1 keningen
21:1 En it barde nei dizze dingen, dat Nabot de Jizreëlyt hie in
wyngert, dy't yn Jizreël wie, hurd by it paleis fan Achab, de kening fan
Samaria.
21:2 En Achab spriek ta Naboth, sizzende: Jou my dyn wyngert, dat ik mei
haw it ta in krûdtún, om't it ticht by myn hûs is: en ik
scil dy dêrfoar in bettere wyngert jaan as it; of, as it liket goed te
dy, ik scil dy de wearde derfan yn jild jaan.
21:3 En Naboth sei tsjin Achab: De Heare ferbea it my, dat ik de jaen scoe
it erfskip fen myn âffears oan dy.
21:4 En Achab kaem yn syn hûs swier en mislik fanwege it wurd
dy't Naboth, de Jizreëlyt, tsjin him spritsen hie, hwent hy hie sein: Ik wol
jou dy it erfskip fen myn âffears net. En hy lei him op
syn bêd en kearde syn oantlit ôf, en woe gjin brea ite.
21:5 Mar syn frou Izebel kaem ta him, en sei tsjin him: Wêrom is dyn geast
sa tryst, datstû gjin brea ytst?
21:6 En hy sei tsjin har: Om't ik spritsen ta Naboth, de Jizreëlyt, en
sei tsjin him: Jou my jins wyngert foar jild; of oars, as it asjebleaft
dy, ik scil dy in oare wyngert foar jown, en hy antwirde: Ik wol
jou dy myn wyngert net.
21:7 En Izebel, syn frou, sei tsjin him: Hawwe jo no bestjoere it keninkryk fan
Israel? oerein, en yt brea, en lit dyn hert fleurich wêze: Ik sil jaan
dy de wyngert fen Naboth, de Jizreëlyt.
21:8 Sa skreau se brieven yn 'e namme fan Achab, en fersegele se mei syn segel, en
stjoerde de brieven oan 'e âldsten en oan 'e eallju dy't yn syn wiene
stêd, wenjend by Naboth.
21:9 En hja skreau yn 'e brieven, sizzende: Rop in fêsten út, en set Naboth oan
heech ûnder it folk:
21:10 En set twa mannen, soannen fan Belial, foar him, om te tsjûgjen tsjin
him, sizzende: Do hast God en de kening lasterd. En dan drage him
út en stienje him, dat er stjerre mei.
21:11 En de mannen fan syn stêd, sels de âldsten en de eallju dy't wiene
de ynwenners yn syn stêd diene lyk as Izébel hjarren stjûrd hie, en lyk as it
waard skreaun yn 'e brieven dy't se har stjoerd hie.
21:12 Se rôpen in fêsten út en setten Naboth op 'e hichte ûnder it folk.
21:13 En der kamen twa manlju, bern fan Belial, en sieten foar him
de mannen fen Belial tsjûgen tsjin him, sels tsjin Naboth, yn 'e
bywêzen fen it folk, sizzende: Naboth hat God en de kening lasterd.
Doe droegen se him út 'e stêd, en stiennigen him mei stiennen,
dat hy stoar.
21:14 Doe stjoerden se nei Izebel, sizzende: Naboth is stiennen en is dea.
21:15 En it barde do't Izébel hearde dat Naboth stienich wie, en
dea, sei Izébel tsjin Achab: Kom oerein, nim de wyngert yn besit
fen Naboth, de Jizreëlyt, dy't er wegere dy for jild to jaen;
Naboth libbet net, mar dea.
21:16 En it barde do't Achab hearde dat Naboth dea wie, dat Achab
gyng oerein om del te gean nei de wyngert fan Naboth, de Jizreëlyt, om te nimmen
besit derfan.
21:17 En it wird des Heare kaem ta Elia, de Tisbyt, sizzende:
21:18 Gean oerein, gean del om Achab, de kening fan Israel te treffen, dy't yn Samaria is.
hy is yn 'e wyngert fan Nabot, dêr't er delgien is om it yn besit te hawwen.
21:19 En dû scilst tsjin him sprekke, sizzende: Sà seit de Heare: Hast
fermoarde, en ek yn besit nommen? En dû scilst tsjin him sprekke,
sizzende: Sa seit de Heare: Op it plak dêr't hûnen it bloed slikken
Nabot scille hûnen dyn bloed slikje, ja, dyn bloed.
21:20 En Achab sei tsjin Elia: Hawwe jo my fûn, o myn fijân? En hy
antwirde: Ik haw dy foun, om'tst dysels forkoft hast om it kwea to dwaen
yn 'e eagen des Heare.
21:21 Sjuch, Ik scil kwea oer dy bringe en jins neiteam weinimme,
en dy, dy't tsjin 'e muorre pistket, en dy, scil Achab útroege
dat is opsletten en oerbleaun yn Israel,
21:22 En scil dyn hûs meitsje as it hûs fen Jerobeäm, de soan fen Nebat,
en lyk as it hûs fen Baësa, de soan fen Ahia, ta de ergernis
wêrmei jo my ta grime opwekke en Israel sûndigje litten hawwe.
21:23 En oer Izebel spriek de Heare ek, sizzende: De hûnen sille Izebel ite
by de muorre fan Jizreël.
21:24 Dy't stjert fan Achab yn 'e stêd, sille de hûnen ite; en hy dat
stjert yn it fjild scille de fûgels fen 'e loft ite.
21:25 Mar d'r wie gjinien lykas Achab, dy't himsels ferkocht om te wurkjen
kwea yn 'e eagen des Heare, dy't syn frou Izébel opwekke.
21:26 En hy die tige ôfgryslik yn it folgjen fan ôfgoaden, neffens alle dingen
lyk as de Amoriten dien hawwe, dy't de Heare foar it oantlit fen 'e bern fordreau
Israel.
21:27 En it barde do't Achab dy wirden hearde, dat er de synen skuorde
klean, en sette in sek op syn flêsk, en fêste en lei yn
sek, en gyng sêft.
21:28 En it wird des Heare kaem ta Elia, de Tisbyt, sizzende:
21:29 Sjochsto hoe't Achab himsels foar my fernederet? om't hy nederich is
sels foar my, Ik sil it kwea net bringe yn syn dagen, mar yn syn
de dagen fan syn soan sil Ik it kwea oer syn hûs bringe.