رومیان
12:1 بنابراین، ای برادران، از شما خواهش میu200cکنم که به رحمت خدا بپردازید
بدنهای خود را قربانی زنده، مقدس و پسندیده خدا، که
                                             خدمات معقول شماست
12:2 و با این جهان متشکل نشوید، بلکه به وسیله جهان متحول شوید
  تجدید ذهن خود، تا ثابت کنید آن خیر چیست، و
                              مقبول و کامل خواست خداوند.
12:3 زیرا به واسطه فیضی که به من داده شده است، به هر که در میان است می گویم
شما، نه اینکه بیشتر از آنچه که باید فکر کند، درباره خود فکر کنید. اما به
هشیارانه بیندیش، همانگونه که خدا به هر کس به اندازه آن عمل کرده است
                                                                  ایمان.
12:4 زیرا همانطور که در یک بدن اعضای بسیاری داریم و همه اعضا آن را ندارند
                                                           همان دفتر:
12:5 پس ما که بسیار هستیم در مسیح یک بدن هستیم و هر یک از اعضا یک بدن هستیم
                                                             یکی دیگر.
12:6 پس با داشتن هدایایی متفاوت بر حسب فیضی که به ما داده شده است،
                  چه نبوت، به نسبت ایمان نبوت کنیم.
12:7 یا خدمت، منتظر خدمت خود باشیم، یا تعلیم دهنده، منتظر باشیم
                                                            درس دادن؛
12:8 یا هر که نصیحت می کند، هر که می دهد، آن را با
سادگی؛ او که حکومت می کند، با کوشش. او که رحمت می کند، با
                                                                     نشاط
12:9 عشق بدون تقلب باشد. از آنچه بد است بیزار باشید; چسبید به
                                             آن چیزی که خوب است
12:10 با محبت برادرانه به یکدیگر محبت کنید. به افتخار
                                           ترجیح دادن یکدیگر؛
12:11 در تجارت تنبل نیست. پرشور در روح؛ خدمت به خداوند؛
12:12 شادی در امید. صبور در مصیبت؛ استمرار لحظه ای در نماز;
12:13 توزیع به نیاز مقدسین. به مهمان نوازی داده شده است.
12:14 آنانی را که به شما جفا میu200cکنند برکت دهید. برکت دهید و نفرین نکنید.
12:15 با کسانی که شادی می کنند شادی کنید و با گریه کنندگان بگرید.
12:16 نسبت به دیگری هم فکر باشید. به چیزهای بالا توجه نکنید، اما
نسبت به مردانی که دارای ثروت اندک هستند تسلیم شوند. در غرور خود عاقل نباشید.
12:17 به هیچ کس بدی در مقابل بدی ندهید. چیزهایی را صادقانه در نظر ارائه دهید
                                                       از همه مردان
12:18 اگر ممکن است، تا آنجا که در شما نهفته است، با همه مردم در صلح زندگی کنید.
12:19 ای عزیزان، انتقام خود را نگیرید، بلکه جای خشم را بدهید.
زیرا نوشته شده است که انتقام از آن من است. خداوند می گوید من جبران خواهم کرد.
12:20 پس اگر دشمن تو گرسنه است، به او غذا بده. اگر تشنه است به او بنوشید:
زیرا با این کار زغال های آتش را بر سر او خواهی انباشت.
12:21 بر شر مغلوب نشوید، بلکه با نیکی بر شر غلبه کنید.