Exodus 5:1 En dêrnei gyngen Mozes en Aäron yn, en fertelden Farao: Sa seit de Heare, God fan Israel, lit myn folk gean, dat hja My in feest hâlde meie yn 'e woastenije. 5:2 En Farao sei: Hwa is de Heare, dat ik syn stim harkje soe om to litten Israel gean? Ik ken de Heare net, en ik scil Israël net gean litte. 5:3 En hja seine: De God fan 'e Hebreeërs hat ús moete; lit ús gean, wy bid dy, trije dagen reis nei de woastyn, en offerje oan 'e Heare ús God; dat er net op ús falle mei pestilens, of mei it swird. 5:4 En de kening fan Egypte sei tsjin hjar: Hwerom dogge jimme, Mozes en Aäron, de minsken út har wurken litte? bring dy ta dyn lêst. 5:5 En Farao sei: Sjuch, it folk fen it lân is no in protte, en jimme lit se rêste fan har lêst. 5:6 En Farao gebea dyselde deis de wurkmasters fan it folk, en harren offisieren, sizzende, 5:7 Jimme sille it folk net mear strie jaan om bakstien te meitsjen, lykas foarhinne: lit se geane en sammelje foar harsels strie. 5:8 En it ferhaal fan 'e bakstiennen, dy't hja makken hjirfoar, jim sille lizze op harren; dû scilst der net iens fan ôfbringe, hwent hja binne liddich; dêrom roppe hja, sizzende: Lit ús gean en offerje oan ús God. 5:9 Lit der mear wurk op 'e manlju lein wurde, dat se dêrmei arbeidzje; en lit se gjin idel wurden oansjen. 5:10 En de tsjinstmasters fan it folk teagen út, en hjar ofsieren, en hja spriek ta it folk, sizzende: Sa seit Farao: Ik scil jimme net jaen strie. 5:11 Gean jim, helje jim strie dêr't jim kinne fine it: dochs net moat fan jo wurk wurde fermindere. 5:12 Sa waerd it folk ferspraat oer it hiele lân fen Egypte sammelje stoppels ynstee fan strie. 5:13 En de wurkmasters haasten se, sizzende: Folje dyn wurken, dyn deistige taken, lykas doe't der strie wie. 5:14 En de amtners fen 'e bern fen Israël, dy't Farao syn tsjinstmasters hie set oer harren, waarden slein, en easke: Hwerom hawwe jim net foldien jo taak yn it meitsjen fan bakstien sawol juster as hjoed, as oant no ta? 5:15 Doe kamen de offisieren fan 'e bern fan Israel en rôpen ta Farao, sizzende: Hwerom dogge jo sa mei jins tsjinstfeinten? 5:16 D'r is gjin strie jûn oan jins tsjinstfeinten, en se sizze tsjin ús: Meitsje bakstien: en sjuch, jins tsjinstfeinten binne slein; mar de skuld is by dy eigen minsken. 5:17 Mar hy sei: Jimme binne liddich, jim binne liddich; dêrom sizze jim: Lit ús gean en offerje oan de Heare. 5:18 Gean dêrom no, en wurkje; hwent der scil jimme noch gjin strie jûn wirde scilstû it ferhaal fen bakstiennen leverje. 5:19 En de amtners fen 'e bern fen Israël seagen dat se binnen wiene kwea gefal, nei't der sein is: Jimme scille net min meitsje fen jimme bakstiennen fan jo deistige taak. 5:20 En hja moete Mozes en Aäron, dy't stiene op 'e wei, wylst se teagen fan Farao: 5:21 En hja seine tsjin hjar: De Heare sjoch nei jimme en oardielje; omdat jo hawwe makke dat ús geur ferachte wurdt yn 'e eagen fan Farao, en yn' e eagen fen syn tsjinstfeinten, om in swurd yn hjar hân to lizzen om ús to deadzjen. 5:22 En Mozes gie werom ta de Heare, en sei: Heare, wêrom hawwe jo sa kwea smeekte dit folk? wêrom hawwe jo my stjoerd? 5:23 Want sûnt ik kaam ta Farao te sprekken yn dyn namme, hy hat dien kwea oan dit folk; en do hast dyn folk hielendal net forlost.