2 Kroniken 30:1 En Hiskia stjoerde nei hiele Israel en Juda, en skreau ek brieven oan Efraïm en Manasse, dat hja yn it hûs des Heare komme scoene om Jeruzalem, om it Peaske te hâlden foar de Heare, de God fan Israel. 30:2 Hwent de kening hie rie nommen, en syn foarsten, en al de gemeente te Jeruzalem, om it Peaske yn 'e twadde moanne te hâlden. 30:3 Hwent hja koene it op dat stuit net hâlde, om't de preesters it net hiene hillige harsels genôch, en it folk wie net gearkommen harsels tegearre nei Jeruzalem. 30:4 En it ding wie de kening en de hiele gemeinte goed. 30:5 Sa fêstigen se in dekreet om ferkundiging te meitsjen yn hiele Israel, fen Berseba oant Dan ta, dat hja komme scoene om it Peaske to hâlden ta de Heare, de God fan Israel, to Jeruzalem, hwent hja hiene it net dien fan in lange tiid yn sa'n soarte as it waard skreaun. 30:6 Sa gongen de posten mei de brieven fan 'e kening en syn foarsten yn hiele Israel en Juda, en neffens it gebod fen 'e kening, sizzende: Jimme bern fen Israël, keart werom ta de Heare, de God fen hjarren Abraham, Izaäk en Israel, en hy sil weromkomme nei it oerbliuwsel fan jo, dy't ûntkommen binne út 'e hân fen 'e keningen fan Assyrië. 30:7 En wês net as jimme âffears, en as jimme bruorren, dy't oertsjûge tsjin de Heare, de God fen hjar âffears, dy't dêrom joech hjar oant forwoasting ta, lyk as jimme sjogge. 30:8 Wês no net stiifnekke, lykas jimme âffears wiene, mar jouwe josels oer ta de Heare, en gean yn syn hillichdom, dat Er hillige hat foar altyd, en tsjinje de Heare dyn God, dat is de grime fen syn grime kin fan dy ôfdraaie. 30:9 Hwent as jimme keare wer ta de Heare, jimme bruorren en jimme bern sil meilijen fine foar it oantlit fen hjarren dy't hjar finzen bringe, dat hja sil weromkomme yn dit lân: hwent de Heare dyn God is genedich en barmhertich, en sil syn oantlit net fan jimme ôfkeare, as jimme weromkeare him. 30:10 Sa gongen de posten fan stêd nei stêd troch it lân fan Efraïm en Manasse oant Sebulon ta, mar hja laken hjar om, en spotten harren. 30:11 Dochs fernedere dûkers fan Aser en Manasse en Sebulon sels, en kamen to Jeruzalem. 30:12 Ek yn Juda wie de hân fan God om har ien hert te jaan om de te dwaan gebod fen 'e kening en fen 'e foarsten, troch it wird des Heare. 30:13 En d'r sammele te Jeruzalem in protte minsken om it feest te hâlden ûnsûrre brea yn 'e twadde moanne, in tige grutte gemeente. 30:14 En hja gyngen hjar op en namen de alters wei dy't yn Jeruzalem wiene, en alles de reekalters namen se fuort en smieten se yn 'e beek Kidron. 30:15 Doe sloegen se it Peaske op 'e fjirtjinde deis fan' e twadde moanne. en de preesters en de Leviten skammen har, en hilligen hjar. en brochten it brânoffer yn it hûs des Heare. 30:16 En hja stiene op har plak neffens har wize, neffens de wet fen Mozes, de man Gods: de preesters sprinkelen it bloed, dat hja krigen út 'e hân fen 'e Leviten. 30:17 Hwent d'r wiene in protte yn 'e gemeente dy't net hillige waarden: dêrom hienen de Leviten de opdracht om de Peaskes te deadzjen elk dy't net rein wie, om se de Heare to hilligjen. 30:18 Foar in mannichte fan it folk, in protte fan Efraïm en Manasse, Issaskar en Sebulon hiene harsels net skjinmakke, mar ieten it Peaske oars as skreaun is. Mar Hiskia bea foar harren, sizzende: De goede Heare ferjou elk 30:19 dy't syn hert taret om God te sykjen, de Heare, de God fan syn âffears, al wurdt er net skjinmakke neffens de suvering fan 'e hillichdom. 30:20 En de Heare harke nei Hiskia, en genêzen it folk. 30:21 En de bern fen Israël, dy't te Jeruzalem oanwêzich wiene, hâlden it feest fan ûnsûrre brea sân dagen mei grutte blydskip, en de Leviten en de preesters priizgen de Heare dei oan dei, sjongend mei lûde ynstruminten ta de Heare. 30:22 En Hiskia spriek noflik ta al de Leviten dy't learden it goede kennis fan 'e Heare: en hja ieten it hiele feest sân dagen lang, it offerjen fan tankoffers en it belidenis dwaan oan 'e Heare, har God heiten. 30:23 En de hiele gemeinte ried om te hâlden oare saun dagen: en hja hâldde oare sân dagen mei blydskip. 30:24 Hwent Hiskia, de kening fan Juda, joech de gemeinte tûzen bollen en sân tûzen skiep; en de foarsten joegen oan 'e gemeinte tûzen kij en tsien tûzen skiep, en in great tal prysters hillige harsels. 30:25 En de hiele gemeinte fan Juda, mei de preesters en de Leviten, en de hiele gemeinte dy't út Israel kaam, en de frjemdlingen dy't kamen út it lân fen Israël, en dy’t yn Juda wennen, bliid. 30:26 Sa wie der grutte blydskip yn Jeruzalem, want sûnt de tiid fan Salomo de soan fen David, de kening fen Israël, sa wie der net yn Jeruzalem. 30:27 Doe gyng de preesters, de Leviten, op en seingen it folk, en har stimme waard heard, en har gebed kaam op nei syn hillige wenning, sels nei de himel ta.