Deuteronomium
22:1 Jo scilst net sjen dyn broer syn okse of syn skiep ferdwale, en ferbergje
dû scilst se yn alle gefallen werombringe ta dyn
broer.
22:2 En as dyn broer is net tichtby dy, of as jo witte him net, dan
dû scilst it yn jins hûs bringe, en it scil by dy wêze
oant dyn broer it siket, en dû scilst it him wer weromjaan.
22:3 Op deselde manier scilstû dwaan mei syn ezel; en sa scilstû dwaen mei syn
raiment; en mei alle ferlerne dingen fan dyn broer, dy't er ferlern hat,
en dû hast fûn, scilstû ek dwaen: dû meist net ferbergje
dysels.
22:4 Jo sille net sjen dyn broer syn ezel of syn okse falle del by de wei, en
ferbergje dysels foar hjar: dû scilst him wis helpe om hjar op to heljen
wer.
22:5 De frou scil net drage wat is foar in man, en ek net
in man draeit in froulik kleed oan, hwent allegearre dy't dat dogge, binne in grouwel
de Heare dyn God.
22:6 As in fûgelnêst kâns is om foar jo yn 'e wei te wêzen yn elke beam, of op
de grûn, oft it jongen binne, of aaien, en de daam sitten
op 'e jongen, of op 'e aaien, do meist de daam net mei de
jong:
22:7 Mar dû scilst yn alle gefallen de daam gean litte, en de jongen nei dy nimme;
dat it dy goed gean mei, en datstû dyn dagen forlingje meist.
22:8 As jo in nij hûs bouwe, dan moatte jo in slach meitsje foar
dyn dak, datstû gjin bloed oer dyn hûs bringe, as immen falt
fan dêrwei.
22:9 Dû scilst dyn wyngert net siede mei ferskate sieden, dat de frucht fan dyn
sied datstû siede hast, en de frucht fan dyn wyngert, wês ûnrein.
22:10 Jo sille net ploege mei in okse en in ezel tegearre.
22:11 Dû scilst gjin klean fan ferskate soarten drage, lykas wol en linnen
mei-inoar.
22:12 Dû scilst dy franjes meitsje op 'e fjouwer kanten fan dyn mantel,
wêrmei jo josels bedekke.
22:13 As immen in frou nimt en by har yngiet en har haatsje,
22:14 En jou gelegenheden fan spraak tsjin har, en bring in kweade namme op
hjar en sis: Ik haw dizze frou naem, en do't ik by hjar kaem, foun ik hjar net
in tsjinstfaam:
22:15 Dan sil de heit fan 'e famke en har mem nimme en bringe
de tekens fan 'e jonkfrou fan 'e jonkfrou út oan 'e âldsten fan 'e stêd
yn 'e poarte:
22:16 En de heit fan 'e famke scil tsjin 'e âldsten sizze: Ik haw myn dochter jown
dizze man ta frou, en hy hat har;
22:17 En sjuch, hy hat jûn gelegenheden fan sprekke tsjin har, sizzende: Ik fûn
net dyn dochter in faam; en dochs binne dit de tekens fan myn dochter
jongfammesteat. En hja scille it kleed útspriede foar de âldsten fen 'e ierde
stêd.
22:18 En de âldsten fan dy stêd scille dy man nimme en him tuchtigje;
22:19 En hja scille him fortsjinje mei hûndert sikkel silver, en jaen se
ta de heit fen 'e famke, om't er in kweade namme opbrocht hat
op in faem fan Israel, en hja scil syn frou wêze; hy mei har net sette
fuort al syn dagen.
22:20 Mar as dit ding wier is, en de tekens fan jongfammesteat wurde net fûn foar
de famke:
22:21 Dan sille se de famke útbringe nei de doar fan har heite hûs,
en de mannen fen hjar stêd scille hjar mei stiennen stiennigje, dat hja stjert.
hwent hja hat dwaasheden dien yn Israël, om yn hjar to hoerjen
heite hûs: sa scilstû it kwea ûnder jimme weisette.
22:22 As in man wurdt fûn lizzend mei in frou troud mei in man, dan sy
scille hja beide stjerre, sawol de man dy't by de frou lei, as de
frou: sa scilstû it kwea fan Israel ôfsette.
22:23 As in famke dy't in faam is ferloofd mei in man, en in man
fyn har yn 'e stêd en lizze by har;
22:24 Den scilstû se beide útbringe nei de poarte fen dy stêd, en jimme
scil hjar mei stiennen stiene, dat hja stjerre; de famke, om't sy
rôp net, yn 'e stêd; en de man, om't er de synen fornedere hat
de frou fan 'e neiste: sa scilstû it kwea út dyn midden weisette.
22:25 Mar as in man fynt in ferloofde famke yn it fjild, en de man krêft
har, en lei by har: dan scil de man allinne dy't by har lei, stjerre.
22:26 Mar oan 'e jonkfrou scilstû neat dwaen; der is gjin sûnde yn it jonkje
de dea wurdich, want as in man opstiet tsjin syn neiste, en
slacht him, sa is ek dizze saak:
22:27 Hwent hy fûn har yn it fjild, en de ferloofde famke rôp, en dêr
wie gjinien om har te rêden.
22:28 As in man in famke fynt dy't in faam is, dy't net ferloofd is, en lei
hâld har oan en lizze by har, en se wurde fûn;
22:29 Den scil de man dy't by har lei, fyftich jaen oan 'e heit fan 'e famke
sikkelen silver, en hja scil syn frou wêze; hwent hy hat fornedere
hjar, hy mei hjar al syn dagen net delsette.
22:30 In man scil syn heite frou net nimme, en syn heite rok net ûntdekke.