حکمت سلیمان
12:1 زیرا روح فاسد ناپذیر تو در همه چیز است.
12:2 پس تو آنها را کم و اندک تنبیه میu200cکنی که اهانت میu200cکنند و
آنها را بیم ده، و آنها را در جایی که به آنها ستم کردند، یادآوری کن.
تا شرارت خود را ترک کنند به تو ایمان بیاورند، پروردگارا.
12:3 زیرا اراده تو بود که هر دو را به دست پدران ما نابود کنی
ساکنان قدیمی سرزمین مقدس تو،
12:4 از او متنفر بودی به خاطر انجام زشت ترین کارهای جادوگری و شرارت.
فداکاری ها؛
12:5 و همچنین آن قاتلان بی رحم کودکان و خواران انسان
گوشت و اعیاد خون،
12:6 با کاهنان خود از میان خدمه بت پرست خود و
والدینی که با دستان خود جانهای بی نیاز از کمک را کشتند:
12:7 تا زمینی را که تو آن را بالاتر از هر چیز دیگری میu200cدانی، دریافت کند
مستعمره شایسته فرزندان خدا
12:8 با این حال حتی کسانی را که به عنوان انسان در امان میu200cداشتید و زنبورها را میu200cفرستیدید،
پیشکسوتان لشکر تو، تا اندک و اندک آنها را نابود کن.
12:9 نه اینکه نتوانی بی خدا را زیر دستان بیاوری
عادل در جنگ، یا نابود کردن آنها به یکباره با جانوران بی رحم، یا
با یک کلمه خشن:
12:10 اما حکمت را کم و بیش بر آنها اجرا کردی
آنها محل توبه هستند، غافل از اینکه شیطان بودند
نسل، و اینکه کینه توزی آنها در آنها پرورش یافته است، و آنها
فکر هرگز تغییر نمی کند.
12:11 زیرا از ابتدا نطفه نفرین شده بود. نه تو از ترس
از هر کس به خاطر گناهانی که در آن مرتکب شدند، آنها را ببخش.
12:12 زیرا چه کسی میu200cگوید چه کردی؟ یا چه کسی در مقابل تو مقاومت خواهد کرد
داوری؟ یا چه کسی تو را به خاطر ملت هایی که هلاک می شوند متهم خواهد کرد
تو ساختی؟ یا چه کسی برای انتقام گرفتن در برابر تو خواهد آمد
مردان ناصالح؟
12:13 زیرا هیچ خدایی جز تو نیست که به همه کسانی که تو به آنها توجه می کند.
شاید نشان دهد که قضاوت تو نادرست نیست.
12:14 هیچ یک از پادشاهان و ستمکاران نمی توانند به خاطر تو چهره خود را بر علیه تو قرار دهند
هر که را مجازات کردی
12:15 پس چون خودت عادل هستی به همه چیز دستور می دهی
انصافاً: فکر می کنی که با قدرت تو موافق نیستی که او را محکوم کنی
که مستحق مجازات نبوده است.
12:16 زیرا قدرت تو سرآغاز عدالت است و چون تو هستی
پروردگار همه، تو را نسبت به همه بخشنده است.
12:17 زیرا وقتی مردم باور نکنند که تو قدرت کاملی داری، تو
قدرت خود را نشان ده، و در میان کسانی که آن را می دانند، تو آنها را می سازی
جسارت آشکار
12:18 اما تو که بر قدرت خود مسلط هستی، به انصاف داوری میu200cکنی و به ما دستور میu200cدهی.
لطف بزرگ: زیرا می توانی هر وقت بخواهی از قدرت استفاده کنی.
12:19 اما با چنین کارهایی به قوم خود آموختی که عادل باید باشد
مهربان باش، و فرزندانت را به تو امیدوار کرده ای
برای گناهان توبه می کند
12:20 زیرا اگر دشمنان فرزندانت و محکومان را مجازات کنی
به مرگ، با چنین مشورت، به آنها زمان و مکان، که به موجب آن
آنها ممکن است از شر خود رهایی یابند:
12:21 با چه احتیاط فراوانی در مورد پسران خود قضاوت کردی.
پدران چه کسانی را قسم خوردی و عهدهای نیکو بستی؟
12:22 بنابراین، در حالی که ما را تنبیه می کنید، دشمنان ما را تازیانه می زنید.
هزاران بار بیشتر، به این نیت که، وقتی قضاوت می کنیم، باید
با دقت به خوبی هایت فکر کن، و وقتی خودمان مورد قضاوت قرار می گیریم، ما
باید به دنبال رحمت بود
12:23 از این رو، در حالی که انسانها به صورت نافرجام و ناعادلانه زندگی کرده اند، تو
آنها را به زشتی های خود عذاب داده است.
12:24 زیرا آنها در راههای گمراهی بسیار گمراه شدند و آنها را نگه داشتند
خدایان، که حتی در میان جانوران دشمنانشان تحقیر شده بودند
فریب خوردهu200cاند، چون بچهu200cهای بیu200cفهم.
12:25 پس برای آنها، مانند کودکان بی دلیل، تو
برای تمسخر آنها حکمی فرستادم.
12:26 اما آنانی که نمیu200cخواهند با آن اصلاحی که او در آن است اصلاح شوند
با آنها سر و کله می زنند، احساس می کنند که شایسته خداوند است.
12:27 ببینید، وقتی مجازات شدند، از چه چیزهایی کینه داشتند
برای کسانی است که آنها را خدا می پنداشتند. [اکنون] در آنها مجازات می شوند،
وقتی آن را دیدند، تصدیق کردند که او همان خدای حقیقی است که قبلاً او بود
انکار کردند که بدانند، و لذا لعنت شدیدی بر آنها وارد شد.
