Deuteronomium 9:1 Harkje, o Israel: Jo sille hjoed oer de Jordaan gean, om yn te gean besit folken grutter en machtiger as josels, stêden grutte en omheind nei de himel, 9:2 In folk grut en heech, de bern fan 'e Enakiten, dy't jo kenne, en fan hwa'tstû sizzen heard hast: Hwa kin foar de bern fen stean Anak! 9:3 Begryp dêrom hjoed, dat de Heare dyn God is Hy dy't giet foar dy oer; as in fortend fjûr scil er hjar fordylgje, en hy scilst hjar foar dyn oantlit delbringe; sa scilstû se útdriuwe, en fordylgje se gau, lyk as de Heare tsjin dy sein hat. 9:4 Sprek net yn dyn hert, neidat de Heare dyn God hat smiten hja út foar dyn oantlit, sizzende: Om myn gerjuchtichheit hat de Heare brocht my yn om dit lân te ervjen, mar om de goddeleazen dêrfan folken de Heare ferdriuwt se foar jo oantlit. 9:5 Net foar jins gerjuchtichheit, of foar de oprjuchtichheid fan jins hert, dost do gyng hinne om hjar lân to ervjen, mar om de goddeleaze fen dizze folken de Heare dyn God scil hjar foar dyn oantlit fordriuwe, en dat er mei doch it wird dat de Heare dyn âffears sward hat, Abraham, Izaäk, en Jacobje. 9:6 Begryp dêrom, dat de Heare dyn God jo dit goede net jowt lân om it te ervjen foar jins gerjuchtichheit; hwent dû bist in stive nekke folk. 9:7 Tink derom, en ferjit net, hoe't jo de Heare, dyn God, grime hawwe yn 'e woastenije: fan 'e deis ôf datstû út it lân gien hast fen Egypte, oant jimme ta dit plak kommen binne, hawwe jimme opstannich west de Heare. 9:8 Ek by Horeb hawwe jimme de Heare lilk makke, sadat de Heare lilk wie. mei dy te hawwen ferneatige. 9:9 Doe't ik op 'e berch gyng om de stiennen tafels te ûntfangen, sels de tafels fen it forboun dat de Heare mei jimme makke, den bin ik yn bleaun de berch fjirtich dagen en fjirtich nachten, ik iet gjin brea noch dronk wetter: 9:10 En de Heare joech my twa stiennen tafels skreaun mei de finger fan God; en op hjar waerd skreaun neffens al de wirden, dy't de Heare spriek mei dy op 'e berch, midden yn it fjûr yn 'e dei fan 'e gearkomste. 9:11 En it barde oan 'e ein fan fjirtich dagen en fjirtich nachten, dat de De Heare joech my de twa stiennen tafels, de tafels fen it forboun. 9:12 En de Heare sei tsjin my: Kom oerein, kom gau del dêrwei; foar jins folk, datstû út Egypte fierd hast, is fordylge harsels; se wurde gau ôfwiisd fan 'e wei dy't ik befel har; hja hawwe har in getten byld makke. 9:13 Fierder spriek de Heare ta my, sizzende: Ik haw sjoen dit folk, en sjuch, it is in stiifnekke folk: 9:14 Lit my stean, dat ik se ferneatigje, en har namme útwiskje ûnder de himel, en Ik scil dy meitsje in folk machtiger en grutter as sy. 9:15 Dat ik kearde en kaam del fan 'e berch, en de berch baarnde mei fjoer: en de twa tafels fan it forboun wiene yn myn beide hannen. 9:16 En ik seach, en sjuch, jimme hiene sûndige tsjin de Heare jimme God, en hie jim in getten keal makke: jim wiene gau fan ’e wei ôfgien dy't de Heare dy hjitten hie. 9:17 En ik naem de twa tafels, en smiet se út myn beide hannen, en brek se foar dyn eagen. 9:18 En ik foel del foar it oantlit des Heare, lykas yn 'e earste, fjirtich dagen en fjirtich nachten: Ik haw gjin brea iet, noch wetter dronken, fanwegen al jo sûnden dy't jimme sûndige hawwe, troch kwea te dwaan yn 'e eagen des Heare provoke him ta lilkens. 9:19 Hwent ik wie bang foar de grime en it hite ûnfrede, dêr't de Heare mei wie lilk op dy om dy te ferneatigjen. Mar de Heare harke nei my by dy tiid ek. 9:20 En de Heare wie tige lilk op Aäron om him te ferneatigjen, en ik bea foar Aäron tagelyk. 9:21 En ik naem jo sûnde, it keal dat jo makke hiene, en ferbaarnde it mei fjoer, en stimpele it, en grou it tige lyts, oant it sa lyts wie as stof: en ik smiet it stof derfan yn 'e beek dêr't út delkaam de berch. 9:22 En yn Tabera, en yn Massa, en yn Kibrothattaäva, hawwe jimme de Heare ta grime. 9:23 Likegoed doe't de Heare jo stjoerde út Kadesbarnea, sizzende: Gean op en besit it lân dat Ik dy jown haw; doe kamen jim yn opstân tsjin de gebod fan 'e Heare jimme God, en jimme leauden Him net, noch hawwe jimme harke oan syn stim. 9:24 Jo hawwe west opstannich tsjin 'e Heare fan' e dei dat ik koe jimme. 9:25 Sa foel ik foar it oantlit des Heare fjirtich dagen en fjirtich nachten, wylst ik foel by de earste del; hwent de Heare hie sein dat er dy fordylgje soe. 9:26 dêrom bea ik ta de Heare, en sei: O Heare Heare, ferneatigje jo net folk en jins erfskip, datstû troch dyn forlost hast grutheid, dy'tstû út Egypte brocht hast mei in machtige hân. 9:27 Tink oan jins tsjinstfeinten, Abraham, Izaäk en Jakob; sjoch net nei de eigensinnigens fan dit folk, noch foar har goddeleaze, noch foar har sûnde: 9:28 Dat it lân dêr't jo ús út brochten net sizze: Om't de Heare wie net by steat te bringen se yn it lân dat er tasein harren, en omdat hy hat se, hy hat se útbrocht om se te deadzjen yn 'e woastenije. 9:29 Dochs binne se jins folk en jins erfskip, dy't jo útbrocht hawwe troch jins machtige macht en troch jins útstutsen earm.