Genesis 27:1 En it barde dat doe't Izaäk âld wie en syn eagen dimmen, sa dat er net sjen koe, rôp er Ezau, syn âldste soan, en sei tsjin him: Myn soan, en hy sei tsjin him: Sjuch, hjir bin ik. 27:2 En hy sei: Sjuch no, ik bin âld, ik wit net de dei fan myn dea. 27:3 Nim no dêrom, ik bid dy, dyn wapens, dyn koker en dyn bôge, en gean út nei it fjild, en nim my wat wyldfleis; 27:4 En meitsje my smaaklik fleis, sa't ik hâld, en bring it ta my, dat ik mei ite; dat myn siele dy seingje mei foardat ik stjerre. 27:5 En Rebekka hearde do't Izaäk spriek ta Ezau, syn soan. En Ezau gyng nei de fjild om hert te jagen en it te bringen. 27:6 En Rebekka spriek ta Jakob, har soan, sizzende: Sjuch, ik hearde dyn heit spriek ta Ezau, dyn broer, sizzende: 27:7 Bring my wyldfleis, en meitsje my smaaklik fleis, dat ik ite kin en seingje dy foar it oantlit des Heare foar myn dea. 27:8 No dêrom, myn soan, harkje nei myn stim neffens wat ik gebied dy. 27:9 Gean no nei de keppel, en helje my dêrwei twa goede bern fan 'e goats; en ik scil se foar jins heit in smaaklik fleis meitsje, lyk as hy leafde: 27:10 En dû scilst it nei dyn heit bringe, dat er ite mei en dat er mei seingje dy foar syn dea. 27:11 En Jakob sei tsjin Rebekka, syn mem: Sjuch, myn broer Ezau is in hier man, en ik bin in glêd man: 27:12 Myn heit sil my miskien fiele, en ik sil him lykje as in deceiver; en ik scil in flok oer my bringe, en gjin segen. 27:13 En syn mem sei tsjin him: Kom dyn flok oer my, myn soan; stim, en gean helje my se. 27:14 En hy gyng, en helle en brocht se nei syn mem, en syn mem makke lekker fleis, sa't syn heit leaf hie. 27:15 En Rebekka naem moaie klean fan har âldste soan Ezau, dy't mei hja yn it hûs, en lei se op Jakob, har jongste soan; 27:16 En hja lei de felden fen 'e bokken op syn hannen en op it glêd fan syn nekke: 27:17 En hja joech it smaaklik fleis en it brea, dat se hie taret, yn 'e hân fan har soan Jakob. 27:18 En hy kaem ta syn heit en sei: Myn heit! en hy sei: Hjir bin IK; wa bisto, myn soan? 27:19 En Jakob sei tsjin syn heit: Ik bin Ezau, dyn earstberne; ik haw dien lyk as Jo my seinen: stean oerein, sit en yt fen myn hert, dat jins siele my seingje mei. 27:20 En Izaäk sei tsjin syn soan: Hoe is it datstû it sa fûn hast? gau, myn soan? En hy sei: Om't de Heare dyn God it my brocht hat. 27:21 En Izaäk sei tsjin Jakob: Kom dochs tichterby, dat ik dy fiele mei, myn soan, oft jo myn soan Ezau binne of net. 27:22 En Jakob gyng tichter by syn heit Izaäk; en hy fielde him en sei: De stim is de stim fan Jakob, mar de hannen binne de hannen fan Ezau. 27:23 En hy seach him net, om't syn hannen hier wiene, lykas syn broer Ezau syn hannen: sa seinge er him. 27:24 En hy sei: Binne jo myn soan Ezau? En hy sei: Ik bin. 27:25 En hy sei: Bring it nei my ta, en ik scil ite fen myn soan syn hertfleis, dat myn siele dy seingje mei. En hy brocht it nei him ta, en hy die yt, en hy brocht him wyn, en hy dronk. 27:26 En syn heit Izaäk sei tsjin him: Kom no tichterby, en tútsje my, myn soan. 27:27 En hy kaam tichtby en tute him, en hy rûkte de rook fan syn klean, en seinge him, en sei: Sjoch, de rook fan myn soan is as de rook fan in fjild dat de Heare seinge hat: 27:28 Dêrom jou God jo fan 'e dauwe fan' e himel, en it fet fan 'e ierde, en in protte mais en wyn: 27:29 Lit minsken jo tsjinje, en folken har foar jo bûge: wês hear oer jo bruorren, en lit dyn memme soannen foar dy bûge; ferflokt is elk ien dy't dy ferflokt, en seinge is hy dy't dy seinget. 27:30 En it barde, sadree't Izaäk in ein makke hie Jakob te segenjen, en Jakob wie noch amper fuortgien út it oantlit fen syn heit Izaäk, dat syn broer Ezau binnenkaem fan syn jacht. 27:31 En hy hie ek lekker fleis makke, en brocht it ta syn heit, en sei tsjin syn heit: Lit myn heit oerein komme en ite fen syn soan syn hertfleis, dat jins siele my seingje mei. 27:32 En syn heit Izaäk sei tsjin him: Wa bisto? En hy sei: Ik bin dyn soan, jins earstberne Ezau. 27:33 En Izaäk trille tige, en sei: Wa? wêr is hy dat hy hat wyld nommen en it my brocht, en ik haw earder al iten do bist kommen en him seinge? ja, en hy scil seinge wirde. 27:34 En do't Ezau de wurden fan syn heit hearde, rôp er mei in grutte en in bittere gjalp, en sei tsjin syn heit: Seingje my ek, O myn heit. 27:35 En hy sei: Dyn broer kaam mei list, en hat nommen dyn segen. 27:36 En hy sei: Is er net rjocht neamd Jakob? hwent hy hat my ferdreaun dizze twa kear: hy naam myn berterjocht ôf; en sjuch, no hat er myn segen ôfnommen. En hy sei: Hawwe jo gjin seining bewarre? foar my? 27:37 En Izaäk antwirde en sei tsjin Ezau: Sjuch, ik haw him ta dyn hear makke, en al syn bruorren haw ik him jûn ta tsjinstfeinten; en mei mais en wyn haw ik him ûnderholden, en wat scil ik dy nou dwaen, myn soan? 27:38 En Ezau sei tsjin syn heit: Hawwe jo mar ien seining, myn heit? Seingje my, ek my, o myn heit. En Ezau ferhefte syn stim, en skriemde. 27:39 En Izaäk, syn heit, antwirde en sei tsjin him: Sjuch, dyn wenning scil it fet fen 'e ierde wêze, en fen 'e dauwe fen 'e himel fen boppen; 27:40 En by dyn swird scilstû libje, en scilstû dyn broer tsjinje; en it scil barre as jo de hearskippij hawwe, dat jo sille brek syn jok fan dyn nekke ôf. 27:41 En Ezau hate Jakob fanwegen de segen dêr't syn heit mei seinge him, en Ezau sei yn syn hert: De dagen fan rouwe om myn heit binne by de hân; den scil ik myn broer Jakob deadzje. 27:42 En dizze wurden fan Ezau, har âldste soan, waarden ferteld oan Rebekka: en hja stjoerde en rôp Jakob, hjar jongste soan, en sei tsjin him: Sjuch, dyn broer Ezau, dy't dy oanrekket, treast himsels, fan doel dy te deadzjen. 27:43 No dêrom, myn soan, harkje nei myn stim; en oerein, flechtsje nei myn Laban broer fan Haran; 27:44 En bliuw in pear dagen by him, oant de grime fan dyn broer ôfkeart; 27:45 Oant dyn broer syn lilkens keare ôf fan dy, en hy ferjit wat do hast him dien: den scil ik stjoere en dy dêrwei helje: wêrom scoe ik jimme beide op ien dei ek ûntnommen wirde? 27:46 En Rebekka sei tsjin Izaäk: Ik bin wurch fan myn libben fanwegen de dochters fen Heth: as Jakob in frou nimt fen 'e dochters fen Heth, soks lyk as dy fen 'e dochters fen it lân binne, hwet sil myn libben nuttich wêze doch my?