1 keningen 13:1 En sjuch, der kaam in man Gods út Juda troch it wurd fan 'e De Heare oant Bethel ta, en Jerobeäm stie by it alter om te reekreizen. 13:2 En hy rôp tsjin it alter yn it wird des Heare, en sei: O alter, alter, sa seit de Heare; Sjuch, in bern scil berne wirde it hûs fen David, Josia by namme; en op dy scil er it offerje prysters fen 'e hichten, dy't op dy reekrookje, en minskebonken scil op dy forbaernd wirde. 13:3 En hy joech deselde deis in teken, sizzende: Dit is it teken dat de Heare hat sprutsen; Sjuch, it alter scil skeard wirde, en de jiske dy't is der scil der op útgien wirde. 13:4 En it barde do't kening Jerobeäm it wurd hearde fen 'e man fan God, dy't tsjin it alter to Bethel roppen hie, dat hy syn útbrocht hân fan it alter, sizzende: Grip him oan. En syn hân, dy't er lei tsjin him oan, opdroege, sadat er it net wer yn lûke koe him. 13:5 It alter waard ek skeard, en de jiske út it alter útgien, neffens it teken dat de man Gods jûn hie troch it wurd fan de HEAR. 13:6 En de kening antwirde en sei tsjin de man Gods: Bid nou it oantlit fen 'e Heare dyn God, en bid foar my, dat myn hân my werombrocht wirde mei wer. En de man Gods bea de Heare, en de kening syn hân wie restaurearre him wer, en waard sa't it wie foar. 13:7 En de kening sei tsjin 'e man Gods: Kom mei nei hûs en ferfriss dysels, en ik scil dy in lean jaen. 13:8 En de man Gods sei tsjin de kening: Asto my de helte fan dyn jaen wolst hûs, ik scil net mei dy yngean, en brea ite noch drinke wetter op dit plak: 13:9 Hwent sa is it my opdroegen troch it wird des Heare, sizzende: Yt gjin brea, gjin wetter drinke, en net omkeare op 'e wei dy't jo kamen. 13:10 Sa gyng er in oare wei, en kaam net werom troch de wei dêr't er kaam Bethel. 13:11 No wenne in âlde profeet yn Bethel; en syn soannen kamen en fertelden it him al it wirk dat de man Gods dy deis to Bethel dien hie: de wurden dy't er ta de kening spritsen hie, dy fertelden hja ek oan hjar heit. 13:12 En hjar heit sei tsjin hjar: Hokker wei gyng er? Want syn soannen hiene sjoen hokker wei gyng de man Gods, dy't út Juda kaam. 13:13 En hy sei tsjin syn soannen: Sadel my de ezel. Sa sealden se him de ezel: en hy ried derop, 13:14 En gyng de man Gods efternei, en fûn him sittend ûnder in ikebeam hy sei tsjin him: Binne jo de man Gods dy't út Juda kaem? En hy sei, ik bin. 13:15 Doe sei er tsjin him: Kom thús mei my, en yt brea. 13:16 En hy sei: Ik mei net werom mei dy, noch yngean mei dy; sil ik brea ite en gjin wetter drinke mei dy op dit plak: 13:17 Hwent der is tsjin my sein troch it wird des Heare: Dû scilst gjin brea ite en drink dêr gjin wetter, en kear net wer om te gean op 'e wei dy't jo kamen. 13:18 Hy sei tsjin him: Ik bin ek in profeet lykas jo binne; en in ingel spriek ta my troch it wird des Heare, sizzende: Bring him werom mei dy yn dyn hûs, dat er brea ite en wetter drinke mei. Mar hy liigde tsjin him. 13:19 Sa gyng er werom mei him, en iet brea yn syn hûs, en dronk wetter. 13:20 En it barde do't hja oan 'e tafel sieten, dat it wird des Heare kaam ta de profeet dy't him werombrocht: 13:21 En hy rôp ta de man Gods dy't kaam út Juda, sizzende: Sa seit de Heare: Om't jo de mûle des Heare net heard hawwe, en net hâlden it gebod dat de Heare dyn God dy gebean hat, 13:22 Mar kaam werom, en hawwe iten brea en dronken wetter op it plak, fan dy't de Heare tsjin dy sein hat: Yt gjin brea en drink gjin wetter; jins lyk scil net komme ta it grêf fen jins âffears. 13:23 En it barde, nei't er brea iet en nei't er dronken hie, dat hy foar him de ezel sealde, te witten foar de profeet dy't er hie werombrocht. 13:24 En doe't er fuort wie, kaam in liuw him tsjin 'e wei, en deade him. it karkas waerd op 'e wei smiten, en de ezel stie der by, ek de liuw stie by it karkas. 13:25 En sjuch, manlju gongen foarby, en seagen it lyk op 'e wei smiten, en de liuw stie by it lyk, en hja kamen en fertelden it yn 'e stêd dêr't de âlde profeet wenne. 13:26 En doe't de profeet dy't him werombrocht fan 'e wei hearde it, hy sei: It is de man Gods, dy't ûnhearrich wie oan it wurd fen 'e Heare: dêrom hat de Heare him oerjown oan 'e liuw dy't hat skuorde him en deade him, neffens it wird des Heare, dat er spriek ta him. 13:27 En hy spriek ta syn soannen, sizzende: Sadel my de ezel. En se sealden him. 13:28 En hy gyng en fûn syn lyk op 'e wei getten, en de ezel en de liuw stie by it karkas: de liuw hie it karkas net opfretten, ek net skuord de kont. 13:29 En de profeet naem it lyk fan 'e man Gods op en lei it derop de ezel, en brocht it werom; en de âlde profeet kaem yn 'e stêd, om treurje en him te begraven. 13:30 En hy lei syn lyk yn syn eigen grêf; en hja rouwe oer him, sizzende: Och, myn broer! 13:31 En it barde, nei't er him begroeven hie, dat hy spriek ta syn soannen, sizzende: As ik dea bin, begroeven my dan yn it grêf dêr't de man fan God is begroeven; lei myn bonken by syn bonken: 13:32 Foar it wurd dat er rôp troch it wird des Heare tsjin it alter yn Betel, en tsjin alle huzen fen 'e hichten dy't yn binne de stêdden fen Samaria scille wis komme. 13:33 Nei dit ding kaam Jerobeam net werom fan syn kweade wei, mar makke wer fan 'e leechste fan it folk prysters fan 'e hichten: wa't wol, hy hillige him, en hy waerd ien fan 'e prysters fan 'e hichten. 13:34 En dit ding waerd sûnde foar it hûs fen Jerobeäm, om it te snijen ôf, en om it fan 'e ierde ôf te ferneatigjen.