Deuteronomium 17:1 Dû scilst gjin bolle of skiep oan 'e Heare dyn God offerje, dêr't in smet of hokker kwea yn is: hwent dat is in grouwel ta de Heare dyn God. 17:2 As der binne fûn ûnder jimme, binnen ien fan dyn poarten dy't de Heare dyn God jowt dy, man as frou, dy't kwea dien hat yn 'e eagen fen 'e Heare dyn God, by it oertrêdzjen fan syn forboun, 17:3 En hy gie hinne en tsjinne oare goaden, en oanbea har, of de sinne of moanne, of ien fan 'e himelhearen, dy't ik net gebean haw; 17:4 En it wurdt jo ferteld, en jo hawwe derfan heard, en jo hawwe mei soarch frege, en sjuch, it is wier, en it ding is wis, dat sa'n grouwel is makke yn Israel: 17:5 Dan scilstû dy man of dy frou útbringe dy't dien hawwe dat kweade ding ta dyn poarten ta, dy man of dy frou, en scil hjar mei stiennen stiene, oant hja stjerre. 17:6 Op 'e mûle fan twa tsjûgen, of trije tsjûgen, sil hy dy't is de dea wurdich wurde deade wurde; mar op 'e mûle fan ien tsjûge hy sil net deade wurde. 17:7 De hannen fan 'e tsjûgen sille earst op him wêze om him te deadzjen, en dêrnei de hannen fen al it folk. Sa scilstû it kwea sette wei ûnder jimme wei. 17:8 As d'r in saak komt te hurd foar jo yn it oardiel, tusken bloed en bloed, tusken pleit en pleit, en tusken beroerte en beroerte, wêzen twisken saken yn dyn poarten: den scilstû opstean en krije dy op nei it plak dat de Heare dyn God útkeare sil; 17:9 En dû scilst komme ta de preesters, de Leviten, en ta de rjochter dat scil yn dy dagen wêze en freegje; en hja scille dy sjen litte sin fan oardiel: 17:10 En dû scilst dwaen neffens it sin, dat hja fen dat plak dy't de Heare útkarre sil, scil dy sjen litte; en dû scilst achtsje doch neffens alles hwet hja dy sizze: 17:11 Neffens de sin fan 'e wet dy't se sille leare dy, en neffens it oardiel dat se dy sizze scille, dû scilst dwaen: dû scilst net ôfwike fan it sin, dêr't hja dy oanbringe scille de rjochterhân, noch nei lofts. 17:12 En de man dy't sil dwaan oanmoedich, en sil net harkje nei de preester dy't stiet om dêr te tsjinjen foar it oantlit des Heare dyn God, of foar de rjochter, sels dy man scil stjerre, en dû scilst it kwea ôfmeitsje út Israel. 17:13 En al it folk scil hearre, en eangje, en net mear oanmoedich dwaan. 17:14 As jo kommen binne yn it lân dat de Heare jo God jo jowt, en scil it besit en scil dêr wenje, en scil sizze: Ik scil sette in kening oer my, lyk as alle folken dy't om my binne; 17:15 Yn alle gefallen scilstû him kening oer dy sette, dy't de Heare dyn God kieze: ien út dyn broerren scilstû kening oer dy sette: dû meist gjin frjemdling oer dy sette, dy't dyn broer net is. 17:16 Mar hy scil net formannichfâldigje hynders foar himsels, noch feroarsaakje it folk werom nei Egypte, ta it ein dat er hynders formannichfâldigje soe, om't er de Heare hat tsjin jimme sein: Jimme scille dat nou net mear werombringe wei. 17:17 En hy scil gjin froulju formannichfâldigje foar himsels, dat syn hert net keare fuort: ek sil er sulver en goud net formannichfâldigje. 17:18 En it scil wêze as er sit op 'e troan fan syn keninkryk, dat hy sil him in eksimplaar fan dizze wet skriuwe yn in boek út dat wat earder is de preesters, de Leviten: 17:19 En it scil by him wêze, en hy scil dêryn lêze al syn dagen libben: dat er leare de Heare, syn God, to frezen, al de wurden to hâlden fan dizze wet en dizze ynsettingen, om se te dwaan: 17:20 Dat syn hert net ferheven wurdt boppe syn bruorren, en dat er net keare ôfsjoen fan it gebod, oan 'e rjochterhân, of nei lofts: nei de ein dat er syn dagen yn syn keninkryk forlingje mei, hy en syn bern, midden yn Israel.