Genesis 18:1 En de Heare ferskynde him yn 'e flakten fan Mamre, en hy siet yn' e tintedoar yn 'e waarmte fan 'e dei; 18:2 En hy sloech syn eagen op en seach, en sjuch, trije manlju stiene by him do't er se seach, roun er hjar temjitte út 'e tintedoar en bûgde himsels nei de grûn, 18:3 En sei: Myn Heare, as ik no genede fûn haw yn jins eagen, gean dan net foarby fuort, ik bid dy, fan jins tsjinstfeint: 18:4 Lit in bytsje wetter, ik bid dy, wurde helle, en waskje jo fuotten, en rêst jimsels ûnder de beam: 18:5 En ik scil in stik brea helje, en jimme herten treastje; efter hwent dêrom binne jimme ta jins tsjinstfeint kommen. En hja seine: Doch sa asto sein hast. 18:6 En Abraham hastich yn 'e tinte nei Sara, en sei: Meitsje klear fluch trije maten fan fyn miel, knead it, en meitsje koeken op 'e hearth. 18:7 En Abraham rûn nei de keppel, en helle in keal tear en goed, en joech it oan in jonge man; en hy haste it oan te kleien. 18:8 En hy naem bûter en molke, en it keal dat er oanmakke hie, en sette it foar har; en hy stie by hjarren ûnder de beam, en hja ieten. 18:9 En hja seine tsjin him: Wêr is Sara, dyn frou? En hy sei: Sjuch, yn de tinte. 18:10 En hy sei: Ik sil grif werom nei dy neffens de tiid fan libben; en sjuch, Sara, dyn frou, scil in soan hawwe. En Sara hearde it yn de tintedoar, dy efter him wie. 18:11 En Abraham en Sara wiene âld en goed slein yn âldens; en it hâldde op om mei Sara te wêzen nei de wize fan froulju. 18:12 Dêrom lake Sara yn harsels, sizzende: Nei't ik âld wurden bin sil ik nocht hawwe, mynhear ek âld is? 18:13 En de Heare sei tsjin Abraham: Hwerom lake Sara, sizzende: Sil Ik hâld fan in boarch in bern, dat bin âld? 18:14 Is ien ding te hurd foar de Heare? Op de beneamde tiid kom ik werom oan dy, neffens de tiid fen it libben, en Sara scil in soan hawwe. 18:15 En Sara wegere, sizzende: Ik lake net; hwent hja wie bang. En hy sei: Né; mar do lakest. 18:16 En de mannen gyngen dêrwei oerein, en seagen nei Sodom, en Abraham gyng mei harren om se op 'e wei te bringen. 18:17 En de Heare sei: Scil Ik for Abraham ferbergje wat ik doch; 18:18 Sjoen dat Abraham wis sil wurde in grut en machtich folk, en scille alle folken fen 'e ierde yn him seinge wirde? 18:19 Hwent ik ken him, dat hy sil gebea syn bern en syn húshâlding efter him, en hja scille de wei des Heare hâlde, om rjucht to dwaen en judgment; dat de Heare oer Abraham bringe mei hwet Er spritsen hat fan him. 18:20 En de Heare sei: Om't de gjalp fan Sodom en Gomorra grut is, en hwent hjar sûnde is tige swier; 18:21 Ik sil gean del no, en sjen oft se hawwe dien hielendal neffens nei it roppen derfan, dat ta my kommen is; en sa net, ik sil it witte. 18:22 En de mannen kearden har oantlit dêrwei, en teagen nei Sodom; Abraham stie noch foar it oantlit des Heare. 18:23 En Abraham kaem tichterby en sei: Wolle jo ek de rjuchtfeardige fordylgje mei de goddeleazen? 18:24 Faaks binne d'r fyftich rjuchtfeardigen yn 'e stêd: wolle jo ek ferneatigje en net sparje it plak foar de fyftich rjuchtfeardigen dy't binne dêryn? 18:25 Dat wês fier fan jo om te dwaan op dizze manier, om de rjuchtfeardigen te deadzjen mei de goddeleaze, en dat de rjuchtfeardige wêze soe as de goddeleaze, dat is fier fan dy ôf: Scil de rjochter fen ’e hiele ierde net rjocht dwaen? 18:26 En de Heare sei: As ik fyn yn Sodom fyftich rjuchtfeardigen yn 'e stêd, den scil ik it hiele plak sparje om hjar wille. 18:27 En Abraham antwirde en sei: Sjuch no, ik haw op my nommen om te sprekken ta de Heare, dy't mar stof en jiske bin: 18:28 Faaks sil d'r fiif fan 'e fyftich rjuchtfeardigen ûntbrekke: wolsto ferneatigje de hiele stêd foar gebrek oan fiif? En hy sei: As ik dêr fyn fiif en fjirtich, Ik scil it net fordylgje. 18:29 En hy spriek nochris ta him, en sei: Faaks sil der wêze fjirtich fûn dêr. En hy sei: Ik scil it net dwaen om fjirtich wille. 18:30 En hy sei tsjin him: Och lit de Heare net lilk wêze, en ik scil prate. Faaks sille dêr tritich fûn wurde. En hy sei: Ik wol net doch it, as ik dêr tritich fyn. 18:31 En hy sei: Sjuch no, ik haw my oannommen om ta de Heare te sprekken. Faaks sille dêr tweintich fûn wurde. En hy sei: Ik wol net ferneatigje it foar tweintich wille. 18:32 En hy sei: Och, lit de Heare net lilk wêze, en ik scil noch sprekke, mar dit ien kear: Faaks sille dêr tsien fûn wurde. En hy sei: Ik wol net ferneatigje it foar tsien syn wille. 18:33 En de Heare gyng syn wei, sadree't hy hie ferlitten kommunisearje mei Abraham, en Abraham gyng werom nei syn plak.