Deuteronomium
17:1 Dû scilst gjin bolle of skiep oan 'e Heare dyn God offerje,
dêr't in smet of hokker kwea yn is: hwent dat is in grouwel
ta de Heare dyn God.
17:2 As der binne fûn ûnder jimme, binnen ien fan dyn poarten dy't de Heare dyn
God jowt dy, man as frou, dy't kwea dien hat yn 'e eagen
fen 'e Heare dyn God, by it oertrêdzjen fan syn forboun,
17:3 En hy gie hinne en tsjinne oare goaden, en oanbea har, of de
sinne of moanne, of ien fan 'e himelhearen, dy't ik net gebean haw;
17:4 En it wurdt jo ferteld, en jo hawwe derfan heard, en jo hawwe mei soarch frege,
en sjuch, it is wier, en it ding is wis, dat sa'n grouwel is
makke yn Israel:
17:5 Dan scilstû dy man of dy frou útbringe dy't dien hawwe
dat kweade ding ta dyn poarten ta, dy man of dy frou, en
scil hjar mei stiennen stiene, oant hja stjerre.
17:6 Op 'e mûle fan twa tsjûgen, of trije tsjûgen, sil hy dy't is
de dea wurdich wurde deade wurde; mar op 'e mûle fan ien tsjûge hy
sil net deade wurde.
17:7 De hannen fan 'e tsjûgen sille earst op him wêze om him te deadzjen,
en dêrnei de hannen fen al it folk. Sa scilstû it kwea sette
wei ûnder jimme wei.
17:8 As d'r in saak komt te hurd foar jo yn it oardiel, tusken bloed en
bloed, tusken pleit en pleit, en tusken beroerte en beroerte, wêzen
twisken saken yn dyn poarten: den scilstû opstean en krije
dy op nei it plak dat de Heare dyn God útkeare sil;
17:9 En dû scilst komme ta de preesters, de Leviten, en ta de rjochter
dat scil yn dy dagen wêze en freegje; en hja scille dy sjen litte
sin fan oardiel:
17:10 En dû scilst dwaen neffens it sin, dat hja fen dat plak
dy't de Heare útkarre sil, scil dy sjen litte; en dû scilst achtsje
doch neffens alles hwet hja dy sizze:
17:11 Neffens de sin fan 'e wet dy't se sille leare dy, en
neffens it oardiel dat se dy sizze scille, dû scilst dwaen:
dû scilst net ôfwike fan it sin, dêr't hja dy oanbringe scille
de rjochterhân, noch nei lofts.
17:12 En de man dy't sil dwaan oanmoedich, en sil net harkje nei de
preester dy't stiet om dêr te tsjinjen foar it oantlit des Heare dyn God, of foar
de rjochter, sels dy man scil stjerre, en dû scilst it kwea ôfmeitsje
út Israel.
17:13 En al it folk scil hearre, en eangje, en net mear oanmoedich dwaan.
17:14 As jo kommen binne yn it lân dat de Heare jo God jo jowt, en
scil it besit en scil dêr wenje, en scil sizze: Ik scil sette in
kening oer my, lyk as alle folken dy't om my binne;
17:15 Yn alle gefallen scilstû him kening oer dy sette, dy't de Heare dyn God
kieze: ien út dyn broerren scilstû kening oer dy sette:
dû meist gjin frjemdling oer dy sette, dy't dyn broer net is.
17:16 Mar hy scil net formannichfâldigje hynders foar himsels, noch feroarsaakje it folk
werom nei Egypte, ta it ein dat er hynders formannichfâldigje soe, om't er
de Heare hat tsjin jimme sein: Jimme scille dat nou net mear werombringe
wei.
17:17 En hy scil gjin froulju formannichfâldigje foar himsels, dat syn hert net keare
fuort: ek sil er sulver en goud net formannichfâldigje.
17:18 En it scil wêze as er sit op 'e troan fan syn keninkryk, dat hy
sil him in eksimplaar fan dizze wet skriuwe yn in boek út dat wat earder is
de preesters, de Leviten:
17:19 En it scil by him wêze, en hy scil dêryn lêze al syn dagen
libben: dat er leare de Heare, syn God, to frezen, al de wurden to hâlden
fan dizze wet en dizze ynsettingen, om se te dwaan:
17:20 Dat syn hert net ferheven wurdt boppe syn bruorren, en dat er net keare
ôfsjoen fan it gebod, oan 'e rjochterhân, of nei lofts: nei de
ein dat er syn dagen yn syn keninkryk forlingje mei, hy en syn bern,
midden yn Israel.