Deuteronomium 31:1 En Mozes gyng en spriek dizze wurden ta hiele Israel. 31:2 En hy sei tsjin hjar: Ik bin hjoed hûndert en tweintich jier âld; ik kin net mear útgean en ynkomme; ek hat de Heare tsjin my sein: Do scil net oer dizze Jordaan gean. 31:3 De Heare dyn God, Hy scil foar dyn oantlit oergean, en Hy scil dizze fordylgje heidenen foar dyn oantlit, en dû scilst se ervje; en Jozua, hy scil foar dy oergean, lyk as de Heare sein hat. 31:4 En de Heare scil hjarren dwaen lyk as er dien hat oan Sihon en Og, keningen fan de Amoriten, en ta it lân fen hjarren, dy't er fordylge. 31:5 En de Heare scil se oerjaan foar jimme oantlit, dat jimme dwaen meie hjar neffens al de geboaden dy't Ik jimme hjitten haw. 31:6 Wês sterk en mei goede moed, eangje net, en wês net bang foar har: de Heare dyn God, Hy is it dy't mei dy giet; hy sil net mislearje dy, en forlitte dy net. 31:7 En Mozes rôp Jozua, en sei tsjin him yn 'e eagen fan allegearre Israel, Wês sterk en moedich, hwent dû moatst mei dit gean folk ta it lân dat de Heare hjar âffears sward hat jou harren; en dû scilst hjarren it ervje litte. 31:8 En de Heare, hy is it dy't foar jo út giet; hy sil by dy wêze, hy scil dy net ûntbrekke en dy net forlitte: eangje net en wês net ferbjustere. 31:9 En Mozes skreau dizze wet, en joech it oan 'e preesters, de soannen fen Levi, dy't de arke fen it forboun des Heare droegen, en oan alle âldsten fan Israel. 31:10 En Mozes gebea hjar, sizzende: Oan 'e ein fan elke sân jier, yn de plechtichheid fan it jier fan frijlitting, op it feest fan de tabernakels, 31:11 As hiele Israel komt om te ferskinen foar it oantlit des Heare dyn God op it plak dy't er útkieze scil, dû scilst dizze wet lêze foar it oantlit fen hiele Israël harren gehoar. 31:12 Sammelje it folk byinoar, manlju en froulju, en bern, en jo frjemdling dy't binnen dyn poarten is, dat hja hearre en dat hja meie lear, en freezje de Heare dyn God, en wês foarsichtich om te dwaan al de wurden fan dizze wet: 31:13 En dat harren bern, dy't hawwe net witten neat, meie hearre, en lear de Heare jimme God te frezen, salang't jimme yn it lân dêr't jimme wenje jimme geane oer de Jordaan om it yn besit te hawwen. 31:14 En de Heare sei tsjin Mozes: Sjuch, dyn dagen komme oan, datstû moatst stjerre: rop Jozua, en stel jimsels yn 'e tabernakel fan 'e gemeinte, dat ik him in opdracht jaan mei. En Mozes en Jozua gongen, en hja stelden hjar yn 'e tinte fen 'e gearkomst. 31:15 En de Heare ferskynde yn 'e tabernakel yn in wolkkolom, en de wolkkolom stie boppe de doar fen 'e tabernakel. 31:16 En de Heare sei tsjin Mozes: Sjuch, dû scilst sliepe mei dyn âffears; en dit folk scil oerein komme en de goaden fen 'e goaden oan hoerelje frjemdlingen fan it lân, dêr't se hinnegean om ûnder har te wêzen, en wolle forlit my, en brek myn forboun dat ik mei hjar makke haw. 31:17 Dan scil myn grime op dy deis tsjin hjar oanstutsen wurde, en ik sil forlitte se, en Ik scil myn oantlit fen hjarren ferbergje, en hja scille wêze fortard, en in protte kwea en problemen sille har oerkomme; sadat se sil dy deis sizze: Binne dizze kwea's net oer ús kommen, om't ús God is net ûnder ús? 31:18 En ik sil wis ferbergje myn oantlit yn dy deis foar al it kwea dat se scil wurke hawwe, yn dat hja keard binne ta oare goaden. 31:19 No dêrom skriuw jimme dit liet foar jimme, en lear it de bern fan Israel: set it har yn 'e mûle, dat dit liet in tsjûge wêze mei foar my tsjin Israëls bern. 31:20 Hwent as ik se brocht hawwe yn it lân dat ik sward haw hjar âffears, dy't streamt fan molke en hunich; en hja scille hawwe ieten en folje harsels, en waakse fet; den scille hja har ta oare goaden, en tsjinje hjar, en fergriem my, en brek myn forboun. 31:21 En it scil barre as in protte kwea en problemen wurde bard hjar, dat dit liet tsjin hjar tsjûgje scil as tsjûge; foar it scil net forgetten wirde út 'e mûle fen hjar sied, hwent ik ken hjar ferbylding dêr't se omgeane, sels no, foardat ik se brocht haw yn it lân dat ik swarre. 31:22 Dêrom skreau Mozes dit liet deselde deis, en learde it de bern fan Israel. 31:23 En hy joech Jozua, de soan fan Nun in befel, en sei: Wês sterk en fan in goede moed, hwent dû scilst Israëls bern yn it lân bringe dy't ik hjar sward haw, en ik scil mei dy wêze. 31:24 En it barde doe't Mozes in ein makke hie mei it skriuwen fan 'e wurden fan dizze wet yn in boek, oant se klear wiene, 31:25 Dat Mozes gebea de Leviten, dy't droegen de arke fan it forboun fan de Heare, sizzende: 31:26 Nim dit wetboek en set it yn 'e kant fan' e arke fan 'e forboun fen 'e Heare jimme God, dat it dêr wêze mei ta in tsjûge tsjin dy. 31:27 Hwent ik ken dyn opstân, en dyn stive nekke: sjuch, wylst ik noch bin hjoed by jimme yn libben west hawwe jimme opstannich west tsjin de Heare; en hoefolle mear nei myn dea? 31:28 Sammelje ta my al de âldsten fan jo stammen, en jo offisieren, dat ik kin dizze wurden yn har earen sprekke, en himel en ierde oproppe om op te nimmen tsjin harren. 31:29 Want ik wit dat jo nei myn dea josels folslein korrupsje sille, en wyk ôf fan 'e wei dy't Ik dy hjitten haw; en it kwea sil barre jo yn 'e lêste dagen; hwent jimme scille dwaen kwea yn 'e eagen fen 'e Heare, om Him ta grime te reitsjen troch it wurk fan jo hannen. 31:30 En Mozes spriek de wurden foar de earen fen 'e hiele gemeinte fen Israël fan dit liet, oant se einigje.