زکریا
7:1 و در سال چهارم داریوش پادشاه واقع شد که کلام
خداوند در روز چهارم ماه نهم نزد زکریا آمد
در Chisleu؛
7:2 هنگامی که به خانه خدا شریزر و رگملک فرستادند و
مردانشان در حضور خداوند دعا کنند،
7:3 و با کاهنانی که در خانه خداوند بودند صحبت کنم
لشکریان و به انبیا گفتند: آیا در ماه پنجم گریه کنم؟
جدا از خودم، همانطور که این سال ها انجام داده ام؟
7:4 آنگاه کلام یهوه صبایوت به من رسید و گفت:
7:5 با تمام مردم زمین و کاهنان صحبت کنید و بگویید: چه زمانی
شما در ماه پنجم و هفتم، حتی آن هفتاد، روزه گرفتید و عزاداری کردید
سالها، آیا اصلاً برای من روزه گرفتید؟
7:6 و چون می خوردید و می نوشیدید، برای آن غذا نمی خوردید
خودتان را بنوشید و برای خود بنوشید؟
7:7 آیا نباید سخنانی را که خداوند توسط اولی فریاد زده است بشنوید
پیامبران، زمانی که اورشلیم مسکونی و در رفاه بود، و شهرها
در اطراف او، هنگامی که مردان در جنوب و دشت ساکن بودند؟
7:8 و کلام خداوند به زکریا نازل شد و گفت:
7:9 یَهُوَه صبایوت چنین میu200cگوید، داوری راستین را اجرا کنید و نشان دهید
رحمت و شفقت هر کس به برادرش:
7:10 و به بیوه زن، یتیم، غریب و یا به ظلم مکنید
فقیر؛ و هیچ یک از شما بدی بر برادر خود در شما تصور نکند
قلب.
7:11 اما آنها از شنیدن خودداری کردند و شانه را برداشتند و ایستادند
گوش هایشان را که نشنوند.
7:12 آری، آنها دلهای خود را مانند سنگی محکم ساختند تا مبادا بشنوند
شریعت و کلامی که یهوه صبایوت در روح خود فرستاده است
توسط انبیای پیشین: پس غضب عظیمی از جانب خداوند وارد شد
میزبان ها
7:13 پس چنین شد که چون فریاد میu200cزد، نشنیدند.
پس آنها گریه کردند و من نشنیدم، یهوه صبایوت می گوید:
7:14 اما من آنها را با طوفان در میان تمام امتهایی که آنها داشتند پراکنده کردم
نمی دانست. به این ترتیب زمین پس از آنها ویران شد و هیچ کس از آن عبور نکرد
از طریق و نه بازگشت، زیرا آنها زمین خوش آب و هوا را ویران کردند.
