1 Samuël
24:1 En it barde do't Saul weromkaem fan 'e efterfolging
Filistinen, dat it him ferteld waerd, sizzende: Sjuch, David is yn 'e
woastenije fan Engedi.
24:2 Do naem Saul trije tûzen útkarde mannen út hiele Israël, en gyng nei
sykje David en syn mannen op 'e rotsen fan 'e wylde geiten.
24:3 En hy kaem by de skieppehokken oan 'e wei, dêr't in grot wie; en Saul
gyng yn om syn fuotten te dekken, en David en syn mannen bleauwen yn 'e kanten
fan 'e grot.
24:4 En de mannen fen David seine tsjin him: Sjuch de dei dêr't de Heare
sei tsjin dy: Sjuch, ik scil dyn fijân yn dyn hân jaan, dat
dû meist him dwaen lyk as it dy goed liket. Doe kaam David oerein,
en snie de rok fan Saul syn mantel foarsichtich ôf.
24:5 En it barde dêrnei, dat Davids hert him sloech, om't hy
hie Saul syn rok ôfsnien.
24:6 En hy sei tsjin syn mannen: De Heare ferbea dat ik dit ding dwaen scoe
ta myn hear, de gesalfde des Heare, om myn hân út te stekken
him, om't er de salve des Heare is.
24:7 Sa bleau David syn tsjinstfeinten mei dizze wurden, en liet se net ta
opstean tsjin Saul. Mar Saul gyng oerein út 'e grot, en gyng op syn
wei.
24:8 David kaem ek dêrnei oerein, en gyng út 'e grot, en rôp efternei
Saul, sizzende: Myn hear de kening. En do't Saul efter him seach, David
bûgde mei syn oantlit nei de ierde en bûgde him.
24:9 En David sei tsjin Saul: Hwerom harkje jo de wurden fan 'e minsken, sizzende:
Sjuch, David siket jins kwea?
24:10 Sjuch, hjoed hawwe dyn eagen sjoen hoe't de Heare hie rêden
dy hjoed yn myn hân yn 'e grot; en guon seinen my dy te deadzjen: mar
myn each hat dy sparre; en ik sei: Ik scil myn hân net tsjin útstekke
mynhear; hwent hy is de salvje des Heare.
24:11 Boppedat, myn heit, sjoch, ja, sjoch de rok fan jo mantel yn myn hân;
dat ik de rok fen dyn mantel ôfsnien haw en dy net deamakke haw, witstû
en sjoch dat der gjin kwea noch oertrêding is yn myn hân, en ik
hawwe net sûndige tsjin dy; dochs jage jo myn siel om it te nimmen.
24:12 De Heare oardielje tusken my en dy, en de Heare wreke my fan dy;
myn hân scil net op dy wêze.
24:13 Lykas it sprekwurd fan 'e âlden seit, Goddeloosheid komt út' e
goddeleaze, mar myn hân scil net op dy wêze.
24:14 Nei wa is de kening fan Israel útgien? hwa forfolgje jo?
nei in deade hûn, nei in flea.
24:15 Dêrom wês de Heare rjochter, en oardielje tusken my en dy, en sjoch, en
pleit myn saak, en ferlos my út jins hân.
24:16 En it barde doe't David in ein makke hie mei it sprekken fan dizze wurden
tsjin Saul, dat Saul sei: Is dit dyn stim, myn soan David? En Saul
ferhefte syn stim en skriemde.
24:17 En hy sei tsjin David: Jo binne rjochtfeardiger as ik, want jo hawwe
haw my goed beleane, wylst ik dy kwea beleane haw.
24:18 En do hast hjoed sjen litten hoe't jo hawwe dien goed mei my.
om't de Heare my yn dyn hân jown hie, do
deade my net.
24:19 Want as in man syn fijân fynt, sil er him dan goed fuortgean litte? dêrom de
De Heare beleanje dy goed foar datstû my hjoed dien hast.
24:20 En no, sjuch, ik wit goed dat jo wis sille wêze kening, en dat
it keninkryk fan Israel scil yn jins hân fêststeld wirde.
24:21 Sweer my no dêrom by de Heare, datstû my net útroege
sied nei my, en datstû myn namme net fordylgje silst út myn heites
hûs.
24:22 En David swarde Saul. En Saul gyng nei hûs; mar David en syn mannen gyngen
se op 'e wacht.