Ezekiel
14:1 Doe kamen guon fan 'e âldsten fan Israel ta my, en sieten foar my.
14:2 En it wird des Heare kaem ta my, sizzende:
14:3 Minskesoan, dizze mannen hawwe har ôfgoaden yn har hert opset en set
de stroffel fen hjar ûngerjuchtichheit foar hjar oantlit: scoe ik wêze
hielendal troch harren frege?
14:4 Sprek dêrom tsjin hjar en siz tsjin hjar: Sà seit de Heare Heare;
Elke man út it hûs fan Israel dy't syn ôfgoaden yn syn hert set,
en sette de stroffel fen syn ûngerjuchtichheit foar syn oantlit, en
komt ta de profeet; Ik, de Heare, sil antwirdzje him dy't komt neffens
nei de mannichte fan syn ôfgoaden;
14:5 Dat Ik meinimme it hûs fan Israel yn har eigen hert, om't se binne
allegearre ferfrjemde fan my troch harren ôfgoaden.
14:6 Siz dêrom tsjin it hûs fen Israël: Sà seit de Heare Heare; Bekeare,
en keare jimme ôf fan jimme ôfgoaden; en keare dyn oantlit ôf fan alles
dyn grouwels.
14:7 Foar elk út it hûs fan Israel, of fan 'e frjemdling dy't as frjemdling
yn Israel, dy't him fan my ôfskiedt, en syn ôfgoaden ynset
syn hert, en set de stroffel fen syn ûngerjuchtichheit foar syn
antlit, en kaam ta in profeet om him te freegjen oer my; ik de
De Heare sil him troch mysels antwurdzje:
14:8 En ik scil myn oantlit tsjin dy man, en sil meitsje him in teken en in
sprekwurd, en Ik scil him út it midden fen myn folk útroege; en dy
scil witte dat Ik de Heare bin.
14:9 En as de profeet wurdt ferrifelje as er hat spritsen in ding, Ik de Heare
haw dy profeet ferrifelje, en Ik scil myn hân oer him útstrekke, en
scil him fordylgje út it formidden fen myn folk Israël.
14:10 En hja scille drage de straf fen hjar ûngerjuchtichheit: de straf fen
de profeet scil wêze as de straf fen hwa't siket
him;
14:11 Dat it hûs fan Israel meie net mear dwale fan my ôf, en net wêze
net mear fersmoarge mei al har oertrêdings; mar dat se myn wêze meie
folk, en Ik mei hjar God wêze, seit de Heare Heare.
14:12 It wurd des Heare kaam wer ta my, sizzende:
14:13 Minskesoan, as it lân tsjin my sûndiget troch swier te oertsjûgjen,
den scil Ik myn hân derop útstekke, en de stêf brekke
it brea dêrfan, en scil der hongersneed oer stjoere, en scil de minske útroege
en bist derfan:
14:14 Hoewol dizze trije manlju, Noä, Daniël en Job, deryn wiene, soene se moatte
rêd mar har eigen sielen troch har gerjuchtichheit, seit de Heare Heare.
14:15 As ik lawaaierige beesten troch it lân bring, en se bedjerre it,
dat it woestenij wirde, dat gjin minske troch de reden trochgiet
bisten:
14:16 Al wiene dizze trije mannen deryn, sa wier as Ik libje, seit de Heare Heare, se
scil gjin soannen noch dochters rêde; se sille allinich levere wurde,
mar it lân scil wyld wirde.
14:17 Of as ik bring in swurd oer dat lân, en sis: Swurd, gean troch de
lân; sadat ik minske en bist derfan ôfsnije:
14:18 Al wiene dizze trije mannen deryn, sa wier as Ik libje, seit de Heare Heare, se
scil gjin soannen noch dochters rêde, mar hja scille allinne wêze
sels levere.
14:19 Of as ik stjoer in pestilens yn dat lân, en útgiet myn grime derop
yn bloed, om minske en bist derfan ôf te snijen:
14:20 Al wiene Noach, Daniël en Job deryn, sa wier as Ik libje, seit de Heare Heare,
hja scille gjin soan noch dochter rêde; hja scille mar rêde
har eigen sielen troch har gerjuchtichheit.
14:21 Hwent sà seit de Heare Heare; Hoefolle mear as ik stjoer myn fjouwer seare
oardielen oer Jeruzalem, it swurd, en de hongersneed en it razende
beest en de pest, om minske en beest derút ôf te snijen?
14:22 Doch sjuch, dêr scil in oerbliuwsel oerbliuwe dat brocht wurde sil
út, soannen en dochters: sjuch, hja scille nei jimme útkomme,
en jimme scille hjar wei en hjar dwaen sjen, en jimme scille treast wirde
oangeande it kwea dat Ik oer Jeruzalem brocht haw, sels oangeande
alles hwet ik der oer brocht haw.
14:23 En se sille jo treastje as jo har wegen en har dieden sjogge: en
jimme scille witte dat ik net sûnder reden dien haw alles hwet ik yn dien haw
it, seit de Heare Heare.