Genesis 22:1 En it barde nei dizze dingen, dat God Abraham forsocht, en sei tsjin him: Abraham, en hy sei: Sjuch, hjir bin ik. 22:2 En hy sei: Nim no dyn soan, dyn iennichste soan Izaäk, dy'tstû leafst, en gean nei it lân Moria; en offer him dêr foar in brân offer op ien fan 'e bergen dêr't Ik dy fan fertelle sil. 22:3 En Abraham gyng de moarns ier oerein, en sealde syn ezel, en naem twa fan syn jongfeinten by him, en Izaäk, syn soan, en klaaide it hout foar it brânoffer, en gyng oerein, en gyng nei it plak dêr't God fan is hie him ferteld. 22:4 Doe sloech Abraham de tredde deis syn eagen op, en seach it plak yn fierren út. 22:5 En Abraham sei tsjin syn jongelju: Bliuw hjir by de ezel; en ik en de jonge scil der hinne gean en oanbidde, en wer ta dy komme. 22:6 En Abraham naem it hout fen it brânoffer, en lei it op Izaäk syn soan; en hy naem it fjûr yn 'e hân, en in mes; en hja gongen beide tegearre. 22:7 En Izaäk spriek ta Abraham, syn heit, en sei: Myn heit, en hy sei: Hjir bin ik, myn soan. En hy sei: Sjuch it fjûr en it hout, mar wêr is it laem ta in brânoffer? 22:8 En Abraham sei: Myn soan, God sil foar himsels in laem foarsjen foar in brân offer: sa gongen se beide tegearre. 22:9 En hja kamen op it plak dêr't God him sein hie; en Abraham boude dêr in alter, en lei it hout yn oarder, en bûn Izaäk, syn soan, en lei him op it alter op it hout. 22:10 En Abraham stiek syn hân út en naem it mes om syn dea te deadzjen soan. 22:11 En de ingel des Heare rôp him út 'e himel, en sei: Abraham, Abraham, en hy sei: Hjir bin ik. 22:12 En hy sei: Lizze dyn hân net op 'e jonge, en doch neat hwent no wit ik datstû God eangst, om'tst it net hast jins soan, jins iennichste soan, fan my achterholden. 22:13 En Abraham sloech syn eagen op, en seach, en sjuch efter him in raem en Abraham gyng en naem de raem, en offere him ta in brânoffer yn it plak fan syn soan. 22:14 En Abraham neamde de namme fan dat plak de Heare, lykas sein wurdt hjoed, op 'e berch des Heare scil it sjoen wurde. 22:15 En de ingel des Heare rôp Abraham út 'e himel de twadde tiid, 22:16 en sei: By mysels haw ik sward, seit de Heare, want om't jo hawwe dit dien en jins soan, jins iennichste, net tsjinhâlden. 22:17 Dat ik sil seingje yn segenje dy, en yn fermannichfâldigjen Ik sil fermannichfâldigje dyn sied as de stjerren fen 'e himel, en as it sân dat op 'e see kust; en dyn sied scil de poarte fen syn fijannen ervje; 22:18 En yn dyn sied sille alle folken fan 'e ierde seinge wurde; omdat do hast myn stim heard. 22:19 En Abraham gie werom nei syn jongelju, en hja gyng oerein en gongen tegearre nei Berseba; en Abraham wenne to Berseba. 22:20 En it barde nei dizze dingen, dat it Abraham ferteld waard: sizzende: Sjuch, Milka, hja hat jins broer ek bern berne Nahor; 22:21 Huz, syn earstberne, en Buz, syn broer, en Kemuel, de heit fan Aram, 22:22 En Chesed, en Hazo, en Pildash, en Jidlaf, en Betuel. 22:23 En Betuel woun Rebekka: dizze acht Milka brocht Nahor, Abraham syn broer. 22:24 En syn bywiif, hwaens namme wie Reuma, hja berne ek Tebah, en Gaham, en Thahash, en Maacha.