Exodus
33:1 En de Heare sei tsjin Mozes: Gean fuort en gean dêrwei op, dû en de
folk datstû út Egyptelân opbrocht hast, nei de
lân dat Ik Abraham, Izaäk en Jakob sward haw, sizzende: Oan
dyn sied sil ik it jaan:
33:2 En ik scil in ingel foar jo ta stjoere; en ik sil ride út de
De Kanaäniten, de Amoriten, en de Hetiten, en de Ferezyten, de Hevyten,
en de Jebusyt:
33:3 Nei in lân streamend mei molke en huning, want ik sil net opgean yn 'e
midden yn dy; hwent dû bist in folk mei stiif nekke, dat ik dy net yn fortearje
de wei.
33:4 En doe't it folk hearde dizze kweade berjochten, se rouwe: en gjinien
die him syn sieraden oan.
33:5 Hwent de Heare hie tsjin Mozes sein: Siz tsjin Israëls bern: Jimme
binne in stiifnekke folk: Ik sil opkomme yn 'e midden fan dy yn in
momint, en fordylgje dy: dêrom doch no dyn sieraden fan dy ôf,
dat ik witte mei wat ik dy dwaen moat.
33:6 En de bern fen Israël stroffelen harsels út har sieraden troch de
berch Horeb.
33:7 En Mozes naem de tabernakel en sette dy op bûten it leger, fier fuort
út it leger, en neamde it de Tabernakel fen 'e gearkomst. En it
barde, dat elk dy't de Heare socht, útgie nei de
tabernakel fan 'e gemeinte, dy't bûten it kamp wie.
33:8 En it barde do't Mozes útgie nei de tabernakel, dat allegearre
it folk gyng oerein, en stie elk by de doar fan syn tinte, en seagen
nei Mozes, oant er yn 'e tabernakel gyng.
33:9 En it barde do't Mozes yn 'e tabernakel kaem, de bewolke
pylder del, en stie by de doar fen 'e tabernakel, en de Heare
praat mei Mozes.
33:10 En al it folk seach de bewolke pylder stean by de doar fan 'e tabernakel.
en al it folk gyng oerein en oanbea, elk yn syn tintedoar.
33:11 En de Heare spriek oant Mozes oantlit ta oantlit, lyk as in man sprekt ta syn
freon. En hy kearde wer nei it leger, mar syn tsjinstfeint Jozua, de
de soan fen Nun, in jonge man, gyng net út 'e tabernakel.
33:12 En Mozes sei tsjin de Heare: Sjuch, jo sizze tsjin my: Bring dizze op
minsken: en dû hast my net witte litten hwa'tstû mei my stjûre scille. Dochs
do hast sein: Ik ken dy by namme, en do hast ek genede yn fûn
myn sicht.
33:13 No dêrom, ik bid dy, as ik haw fûn genede yn jo eagen, lit my sjen
no dyn wei, dat ik dy kenne, dat ik genede yn dyn eagen fyn:
en tink, dat dit folk dyn folk is.
33:14 En hy sei: Myn oantlit sil mei dy gean, en Ik scil dy rêst jaan.
33:15 En hy sei tsjin him: As jins oanwêzigens net mei my giet, drage ús dan net op
dêrfandinne.
33:16 Want wêryn sil it bekend wurde hjir dat ik en dyn folk hawwe fûn
genede yn dyn eagen? is it net yn datstû mei ús giest? sa sille wy wêze
skieden, ik en jins folk, fan al it folk dat op it oantlit is
fan de ierde.
33:17 En de Heare sei tsjin Mozes: Ik scil dit ding ek dwaen dat jo hawwe
sprutsen: hwent do hast genede foun yn myn eagen, en ik ken dy by namme.
33:18 En hy sei: Ik smeek dy, lit my jins hearlikheit sjen.
33:19 En hy sei: Ik scil al myn goedens foar dy foargean litte, en ik sil
ferkundigje de namme des Heare foar jo oantlit; en sil genedich wêze foar wa
Ik scil genedich wêze en barmhertichheid dwaan oer wa't Ik barmhertichheit dwaan scil.
33:20 En hy sei: Jo kinne net sjen myn oantlit;
en libje.
33:21 En de Heare sei: Sjuch, d'r is in plak by my, en dû scilst stean
op in rots:
33:22 En it scil barre, wylst myn hearlikheid foarby giet, dat ik sil sette
dy yn in heuvel fan 'e rots, en sil dy bedekke mei myn hân wylst ik
foarby gean:
33:23 En ik scil myn hân weinimme, en dû scilst myn rêch sjen: mar myn
gesicht sil net sjoen wurde.