,
yn 'e hân fan har soan Jakob.
27:18 En hy kaem ta syn heit en sei: Myn heit! en hy sei: Hjir bin
IK; wa bisto, myn soan?
27:19 En Jakob sei tsjin syn heit: Ik bin Ezau, dyn earstberne; ik haw dien
lyk as Jo my seinen: stean oerein, sit en yt fen myn
hert, dat jins siele my seingje mei.
27:20 En Izaäk sei tsjin syn soan: Hoe is it datstû it sa fûn hast?
gau, myn soan? En hy sei: Om't de Heare dyn God it my brocht hat.
27:21 En Izaäk sei tsjin Jakob: Kom dochs tichterby, dat ik dy fiele mei,
myn soan, oft jo myn soan Ezau binne of net.
27:22 En Jakob gyng tichter by syn heit Izaäk; en hy fielde him en sei:
De stim is de stim fan Jakob, mar de hannen binne de hannen fan Ezau.
27:23 En hy seach him net, om't syn hannen hier wiene, lykas syn broer
Ezau syn hannen: sa seinge er him.
27:24 En hy sei: Binne jo myn soan Ezau? En hy sei: Ik bin.
27:25 En hy sei: Bring it nei my ta, en ik scil ite fen myn soan syn hertfleis,
dat myn siele dy seingje mei. En hy brocht it nei him ta, en hy die
yt, en hy brocht him wyn, en hy dronk.
27:26 En syn heit Izaäk sei tsjin him: Kom no tichterby, en tútsje my, myn soan.
27:27 En hy kaam tichtby en tute him, en hy rûkte de rook fan syn
klean, en seinge him, en sei: Sjoch, de rook fan myn soan is as de
rook fan in fjild dat de Heare seinge hat:
27:28 Dêrom jou God jo fan 'e dauwe fan' e himel, en it fet fan 'e
ierde, en in protte mais en wyn:
27:29 Lit minsken jo tsjinje, en folken har foar jo bûge: wês hear oer jo
bruorren, en lit dyn memme soannen foar dy bûge; ferflokt is elk
ien dy't dy ferflokt, en seinge is hy dy't dy seinget.
27:30 En it barde, sadree't Izaäk in ein makke hie Jakob te segenjen,
en Jakob wie noch amper fuortgien út it oantlit fen syn heit Izaäk,
dat syn broer Ezau binnenkaem fan syn jacht.
27:31 En hy hie ek lekker fleis makke, en brocht it ta syn heit, en
sei tsjin syn heit: Lit myn heit oerein komme en ite fen syn soan syn hertfleis,
dat jins siele my seingje mei.
27:32 En syn heit Izaäk sei tsjin him: Wa bisto? En hy sei: Ik bin dyn
soan, jins earstberne Ezau.
27:33 En Izaäk trille tige, en sei: Wa? wêr is hy dat
hy hat wyld nommen en it my brocht, en ik haw earder al iten
do bist kommen en him seinge? ja, en hy scil seinge wirde.
27:34 En do't Ezau de wurden fan syn heit hearde, rôp er mei in grutte en
in bittere gjalp, en sei tsjin syn heit: Seingje my ek,
O myn heit.
27:35 En hy sei: Dyn broer kaam mei list, en hat nommen dyn
segen.
27:36 En hy sei: Is er net rjocht neamd Jakob? hwent hy hat my ferdreaun
dizze twa kear: hy naam myn berterjocht ôf; en sjuch, no hat er
myn segen ôfnommen. En hy sei: Hawwe jo gjin seining bewarre?
foar my?
27:37 En Izaäk antwirde en sei tsjin Ezau: Sjuch, ik haw him ta dyn hear makke,
en al syn bruorren haw ik him jûn ta tsjinstfeinten; en mei mais en
wyn haw ik him ûnderholden, en wat scil ik dy nou dwaen, myn soan?
27:38 En Ezau sei tsjin syn heit: Hawwe jo mar ien seining, myn heit?
Seingje my, ek my, o myn heit. En Ezau ferhefte syn stim, en
skriemde.
27:39 En Izaäk, syn heit, antwirde en sei tsjin him: Sjuch, dyn wenning
scil it fet fen 'e ierde wêze, en fen 'e dauwe fen 'e himel fen boppen;
27:40 En by dyn swird scilstû libje, en scilstû dyn broer tsjinje; en it
scil barre as jo de hearskippij hawwe, dat jo sille
brek syn jok fan dyn nekke ôf.
27:41 En Ezau hate Jakob fanwegen de segen dêr't syn heit mei
seinge him, en Ezau sei yn syn hert: De dagen fan rouwe om myn
heit binne by de hân; den scil ik myn broer Jakob deadzje.
27:42 En dizze wurden fan Ezau, har âldste soan, waarden ferteld oan Rebekka: en hja stjoerde
en rôp Jakob, hjar jongste soan, en sei tsjin him: Sjuch, dyn broer
Ezau, dy't dy oanrekket, treast himsels, fan doel dy te deadzjen.
27:43 No dêrom, myn soan, harkje nei myn stim; en oerein, flechtsje nei myn Laban
broer fan Haran;
27:44 En bliuw in pear dagen by him, oant de grime fan dyn broer ôfkeart;
27:45 Oant dyn broer syn lilkens keare ôf fan dy, en hy ferjit wat
do hast him dien: den scil ik stjoere en dy dêrwei helje: wêrom
scoe ik jimme beide op ien dei ek ûntnommen wirde?
27:46 En Rebekka sei tsjin Izaäk: Ik bin wurch fan myn libben fanwegen de
dochters fen Heth: as Jakob in frou nimt fen 'e dochters fen Heth, soks
lyk as dy fen 'e dochters fen it lân binne, hwet sil myn libben nuttich wêze
doch my?