افشا
14:1 و من نگریستم، و اینک، بره ای بر کوه سیون ایستاده بود و با او
صد و چهل و چهار هزار با نام پدرش نوشته شده است
پیشانی آنها
14:2 و صدایی از آسمان شنیدم، مانند صدای آبهای بسیار، و مانند
صدای رعد عظیم: و صدای نوازندگان چنگ را شنیدم
چنگ آنها:
14:3 و مانند آهنگ جدیدی در برابر تاج و تخت و در برابر تخت خواندند
چهار حیوان و بزرگان: و هیچ کس نمی تواند آن آهنگ را یاد بگیرد جز آن
صد و چهل و چهار هزار نفر که از زمین نجات یافتند.
14:4 اینها کسانی هستند که به زنان آلوده نشدند. زیرا آنها باکره هستند.
اینها کسانی هستند که بره را به هر کجا که می رود دنبال می کنند. این ها بودند
از میان انسانها بازخرید شده و اولین ثمره برای خدا و بره است.
14:5 و در دهان آنها نیرنگی یافت نشد، زیرا آنها قبلاً بی تقصیر بودند
تخت خدا
14:6 و فرشته دیگری را دیدم که در وسط آسمان پرواز میu200cکرد و دارای آن بود
انجیل ابدی برای موعظه به ساکنان روی زمین و به آنها
هر قوم و قوم و زبان و قوم
14:7 با صدای بلند گفت: «از خدا بترسید و او را جلال دهید. برای ساعت
داوری او فرا رسیده است و او را بپرستید که آسمان و زمین را آفرید.
و دریا و چشمه های آب.
14:8 و فرشته دیگری به دنبالش آمد و گفت: بابل سقوط کرد، سقوط کرد.
آن شهر بزرگ، زیرا او تمام قوم ها را از شراب آن نوشید
خشم زناکاری او
14:9 و فرشته سوم به دنبال آنها رفت و با صدای بلند گفت: "اگر کسی باشد
وحش و تصویر او را بپرستید و نشان او را در پیشانی او بگیرید،
یا در دستش
14:10 او از شراب خشم خدا که ریخته میu200cشود، بنوشد
بدون مخلوط به جام خشم خود بیرون می رود. و او خواهد بود
در حضور فرشتگان مقدس با آتش و گوگرد عذاب می کنند،
و در حضور بره:
14:11 و دود عذاب آنها تا ابدالاباد بالا می رود و آنها
نه روز و نه شب استراحت دارند، کسانی که وحش و تصویر او را می پرستند، و
هر که نشان نام خود را دریافت کند.
14:12 صبر مقدسین اینجاست
احکام خدا و ایمان عیسی.
14:13 و صدایی از آسمان شنیدم که به من می گفت بنویس خوشا به حال
مردگانی که از این پس در خداوند می میرند: آری، روح می گوید
آنها ممکن است از کار خود استراحت کنند. و آثارشان به دنبال آنهاست.
14:14 و من نگاه کردم، و دیدم ابری سفید، و یکی مانند آن بر ابر نشسته بود
به پسر انسان که تاجی طلایی بر سر داشت و در دست داشت
یک داس تیز
14:15 و فرشته دیگری از معبد بیرون آمد و با صدای بلند به سوی او گریه کرد
او که بر ابر نشسته است، داس خود را درو کن و درو کن
آمده است تا تو درو کنی. زیرا محصول زمین رسیده است.
14:16 و آن که بر ابر نشسته بود، داس خود را بر زمین افکند. و
زمین درو شد
14:17 و فرشته دیگری نیز از معبدی که در آسمان است بیرون آمد
داشتن داس تیز
14:18 و فرشته دیگری از مذبح بیرون آمد که بر آتش قدرت داشت.
و با فریاد بلند نزد او که داس تیز داشت گریه کرد و گفت:
داس تیز خود را فرو کن و خوشه های درخت انگور را جمع کن
زمین؛ زیرا انگورهای او کاملاً رسیده است.
14:19 و فرشته داس خود را در زمین افکند و تاک را جمع کرد.
از زمین، و آن را در شراب خوری بزرگ خشم خدا بیندازید.
14:20 و شراب را بیرون شهر پایمال کردند و خون از آن بیرون آمد
پرس شراب، حتی تا لگام اسب، به فاصله هزار
و ششصد فرلنگ.
