Exodus
5:1 En dêrnei gyngen Mozes en Aäron yn, en fertelden Farao: Sa seit de
Heare, God fan Israel, lit myn folk gean, dat hja My in feest hâlde meie
yn 'e woastenije.
5:2 En Farao sei: Hwa is de Heare, dat ik syn stim harkje soe om to litten
Israel gean? Ik ken de Heare net, en ik scil Israël net gean litte.
5:3 En hja seine: De God fan 'e Hebreeërs hat ús moete; lit ús gean, wy
bid dy, trije dagen reis nei de woastyn, en offerje oan 'e
Heare ús God; dat er net op ús falle mei pestilens, of mei it swird.
5:4 En de kening fan Egypte sei tsjin hjar: Hwerom dogge jimme, Mozes en Aäron,
de minsken út har wurken litte? bring dy ta dyn lêst.
5:5 En Farao sei: Sjuch, it folk fen it lân is no in protte, en jimme
lit se rêste fan har lêst.
5:6 En Farao gebea dyselde deis de wurkmasters fan it folk, en
harren offisieren, sizzende,
5:7 Jimme sille it folk net mear strie jaan om bakstien te meitsjen, lykas foarhinne: lit
se geane en sammelje foar harsels strie.
5:8 En it ferhaal fan 'e bakstiennen, dy't hja makken hjirfoar, jim sille lizze
op harren; dû scilst der net iens fan ôfbringe, hwent hja binne liddich;
dêrom roppe hja, sizzende: Lit ús gean en offerje oan ús God.
5:9 Lit der mear wurk op 'e manlju lein wurde, dat se dêrmei arbeidzje;
en lit se gjin idel wurden oansjen.
5:10 En de tsjinstmasters fan it folk teagen út, en hjar ofsieren, en hja
spriek ta it folk, sizzende: Sa seit Farao: Ik scil jimme net jaen
strie.
5:11 Gean jim, helje jim strie dêr't jim kinne fine it: dochs net moat fan jo wurk
wurde fermindere.
5:12 Sa waerd it folk ferspraat oer it hiele lân fen Egypte
sammelje stoppels ynstee fan strie.
5:13 En de wurkmasters haasten se, sizzende: Folje dyn wurken, dyn deistige
taken, lykas doe't der strie wie.
5:14 En de amtners fen 'e bern fen Israël, dy't Farao syn tsjinstmasters
hie set oer harren, waarden slein, en easke: Hwerom hawwe jim net
foldien jo taak yn it meitsjen fan bakstien sawol juster as hjoed, as
oant no ta?
5:15 Doe kamen de offisieren fan 'e bern fan Israel en rôpen ta Farao,
sizzende: Hwerom dogge jo sa mei jins tsjinstfeinten?
5:16 D'r is gjin strie jûn oan jins tsjinstfeinten, en se sizze tsjin ús: Meitsje
bakstien: en sjuch, jins tsjinstfeinten binne slein; mar de skuld is by dy
eigen minsken.
5:17 Mar hy sei: Jimme binne liddich, jim binne liddich; dêrom sizze jim: Lit ús gean en
offerje oan de Heare.
5:18 Gean dêrom no, en wurkje; hwent der scil jimme noch gjin strie jûn wirde
scilstû it ferhaal fen bakstiennen leverje.
5:19 En de amtners fen 'e bern fen Israël seagen dat se binnen wiene
kwea gefal, nei't der sein is: Jimme scille net min meitsje fen jimme bakstiennen
fan jo deistige taak.
5:20 En hja moete Mozes en Aäron, dy't stiene op 'e wei, wylst se teagen
fan Farao:
5:21 En hja seine tsjin hjar: De Heare sjoch nei jimme en oardielje; omdat jo
hawwe makke dat ús geur ferachte wurdt yn 'e eagen fan Farao, en yn' e
eagen fen syn tsjinstfeinten, om in swurd yn hjar hân to lizzen om ús to deadzjen.
5:22 En Mozes gie werom ta de Heare, en sei: Heare, wêrom hawwe jo sa
kwea smeekte dit folk? wêrom hawwe jo my stjoerd?
5:23 Want sûnt ik kaam ta Farao te sprekken yn dyn namme, hy hat dien kwea oan
dit folk; en do hast dyn folk hielendal net forlost.