Ezekiel 4:1 Do ek, minskesoan, nim dy in tegel, en lei dy foar dy, en giet der de stêd oer, ja Jeruzalem; 4:2 En meitsje in belis tsjin it, en bou der in fort tsjin, en smyt in berch dertsjin; set it kamp der ek tsjin, en set slachrammen tsjin it rûnom. 4:3 En nim dy in izeren panne, en set dy foar in izeren muorre twisken dy en de stêd, en set dyn oantlit der tsjin, en it scil wêze belegere, en dû scilst it belegerje. Dit sil in teken wêze foar it hûs fan Israel. 4:4 Lizze jo ek oan jo lofterkant, en lizze de ûngerjuchtichheit fan it hûs fen Israel dêrop, neffens it tal fen 'e dagen datstû lizze scilst dêr scilstû hjar ûngerjuchtichheit op drage. 4:5 Hwent Ik haw lein op dy de jierren fen hjar ûngerjuchtichheit, neffens de it tal fen 'e dagen, trijehûndert en njoggentich dagen: sa scilstû drage de ûngerjuchtichheit fen it hûs fen Israël. 4:6 En as jo hawwe folbrocht se, lizze wer op dyn rjochterkant, en fjirtich dagen scilstû de ûngerjuchtichheit fan it hûs fen Juda drage: ik haw beneamde dy elke dei in jier lang. 4:7 Dêrom scilstû dyn oantlit rjochtsje op it belis fan Jeruzalem, en jins earm scil bleatlein wirde, en dû scilst der tsjin profetearje. 4:8 En sjuch, ik scil bannen op dy lizze, en dû scilst dy net keare fan de iene kant nei de oare, oant jo de dagen fen jins belegering ôfmakke hawwe. 4:9 Nim jo ek tarwe, en gers, en beantsjes, en linzen, en gierst en fitken, en doch se yn ien kar, en meitsje dy brea derfan, neffens it tal fen 'e dagen dêr'tst op lizze scilst dyn side, trijehûndert en njoggentich dagen scilstû derfan ite. 4:10 En dyn fleis, datstû ite scille, scil neffens it gewicht wêze, tweintich sikkel in dei: út en troch scilstû it ite. 4:11 Dû scilst ek wetter drinke per mjitte, it sechsde part fan in hin: fan tiid ta tiid scilstû drinke. 4:12 En dû scilst it ite as gerstkoeken, en dû scilst it bakke mei dong dat út 'e minske komt, foar har eagen. 4:13 En de Heare sei: Sa scille Israëls bern har ite ûnrein brea ûnder de heidenen, dêr't Ik hjar fordriuwe scil. 4:14 Doe sei ik: Och Heare Heare! sjuch, myn siel is net ûntreinigd, hwent fan myn jonkheid ôf oant no ta haw ik net iten fen hwat stjert sels, of wurdt ferskuord yn stikken; ek kaam der ôfgryslik fleis net yn myn mûle. 4:15 Doe sei er tsjin my: Sjuch, ik haw jo kij dong jûn foar minske dong, en dû scilst dyn brea dêrmei meitsje. 4:16 Boppedat sei er tsjin my: Minskesoan, sjuch, ik sil brekke de stêf fan brea to Jeruzalem, en hja scille brea ite neffens gewicht en mei soarch; en hja scille wetter drinke mei mjitte en mei fernuvering: 4:17 dat se brea en wetter wolle wolle, en de iene mei de oare fernuverje, en fordjerre for hjar ûngerjuchtichheit.