2 Kroniken
30:1 En Hiskia stjoerde nei hiele Israel en Juda, en skreau ek brieven oan
Efraïm en Manasse, dat hja yn it hûs des Heare komme scoene om
Jeruzalem, om it Peaske te hâlden foar de Heare, de God fan Israel.
30:2 Hwent de kening hie rie nommen, en syn foarsten, en al de
gemeente te Jeruzalem, om it Peaske yn 'e twadde moanne te hâlden.
30:3 Hwent hja koene it op dat stuit net hâlde, om't de preesters it net hiene
hillige harsels genôch, en it folk wie net gearkommen
harsels tegearre nei Jeruzalem.
30:4 En it ding wie de kening en de hiele gemeinte goed.
30:5 Sa fêstigen se in dekreet om ferkundiging te meitsjen yn hiele Israel,
fen Berseba oant Dan ta, dat hja komme scoene om it Peaske to hâlden
ta de Heare, de God fan Israel, to Jeruzalem, hwent hja hiene it net dien fan in
lange tiid yn sa'n soarte as it waard skreaun.
30:6 Sa gongen de posten mei de brieven fan 'e kening en syn foarsten
yn hiele Israel en Juda, en neffens it gebod fen 'e
kening, sizzende: Jimme bern fen Israël, keart werom ta de Heare, de God fen hjarren
Abraham, Izaäk en Israel, en hy sil weromkomme nei it oerbliuwsel fan jo,
dy't ûntkommen binne út 'e hân fen 'e keningen fan Assyrië.
30:7 En wês net as jimme âffears, en as jimme bruorren, dy't
oertsjûge tsjin de Heare, de God fen hjar âffears, dy't dêrom joech
hjar oant forwoasting ta, lyk as jimme sjogge.
30:8 Wês no net stiifnekke, lykas jimme âffears wiene, mar jouwe josels oer
ta de Heare, en gean yn syn hillichdom, dat Er hillige hat
foar altyd, en tsjinje de Heare dyn God, dat is de grime fen syn grime
kin fan dy ôfdraaie.
30:9 Hwent as jimme keare wer ta de Heare, jimme bruorren en jimme bern
sil meilijen fine foar it oantlit fen hjarren dy't hjar finzen bringe, dat hja
sil weromkomme yn dit lân: hwent de Heare dyn God is genedich en
barmhertich, en sil syn oantlit net fan jimme ôfkeare, as jimme weromkeare
him.
30:10 Sa gongen de posten fan stêd nei stêd troch it lân fan Efraïm en
Manasse oant Sebulon ta, mar hja laken hjar om, en spotten
harren.
30:11 Dochs fernedere dûkers fan Aser en Manasse en Sebulon
sels, en kamen to Jeruzalem.
30:12 Ek yn Juda wie de hân fan God om har ien hert te jaan om de te dwaan
gebod fen 'e kening en fen 'e foarsten, troch it wird des Heare.
30:13 En d'r sammele te Jeruzalem in protte minsken om it feest te hâlden
ûnsûrre brea yn 'e twadde moanne, in tige grutte gemeente.
30:14 En hja gyngen hjar op en namen de alters wei dy't yn Jeruzalem wiene, en alles
de reekalters namen se fuort en smieten se yn 'e beek
Kidron.
30:15 Doe sloegen se it Peaske op 'e fjirtjinde deis fan' e twadde moanne.
en de preesters en de Leviten skammen har, en hilligen hjar.
en brochten it brânoffer yn it hûs des Heare.
30:16 En hja stiene op har plak neffens har wize, neffens de wet
fen Mozes, de man Gods: de preesters sprinkelen it bloed, dat hja
krigen út 'e hân fen 'e Leviten.
30:17 Hwent d'r wiene in protte yn 'e gemeente dy't net hillige waarden:
dêrom hienen de Leviten de opdracht om de Peaskes te deadzjen
elk dy't net rein wie, om se de Heare to hilligjen.
30:18 Foar in mannichte fan it folk, in protte fan Efraïm en Manasse,
Issaskar en Sebulon hiene harsels net skjinmakke, mar ieten it
Peaske oars as skreaun is. Mar Hiskia bea foar harren,
sizzende: De goede Heare ferjou elk
30:19 dy't syn hert taret om God te sykjen, de Heare, de God fan syn âffears,
al wurdt er net skjinmakke neffens de suvering fan 'e
hillichdom.
30:20 En de Heare harke nei Hiskia, en genêzen it folk.
30:21 En de bern fen Israël, dy't te Jeruzalem oanwêzich wiene, hâlden it feest
fan ûnsûrre brea sân dagen mei grutte blydskip, en de Leviten en
de preesters priizgen de Heare dei oan dei, sjongend mei lûde ynstruminten
ta de Heare.
30:22 En Hiskia spriek noflik ta al de Leviten dy't learden it goede
kennis fan 'e Heare: en hja ieten it hiele feest sân dagen lang,
it offerjen fan tankoffers en it belidenis dwaan oan 'e Heare, har God
heiten.
30:23 En de hiele gemeinte ried om te hâlden oare saun dagen: en hja
hâldde oare sân dagen mei blydskip.
30:24 Hwent Hiskia, de kening fan Juda, joech de gemeinte tûzen
bollen en sân tûzen skiep; en de foarsten joegen oan 'e
gemeinte tûzen kij en tsien tûzen skiep, en in great
tal prysters hillige harsels.
30:25 En de hiele gemeinte fan Juda, mei de preesters en de Leviten, en
de hiele gemeinte dy't út Israel kaam, en de frjemdlingen dy't
kamen út it lân fen Israël, en dy’t yn Juda wennen, bliid.
30:26 Sa wie der grutte blydskip yn Jeruzalem, want sûnt de tiid fan Salomo de
soan fen David, de kening fen Israël, sa wie der net yn Jeruzalem.
30:27 Doe gyng de preesters, de Leviten, op en seingen it folk, en har
stimme waard heard, en har gebed kaam op nei syn hillige wenning,
sels nei de himel ta.